انداختن توپ مبارزه با فساد در فوتبال به زمین وزارت اطلاعات از سوی معاون ورزش قهرمانی وزیر بار دیگر ادعا‌های وزارت ورزش در این باره را زیر سؤال برد، ادعا‌هایی که هرچند وقت یکبار در بوق و کرنا می‌شود، اما با گذشت زمان آشکار می‌شود که تنها یک وعده برای عبور از فشار‌هایی بوده که روی این وزارتخانه به واسطه فساد و سوءاستفاده گسترده از بیت‌المال در دو باشگاه دولتی زیرمجموعه‌شان، یعنی استقلال و پرسپولیس وجود دارد. آخرین آن نیز تابستان گذشته بود که پس از دستگیری دو معاون باشگاه پرسپولیس به دلیل فساد، وزارت ورزش سعی کرد با دادن اطلاعیه و انتشار بیانیه این اقدام را به نام خودش ثبت کند، حتی مسعود سلطانی‌فر در مصاحبه‌ای وعده داد «مطمئناً در روز‌ها و هفته‌های آینده ما اخبار بیشتری از برخورد با مفسدین در عرصه ورزش و عوامل فساد مطرح خواهیم کرد و شما خواهید شنید. امیدوار هستیم که این حرکت بتواند باعث سالم‌سازی فضای ورزشی شود.»
ماه‌ها از وعده وزیر ورزش گذشته و نه تنها «اخبار بیشتری درباره برخورد با مفسدین در عرصه ورزش» منتشر نشده، بلکه همه چیز در احضار دو معاون باشگاه دولتی فوتبال خلاصه شده، متهمانی که البته آزاد شدند و بیشترین برخورد وعده داده شده از سوی وزارت ورزش با «عوامل فساد» کنار گذاشتن یکی از معاونان باشگاه پرسپولیس، آن هم پس از چند ماه از احضار او به دلیل پرونده فساد بود. تصمیمی که البته گویا هیچ ربطی با آن پرونده نداشته و با توجه به تغییر مدیریت باشگاه، مدیر جدید ترجیح داده با مدیران مورد نظرش همکاری کند.
با توجه به تسامح و تساهلی که وزارت ورزش در برخورد با فساد در مجموعه ورزش و به خصوص فوتبال نشان داده، قابل پیش‌بینی بود که مدیران این وزارتخانه با وجود وعده‌های دهان پرکن چند ماه گذشته‌شان، امروز سعی کنند همه چیز را در زمین سایر نهاد‌های نظارتی و اطلاعاتی بیندازند و از خودشان رفع مسئولیت کنند. صحبت‌های دیروز مهدی علی‌نژاد، معاون وزیر ورزش در یک نشست خبری در پاسخ به سؤالی درباره سرنوشت پرونده دلالی در فوتبال را نیز باید در همین چارچوب ارزیابی کرد، جایی که علی‌نژاد توپ را به زمین وزارت اطلاعات می‌اندازد و عنوان می‌کند که اگر می‌خواهید درباره برخورد‌هایی که صورت گرفته بدانید این مسئله را از وزارت اطلاعات پیگیری کنید!
وقتی دست وزارت ورزش در این رابطه خالی است و محدوده برخورد‌هایی هم که درباره مبارزه با فساد در فوتبال صورت گرفته از جانب سایر نهاد‌های نظارتی بوده است، فرار معاون وزیر ورزش از پاسخگویی درباره سرنوشت پرونده دلالی در فوتبال کاملاً قابل پیش‌بینی بود. عملاً اگر وزارت ورزش در این‌باره چیزی در چنته داشت، به طور قطع مانند تابستان امسال که مدیران این وزارتخانه سعی کردند دستگیری دو معاون باشگاه پرسپولیس را به حساب پیگیری‌های خودشان بگذارند، این‌بار نیز رسانه‌ها را حواله به یک دستگاه اطلاعاتی نمی‌دادند.
وعده‌های دور از واقعیت وزارت ورزش برای مبارزه با فساد در فوتبال در حالی است که یکی از ریشه‌های اصلی تخلفات و سوء‌استفاده‌هایی که از بیت‌المال در فوتبال صورت می‌گیرد به واسطه عملکرد مدیران منصوب مسعود سلطانی‌فر در دو باشگاه استقلال و پرسپولیس است. دو باشگاه دولتی که سالانه بیش از ۱۰۰ میلیارد تومان هزینه روی دست دولت می‌گذارند. عدم نظارت و حساب‌کشی وزارت ورزش از مدیران این دو باشگاه به دلیل ریال به ریال هزینه‌های سرسام‌آوری که می‌کنند، سبب شده در خوشبینانه‌ترین حالت مدیریت باشگاه‌های استقلال و پرسپولیس تنها به واسطه سوء‌مدیریت و ندانم‌کاری به حیف و میل بیت‌المال در فوتبال بپردازند، مسئله‌ای که سفره‌ای را برای دلالان و مربیان دلال‌نما و البته بازیکنان جهت سوءاستفاده بیشتر پهن کرده است.
در این شرایط بدون شک وزارت ورزش هم با توجه به انتصاب مدیران ناکارآمد که بر اساس روابط روی صندلی مدیریت استقلال و پرسپولیس می‌نشینند و نظارت نکردن بر عملکرد آنها، یکی از متهمان پرونده دلالی است. با توجه به این واقعیت، طبیعی است که وزارت ورزش از خودش در مبارزه با فساد رفع مسئولیت کند و همه چیز را به گردن سازمان‌های اطلاعاتی بیندازد. سازمان‌هایی که باید فعال‌تر از گذشته برای ریشه کن کردن فساد در فوتبال وارد عمل شوند و با برخورد قاطعانه با سرشبکه‌های فساد اجازه حیف و میل بیشتر از این از بیت‌المال را ندهند.
چرا وزارت ورزش از مبارزه با فساد شانه خالی می‌كند؟!
سعید احمدیان
۱۳۹۹/۱۱/۱۹
