به گزارش نما ، مهندس مهدی چمران رئیس سابق شورای شهر تهران طی یادداشتی نوشت:
بیش از یک سال است ویروس منحوس کرونا وارد کشور شده و طی این مدت زحمات زیادی از سوی وزارت بهداشت، سیستم درمانی کشور و بیمارستانها کشیده شده است و کادر درمان تمام توانشان را در راه بهبود وضعیت ایجادشده صرف کردهاند که این موضوع، جای تقدیر و تشکر فراوان دارد.
تلاشهای نظام سلامت کشور بر کسی پوشیده نیست به طوری که مسؤولان دولتی و مردم بارها این تلاشها را قدر دانستهاند و در نهایت رهبر حکیم انقلاب چندین نوبت کادر پزشکی کشور را مورد تقدیر قرار دادند.
متأسفانه با وجود تمام تلاشهای صورتگرفته در ماههای گذشته، اخیرا شاهد شلوغ شدن دوباره بیمارستانها هستیم که این موضوع فشار فوقالعادهای را به سیستم درمانی کشور وارد میکند؛ امیدواریم نظام سلامت کشور و کارکنان خدوم این بخش بتوانند مانند گذشته تابآوری داشته و از عهده این مسؤولیت سنگین برآیند.
باید به این نکته اذعان داشت که کادر درمان کشور ما با وجود تمام فشارهای اقتصادی ناشی از تحریمها توانستند تلاش فوقالعادهای را از خود به نمایش بگذارند و کارنامه بسیار مثبتی را نسبت به دیگر کشورها به دست بیاورند اما متأسفانه به دلیل برخی موارد هماکنون شرایط از نظر میزان ابتلا و تعداد جانباختگان بسیار نامطلوب است و امیدواریم هر چه زودتر آمار مربوط به این موضوع روند نزولی به خود بگیرد.
چندصداییهایی که هماکنون از ستاد ملی مقابله با کرونا به گوش میرسد به هیچ عنوان مناسب نیست. متأسفانه میبینیم متخصصان مباحثی را مطرح میکنند ولی در نهایت دستورات خارجشده از ستاد، چیز دیگری است. این روند به هیچ عنوان مناسب نیست و مردم نسبت به این موضوع ناراضی هستند.
ما دیدیم در تعطیلات نوروز ۱۴۰۰ سفرها رها شد. مدیریت بیماری با خواهش و تمنا محقق نمیشود و میبایست مسؤولان در این زمینه جدی عمل میکردند و مانع انجام سفرها میشدند. متأسفانه پیامد این مدیریت نادرست هماکنون گریبانگیر مردم شده و آمارهای مربوط به بیماری کرونا هر روز صعودیتر از روز قبل میشود.
در سایه سیاستهای نادرست اتخاذشده درباره سفرهای نوروزی، ماه مبارک رمضان نیز از آن متأثر شده و عملا بسیاری از برنامههای مساجد، هیاتها و نشستهای مذهبی که مردم به آنها دل بسته بودند، رو به تعطیلی خواهد رفت.
این یک بیتدبیری بود و باید چرایی اتخاذ چنین سیاستهایی بررسی شود و از ادامه چنین تصمیمگیریهای اشتباهی جلوگیری بهعمل آید.
نمونههای این نوع تصمیمگیریهای نادرست بسیار است؛ برای مثال چرا باید به خاطر خوشایند عدهای و برقرار بودن تفریحاتشان، سفرهای ترکیه ادامه داشته باشد، در حالی که شیوهنامههای بهداشتی در این سفرها رعایت نمیشود و در مقابل چندین ماه است سفر به عتبات عالیات غیرممکن است؟ چرا باید سفرهای لوکس و تفریحی به کشوری که دارای شرایط کرونایی نامناسبی است، برقرار باشد؟
در زمینه مقابله با کرونا در پایتخت نیز باید گفت مدیریت شهری به همراه سازمانهای زیرمجموعه، کارمندان، بسیج، شورا و مردم در روزهای اول شیوع این بیماری تلاش بسیاری کردند تا زنجیره کرونا قطع شود اما مدیریت شهری با گذشت زمان از آن تلاشهای اولیه صورتگرفته کمکم فاصله گرفت و هماکنون ما کار خاصی را در این زمینه نمیبینیم. مدیریت شهری میبایست بیش از این به میدان بیاید و اقدام به ساماندهی کسبوکارها کند تا شرایط بهتری برای مقابله با کرونا ایجاد شود.
باید به این نکته توجه داشت که بسیاری از خانهها در تهران آپارتمانی هستند و فضای کافی برای ورزش در آنها وجود ندارد، لذا میتوان با یک برنامهریزی مبتنی بر پروتکلهای بهداشتی به جای بستن و تعطیلی پارکها، فضای مناسبی را برای ورزش کردن و نفس کشیدن مردم فراهم آورد که البته در این باره مردم نباید به دورهمی در پارکها بپردازند. کودکان ما اکنون بیش از یک سال است مدرسه نرفتهاند و میتوان با برنامهریزی درست از فضای پارکها برای کودکان نیز برنامهریزی داشت تا هم آنان به نشاط برسند و هم بیماری منتقل نشود.
اما یکی از مهمترین مسائلی که باید مدیریت شهری برای آن چارهای بیندیشد، موضوع حملونقل عمومی است که بر اساس گفته کارشناسان، یکی از اماکن اصلی شیوع ویروس کرونا به حساب میآید. ما هماکنون در این بخش برنامهریزی صحیحی را نمیبینیم بهطوری که هر بار فیلمی از متروی تهران در حال پخش شدن است که جمعیت کثیری در حال تجمع و استفاده از این سیستم حملونقلی هستند. یقینا با این نوع استفاده از مترو و اتوبوس و عدم رعایت فاصلهگذاریهای اجتماعی، نمیتوان توقع داشت ویروس کرونا منتقل نشود.
از سوی دیگر همچنان طرح ترافیک برقرار است و اگر فردی بخواهد با خودروی شخصی تردد کند، باید هزینههای هنگفتی را پرداخت کند. ضروری است مدیریت شهری هر چه زودتر در زمینه حملونقل شهری در شرایط کرونایی تدبیر جدی بیندیشد و مانع به خطر افتادن جان شهروندان در شرایطی که کرونای انگلیسی به سرعت در حال شیوع و گسترش است، بشود.
لازم به ذکر است در زمینه حملونقل عمومی و تهیه اتوبوس و مترو صرفا این موضوع برعهده شهرداری نیست بلکه ۵۰ درصد هزینههای خرید را باید دولت پرداخت کند و مابقی آن برعهده شهرداری است. متأسفانه دولت در این زمینه طی سالهای گذشته کمکی نکرده است اما این توقع میرود که شهرداری از سهم ۵۰ درصدی خود کار را پیش ببرد و مانع این شود که شهر از نظر حملونقل دچار مشکل شود. هماکنون شهر نیازمند ۳۰۰۰ دستگاه اتوبوس جدید است و رفع این نیاز با تحرک جدی شهرداری میتواند مرتفع شود.
منبع: فارس