طرح سبد كالای 100 هزارتومانی و خلأ بانك اطلاعاتی

شیما احمدی- به گزارش نما با وجود تحریم های صورت گرفته از سوی دولت آمریکا علیه کشورمان و با توجه به شیوع ویروس کرونا حدود یک ماه پیش مجلس در راستای حمایت از معیشت اقشار کم درآمد که در شرایط ناشی از شیوع ویروس کرونا کسب در آمد آنها مختل شده است، طرح حمایت معیشتی را تصویب کرد و بر اساس این طرح دولت موظف شد که در طی 6 ماه به 60 میلیون ایرانی سبد کالای 100 هزارتومانی بدهد.
بر این اساس اولین مرحله اجرایی از این طرح، قرار است که ساعت ۲۴ امشب (پنج شنبه) به حساب سرپرستان خانوار واریز شود که بین ۱۰۰ تا ۱۲۰ هزار تومان متغیر است؛ به طوری که پرداختی به افراد تحت پوشش نهادهای حمایتی هر نفر ماهیانه ١٢٠ هزار تومان و برای سایر گروه ها ۱۰۰ هزار تومان است. اما آیا این طرح به درستی اجرا می شود؟
در زمانی که این طرح از سوی مجلس مطرح شد دولت با دلایلی همچون خالی بودن خزانه، مخالف خود با این طرح را اعلام کرد اما بعد از تصویب شدن طرح از سوی مجلس، دولت هم موافقت کرد که 40 میلیون ایرانی به‌صورت ماهانه از این حمایت دولت برخوردار شوند اما باید توجه کنیم که این قانون باید به صورت کلی و کامل اجرا شود و زدن تبصره و بند به آن معنا و مفهومی ندارد.
ثانیا اگر فرض را بر این موضوع بگذاریم که دولت بخواهد 40 میلیون ایرانی را موردحمایت مالی این سبد حمایتی قرار دهد،نداشتن یک بانک اطلاعاتی جامع از وضعیت مردم باعث می‌شود که دولت از انجام درست این طرح عاجز بماند.
از زمان شروع دولت همواره سعی بر این موضوع بوده که 3 دهک بالای جامعه از دریافت یارانه ی 45 هزارتومانی حذف شونداما با توجه به نبود یک بانک اطلاعاتی درست همواره این تصمیم به تعویق افتاده است و در بعضی از موارد که یارانه برای برخی از افراد حذف می شد این کار به درستی انجام نمی گرفت و عده ای به ناحق از دریافت و واریز یارانه محرذوم می شدند در حالی که 3 دهک بالای جامعه یارانه را به طور کامل دریافت می کردند . این مشکل در اجرای طرح حمایت معیشتی مجلس هم وجود دارد، یعنی دولت هم اگر بخواهد، نمی‌تواند به‌درستی آن را انجام دهد.
این طرح مزایای بسیاری دارد اما با توجه به نبود بانک اطلاعاتی واقعی نمی توان آن را به درستی اجرا نمود. لازم است مجلس جدی‌تر در این حوزه ورود کند تا دهک‌ها بهتر شناسایی شوند و خدماتی که قرار است به مردم تعلق بگیرد به صورت یکپارچه قابل بررسی کردن باشد .
تنها با داشتن یک بانک اطلاعاتی واقعی می توان دهک های بالای جامعه را شناسایی و حذف کرد و به دهک های پایین خدمت رسانی مناسب صورت بگیرد