محمدرضا کاظمی- این روزها نوای جغد شوم مرگ پر سر و صدا و گوش آزارتر از هر زمانی شنیده می شود. تا چشم باز می کنیم اخبار حزن انگیز و دل افگار، روح و روانمان را می آزارد. ویروس منحوس کرونا هم مزید بر علت شده و همه روز صدها هموطن بی پناه را به داس مرگ می سپارد. عنان اختیار از دست دولتمردان خارج و تدبیری درستی اندیشیده نمی شود.
جامعه ورزش و بزرگان این عرصه نیز از آفت ایام در امان نیستند و مدام اخباری از فقدان آنان شنیده می شود. طی ماههای گذشته بسیاری از نامداران و پیشکسوتان ورزش به‌طور غیر منتظره چهره در نقاب خاک کشیده و از میان ما رفته اند. خرسند بودیم که سال ۹۸ را پشت سرگذاشتیم و سال ۹۹ فجایعی چون سیل و زلزله بر سر مردم آوار نخواهد شد اما بلایی به مراتب بدتر نفس ها را در سینه حبس کرده و یارای دم بر آوردن نیست.
بزرگان فوتبال، کشتی و دیگر رشته های ورزشی از میان ما می روند و تا به خود می‌آییم سرشک از دیده ها بشوییم، مرگ عزیزی دیگر، غمی بر غم های دیگر می افزاید.
درگذشت داور ممتاز
امسال علاوه بر هزاران هموطن که به سبب شیوع ویروس کرونا جان خود را از دست داده و می دهند، جمع کثیری از اهالی ورزش نیز به همین دلیل و دلایل دیگر ما را ترک کردند. فقدان پهلوان خیرالله امیری، عزیز زحمتکش،استاد محمود یاوری و اکنون رحیم جدی داور ممتاز بین المللی کشتی، داغ علاقه مندان ورزش را تازه کرد.
مرحوم جدی یکی از بهترین های دنیا در امر داوری کشتی بود. مدیر خوبی هم بود و کشتی تهران در زمان مسئولیت او در هیات استان به موقعیت و جایگاه رفیعی دست یافت. او در این سال ها و پس از بازنشستگی علاقه فراوان داشت تا تجربیات و آموخته های خود را در اختیار نسل جوان بگذارد اما متاسفانه این امر میسر نشد تا بزرگمردی چون او که سالیان طولانی کنار کشتی و با این ورزش زندگی کرده بود، گوشه نشینی اختیار کند. به قول خودش در واقع فقط زندگی می‌کرد و ایام سپری می کرد.
می توانستیم از تجربه و توان رحیم جدی و امثال او که مایه افتخار داوری ایران و جهان بود به نحو نیکو بهره ببریم. او که افتخار خانواده شهید بودن را یدک می کشید و برادرش شهید غفور جدی از خلبانان تیز پرواز طی جنگ تحمیلی رشادت های بسیار از خود نشان داد این اواخر عضو کارگروه ورزش حزب موتلفه اسلامی شده بود و جمع اعضای کارگروه از تجربیات وی بهرمند می‌شدند. رحیم جدی را طی سال های اخیر به جرم بازنشستگی از ورزش کنارگذاشته بودند تا همانند دیگر داوران نامدار کشتی ایران و جهان از جمله ابوالقاسم رایگان، رحیم عظیمی، عباس نمازیان، اکبر طهماسبی، قدرت الله نهاوندیان و بسیاری دیگر از پیشکسوتان و بزرگان ورزش، تجربیات بین المللی خود را در اتاقی بی روح قاب کنند.
