ادعای مذاكره كردن ترامپ یك شگرد تبلیغاتی است/ سیاست‌ آمریكا، فشار حداكثری به ایران است

رامین مهمانپرست در گفتگو با خبرنگار نما، با بیان اینکه آمادگی «ترامپ» برای مذاکره با ایران یک شگرد تبلیغاتی و ادعای پوچ است، گفت: سیاست اصلی او، فشار حداکثری علیه ما است چرا که احساس می‌کند این فشار با محدودیت هایی که در تحریم های نفتی و جلوگیری از همکاری شرکت های مختلف با ایران صورت گرفت توانست تاثیری بر وضعیت اقتصادی ایران بگذارد!
وی افزود: از این رو ترامپ به دنبال سیاست فشارحداکثری و محدود کردن هرچه بیشتر روابط کشورها با ایران است بنابراین دلیلی ندارد که در شرایط انتخابات بخواهد با ایران مذاکره کند، مگر آنکه احساس کند می تواند از مذاکره در انتخابات استفاده تبلیغاتی کند.
سخنگوی اسبق دستگاه دیپلماسی تصریح کرد: کسانی که در ایران ادعا می‌کنند که آمریکا آماده مذاکره است یا اگر ترامپ رئیس جمهور شود به سرعت با ما مذاکره خواهد کرد، سیاست های ایالت متحده آمریکا را به خوبی درک نکرده اند؛ از طرف دیگر رقیب دموکرات ترامپ اعلام کرده است در صورتی که در انتخابات پیروز شود به برجام برمی گردد اما باید ببینیم که برگشت آمریکا به «برجام» برای ما چه دستاوردی خواهد داشت.
مهمانپرست با بیان اینکه سیاست های کلی آمریکا در قبال ایران با هم تفاوت ندارد، اظهار داشت: ممکن است تاکتیک‌های مختلفی را به کار ببرند اما استراتژی کلی آن ها فشار به جمهوری اسلامی و محدود کردن تحرکات ما و جلوگیری از تبدیل شدن ایران به یک قدرت منطقه ای است. سیاست مشترک بین احزاب رقیب در ایالت متحده آمریکا نیز تقویت رژیم صهیونیستی و تضعیف جبهه مقاومت است.
وی با اشاره به اینکه ما در زمان دمواکرات ها بیشترین انسجام را برای تحریم های همه جانبه بر علیه کشورمان شاهد بودیم،اظهار داشت: درواقع همیشه دموکرات ها از شگردهای اقتصادی ویژه ای استفاده کردند و بیشترین تحریم ها در زمان «اوباما» علیه ایران شکل گرفت.
سخنگوی اسبق وزارت خارجه تصریح کرد: متاسفانه بعضی از مسئولان ما فکر می‌کنند راه حل گذشت از بحران های اقتصادی و حل مشکلات معیشتی مردم چشم دوختن به قدرت های خارجی است و امید داشتن به اینکه تغییرات و تحولات در سیاست های خارجی ایالت متحده آمریکا می‌تواند راه حلی برای حل این مشکلات باشد.
مهمانپرست تصریح کرد: متاسفانه سال‌های زیادی را با این تصور غلط از دست داده ایم و فرصت های زیادی به هدر رفت، مشکل اصلی ما بحران مدیریت در داخل کشور و نگاه اشتباه بعضی از مسئولان در بهره برداری از استعدادهای درونی و منابع داخلی کشور است. اگر ما بتوانیم به منابع داخلی توجه جدی کنیم و برنامه هایی را در جهت بکارگیری ظرفیت های داخل به مرحله اجرا بگذاریم به تدریج مشکلات کم‌رنگ می‌شود و به نقطه اقتدار اقتصادی نزدیک می شویم.