به گزارش نما به نقل از گاردین ،حضور پلاستیک در غذا باید بیشتر قابل توجه کسانی باشد که متولی مکان هایی مثل سوپرمارکت ها هستند. در سوپرمارکت ها انواع میکروپلاستیک و الیاف پلاستیک در مواد غذایی یافت می شود.
مطالعات مربوط به میکروپلاستیک ها - یعنی قطعات یا الیاف کوچکتر از 5 میلی متر - را در غذاهایی از جمله چای ، نمک ، شیر ، غذاهای دریایی ، عسل ، شکر ، سبزیجات و نوشیدنی های غیر الکلی پیدا کرده اند. آب شیر نیز حاوی پلاستیک است و آب بطری حتی بیشتر هم دارد.
در سراسر محیط های زمینی و دریایی ما ، پلاستیک های ریز در بیشتر مکان هایی که دانشمندان به آن نگاه کرده اند پیدا شده است؛ از جمله دورترین نقاط کره زمین. این مسئله حیات وحش را تهدید می کند و در برخی موارد باعث مرگ نیز می شود.
اما وقتی صحبت از تأثیر پلاستیک در سلامتی انسان می شود ، خطر چیست؟
پروفسور مارک تیلور از دانشگاه مک کواری در سیدنی و کارشناس آلودگی محیط زیست می گوید: هیچ کس پاسخ را نمی داند، اما فقدان شواهد دلیل بر فقدان اصل موضوع نیست.
محققان در هر نمونه ای از مواد غذایی پلاستیک پیدا کردند، حال چه برنج تایلندی باشد و چه برنج هندی. برنج های پاکستانی یا استرالیایی هم اینگونه هستند. این برنج ها خواه در پلاستیک بسته بندی شوند و خواه در کاغذ قطعا حاوی میکروپلاستیک هستند.
شستن برنج میزان پلاستیک را که احتمالاً بلعیده می شود کاهش می دهد. در مطالعه ای که محققان برای آزمایش خود استفاده کردند از آب فیلتر شده مخصوص برای شستشو استفاده شده است. اکثر خانوارها فقط به آب لوله کشی (که حاوی پلاستیک های میکرو است) دسترسی دارند.
برنج از قبل پخته شده - نوعی که در کیسه های مایکروویو وجود دارد - بیشترین پلاستیک را داشت. اما مقادیر ناچیزی است.
این مطالعه می گوید که یک وعده 100 گرمی برنج به طور معمول شامل 3.7 میلی گرم میکروپلاستیک در صورت عدم شستشو است اما اگر شسته شود 2.8 میلی گرم میکروپلاستیک دارد.
دکتر جیک اوبراین نویسنده اصلی این مطالعه و عضو اتحاد علوم بهداشت محیط کوئینزلند نیز می گوید بالاتر بودن سطح پلاستیک در نمونه های پخته شده بیشتر به دلیل پردازش اضافی است که قبل از بسته بندی انجام می شود.
جمع آوری ، ذخیره ، جابجایی و فرآوری برنج و حتی ماشین آلات مورد نیاز برای برداشت آن عواملی هستند که طی آن ممکن است قطعات میکروپلاستیک وارد برنج شود.
این تیم تحقیقاتی همچنین دریافته است که میکروپلاستیک در میگو ، صدف و ساردین وجود دارد.
میکروپلاستیک ها حتی در لجن جامد باقیمانده در فاضلاب نیز یافته شده است.
این لجن - که به عنوان «بیوسولید» = شناخته می شود - به طور گسترده ای به عنوان کود و بهبود دهنده خاک در زمین های کشاورزی استفاده می شود. برخی از دانشمندان این سوال را مطرح کرده اند که آیا این فرآیند به معنای تبدیل خاک های کشاورزی به بستر میکروپلاستیک است یا خیر.
قرار گرفتن در معرض قطعات کوچک پلاستیک به آنچه می نوشیم یا می خوریم محدود نمی شود. تیمی از دانشگاه مک کواری در سیدنی نمونه هایی از گرد و غبار موجود در هوا را از خانه ها گرفته و در تحقیقی که اوایل ماه جاری منتشر شد نشان داد این گرد و غبار حاوی 40 درصد میکروپلاستیک بود.
میکروپلاستیک به وضوح در بدن ما راه می یابد زیرا در بدن انسان یافت شده است.
دانشمندان در ایتالیا پروتكل بدون پلاستیك را در اتاق زایمان در بیمارستان تهیه كردند و سپس جفت ها را مورد بررسی قرار دادند. آنها میکروپلاستیک را نیز در آنجا پیدا کردند.
تیلور نام محقق دیگری است که مطالعه ای درباره گرد و غبار را انجام داده است. او می گوید میکروپلاستیک بیش از حد به انسان خورانده می شود.
او می گوید: این کار عاقلانه و هوشمندانه ای است که مردم در صورت امکان پلاستیک را در خانه خود کاهش دهند. آیا واقعاً به همه آن ظروف پلاستیکی غذا احتیاج داریم؟
پروفسور ایان ماسگراویو که یک سم شناس از دانشگاه آدلاید است می گوید دانستن اینکه آیا پلاستیک های کوچک برای انسان مضر است بسیار مفید است.
او میگوید این قطعات میکروپلاستیکی سم هستند.
مطالعات متعددی وجود دارد که نشان می دهد میکروپلاستیک ها توسط حیوانات دریایی ، از جمله پرندگان دریایی و ماهی بلعیده می شوند.
به همین ترتیب مطالعاتی وجود دارد که اثرات پلاستیک ریز را بر روی موش های آزمایشگاهی گزارش می دهد ، برخی از دانشمندان معتقدند که اگر دوز به اندازه کافی بالا باشد می توانند بر تولید مثل تأثیر بگذارند.
در مطالعه ای در سال 2019 دانشمندان آلمانی 34 محصول پلاستیکی خانگی را مورد بررسی قرار دادند؛ از دمپایی و سینی میوه گرفته تا لیوان های ماست و پد های تمیز کننده. بسیاری از آنها حاوی ترکیباتی سمی بودند.
این محقق همچنین می گوید به طور کلی محیط های غبارآلود می توانند مضر باشند و الیاف - چه از یک منبع پلاستیکی و چه از طریق منبع دیگر - نیز می توانند مشکلات تنفسی ایجاد کنند.
او می گوید پلاستیک ها تأثیر عمده ای در محیط های دریایی دارند و همچنین نگران اثرات سلامتی انسان در اثر ذرات لاستیک و میکروپلاستیک است که از ساییدگی لاستیک در جاده ها ناشی می شود.
منبع: گاردین / مترجم: هیلدا حسینی خواه
بفرمایید یك بشقاب پلاستیك سمی!
هرچقدر هم كه ناخوشایند باشد باید باور كنید اكنون همه رژیم های غذایی ما شامل وعده های كوچك پلاستیك هستند.
۱۴۰۰/۲/۲۷