در منقبت شهید قاسم سلیمانی

خداوند رحمت کند مرحوم استادعلی اکبر پرورش را، این روزها سالگرد وفات و پرکشیدن او به عالم ملکوت است. یک وقتی می فرمود: هر چیزی را که می خواهید به دست آورید، جست وجو می کنید تا آن را به دست آورید، اما فقط خداست وقتی که او را به دست آوردید، تازه برای یافتنش جست وجو را باید آغاز کنید. خداوند در جان شما و مهمان شماست. وقتی او را در جان خود یافتید، تازه از اینجا جست وجو در طلب معشوق آغاز می شود.

گفتم به کام وصلت خواهم رسید روزی

گفتا که نیک بنگر شاید رسیده باشی

فرمود: ما در جست وجوی خداوند به زیباترین زیبایی ها می رسیم.

دست از طلب ندارم تا کام دل برآید

یا تن رسد به جانان، یا جان ز تن برآید

شهدای مدافع حرم مظلوم ترین و در عین حال برجسته ترین و قیمتی ترین شهدای انقلاب اسلامی هستند. آن ها ویژگی خاصی دارند که امتیاز آن ها را به شهدای قبل از انقلاب، جنگ تحمیلی و شهدای ترور برجسته تر می کند.

شهدایی که سرد و گرم دنیا را چشیده بودند. از زن و فرزند بریده و از وطن خود هجرت کردند، از هر مقام و مرتبت و جاه و چرب و شیرین روزگار ما هجرت کردند و از تمایلات و وساوس نفسانی خود بارها عبور کرده بودند و در جست وجوی خداوند به درک زیبایی های هستی به درجه شهادت که بالاترین درجه در پیشگاه خداوند متعال است، رسیدند.

شهید حاج قاسم سلیمانی گل سرسبد شهدای مدافع حرم بود. او ۴۰ سال با پای پیاده در جاده جهاد و شهادت بی وقفه قدم زده بود. سربازی در هشت سال دفاع مقدس و حضور در میادین سهمگین نبرد با دشمن متجاوز خارجی او را اقناع نکرد. پس از دوران جنگ تحمیلی یک لحظه سلاح را بر زمین نگذاشت و در مبارزه با کفر، شرک، نفاق و الحاد جهادی لحظه ای غفلت نداشت. او شهر به شهر،

بیابان به بیابان، صحرا به صحرا، در لبنان، عراق، سوریه، افغانستان، یمن و... در خط تماس با دشمنان خدا در جست وجوی رضایت الهی، تنبیه و تنبه نفس خود بود. «فعل» و «قول» او شهادت می دهد در همه عرصه ها در جست وجوی خدا بود. او پای در راه سلسله انبیا و اولیای الهی گذاشته بود تا پیرو «جان جهان و خلقت» باشد.

او کوتا ه ترین مسیر برای رسیدن به حقیقت جهان را دفاع از مظلوم و دفاع از مظلوم محصور در میان قداره بندان و شرورترین و خونخوارترین قوم عصر ما یعنی داعش می دانست.

توشه اصلی او در این راه به گفته خودش «اشکی» خالصانه بود که برای حسین(ع)، فاطمه(س) و اهل بیت مظلوم پیامبر اسلام(ص) می ریخت.

مجموعه عظیم حرکت شهدای مدافع حرم به سرداری شهید قاسم سلیمانی حکایت از این راه بی پایان دارد. حکایت از مردان و زنانی دارد که در رکاب ولایت از همه چیز گذشته اند تا رهرو پاک حرکت انبیا در تاریخ جهان باشند. این جماعت نشان دادند در وفاداری به اسلام، نظام، انقلاب و ولایت پای ثابت نظام مقدس جمهوری اسلامی هستند.

دشمن فقط به حذف آن ها می اندیشد، چون هیچ امیدی ندارد آن ها را از خیمه ولایت با «گفت وگو» و «مذاکره» بیرون کند.

یک خانه پر ز مستان، مستان نو رسیدند

دیوانگان بندی، زنجیرها دریدند

جان های جمله مستان، دل های دل پرستان

ناگه قفس شکستند، چون مرغ برپریدند

مستان سبو شکستند، بر خن بها نشستند

یارب چه باده خوردند، یارب چه مل چشیدند

من دی ز ره رسیدم قومی چنین بدیدم

من خویش را کشیدم، ایشان مرا کشیدند

آن را که جان گزیند، بر آسمان نشیند

او را دگر کی بیند جز دیده ها که دیدند

حاج قاسم در سیر و سلوک خود به کجا رسیده بود که جز حق «نمی دید» و جز حق «نمی گفت.» او که همیشه از دیده شدن پرهیز می کرد، کجا رفته بود که در تشییع او، جهانی او را در پنج قاره به تماشا نشست.

او به کجا وصل بود که در میدان «ناممکن ها» وارد می شد، همه چیز در راهبرد او قابل دسترسی و «ممکن» می شد.

جهان، او را نه یک استراتژیست نظامی، بلکه او را یک ابراستراتژیست سیاسی ، نظامی، اجتماعی و فرهنگی می داند و امروز مشغول مطالعه زوایای پنهان و آشکار اندیشه های او است.شهید قاسم سلیمانی تجربه سیر و سلوک روحی، فکری و عملی خود را در وصیتنامه سیاسی - الهی خود به طور صریح و شفاف گفته است. او معتقد بود برای رسیدن به خدا و حقیقت هستی و برای رسیدن به وصال معشوق نیاز به پیر، راهنما و مرشد داریم.

قطع این مرحله بی همرهی خضر مکن

ظلمات است بترس از خطر گمراهی

او امامین انقلاب را پیر و مرشد خود و «خضر راه» معرفی می کند. عاقبت به خیری در این مسیر را بدون تعریف نسبت «رهرو» با مقوله «ولایت فقیه» و «شخص ولی فقیه» نمی داند. او برای اثبات عقیده و باور خود سه بار قسم جلاله می خورد و عمق یقین خود را به شیفتگان زیبایی های واقعی جهان بازگو می کند.

بدن تکه تکه شده او به دست شقی ترین موجود روی زمین، شهادت می دهد او راست می گفت و در راه مجد و عظمت اسلام و ایران از همه چیز گذشته بود. آن بدن اربا اربای او و روح مجرد و پاک برخاسته از آن که قیامت برپا کرد، سند حقانیت راه او است. این راه طی شدنی است.