محمد مرسی دو راه بیشتر ندارد!

به گزارش نمابه نقل از جهان، حتی با تصویب شدن قانون اساسی در مصر این کشور روی آرامش را نخواهید دید! چرا که حجم گسترده ای از انتقادها به شیوه حکومت محمد مرسی شرایطی را فراهم می کند که مخالفان به هر بهانه ای وارد خیابان شده و تظاهرات کنند و چهره حکومت این کشور را مخدوش نمایند.

مشکلی که امروز مرسی در مصر با آن روبروست با سیاست های جاری وی حل شدنی نیست؛ تعامل و گفتگو با کسانی که به چیزی جزساقط کردن حکومت اسلام خواهان نمی اندیشند هیچ فایده ای ندارد.

چهره موجهی که از طرف دشمنان اسلام خواهان در ابتدای پیروزی انقلاب مصر ارائه شد تنها یک سیاست هوشمندانه برای نشان دادن علاقه به رای مردم و به اصطلاح دموکراسی است. دندان هایی که در پشت چهره خندان شخصیت های سیاسی آمریکایی و صهیونیستی به هم فشرده می شد یک طرح بلندمدت برای مردم مصر درنظر گرفته است.

از طرفی مرسی با در نظر نگرفتن توطئه های خارجی باز هم با مشکلات فراوانی روبروست که از جمله می توان به تنها بودن در مجموعه نظام حاکم در مصر اشاره کرد. محمد مرسی زمانی که وارد کاخ ریاست جمهوری مصر شد تنها 5 نفر از اعضای اخوان را همراه خود داشت و بقیه 1600 نفر کاخ ریاست جمهوری این کشور بازمانده های حکومت سابق و به تبع آن مهره های جاسوسی و وابستگان حکومت های غربی هستند.

مرسی در داخل این کشور با مشکل بزرگی به نام ارتش روبروست. ارتش مصر مستعدترین ارتش خاورمیانه برای کودتاست و به طور سنتی قدرت اصلی را در این کشور در دست دارد. در زمان حکومت مبارک هماهنگی بی نظیری بین ارتش و حکومت وی وجود داشت ولی با این حال زمانی که مردم این کشور بر ضد مبارک قیام خود را شروع کردند ارتش با تردید فراوانی برای حفظ حکومت مبارک روبرو بود و با اینکه کشتارهای فراوانی را در ابتدای امر برای باقی ماندن دیکتاتور انجام داد ولی در نیمه راه با تردید روبرو شد.

با توجه به فاصله فکری فرماندهان ارشد ارتش مصر و اخوان در خصوص خاورمیانه و موضع گیری در مسائل بین المللی خطر کودتا همچنان کما فی السابق به قو ت خود باقی است.

مرز مشترک بین مصر و رژیم صهیونیستی و تحریکات فراوانی این رژیم در نوار غزه نیازمند موضع گیری دائمی سیاست مداران مصری است و جنگ هشت روزه بین مردم غزه و اسرائیل نشان داد که تمایل به کمک به ساکنان این قسمت از فلسطین در اخوان المسلمین و در راس آن مرسی وجود دارد ولی ارتش مصر همواره با کاهش اصطحکاک بین این کشور و رژیم صهیونیستی می اندیشد.

رقبای قدرتمند حزب اخوان در مصر چون حزب وفد، مصریان آزاد، حزب تقامو، حزب جبهه‌ی دموکرات، حزب النور و دیگر گروهای مصری در عین حال که قدرت فراوانی را در دست دارند با حزب آزادی و عدالت و حلقه طرفداران مرسی دارای مرزهای فراوان و اختلافات فکری زیادی هستند. رایزنی دائمی بعضی کشورهای خارجی با این احزاب برای به شکست کشاندن حکومت اسلام گرایان یکی از چالش های دیگر رودر روی مرسی است.

رقبای منطقه ای مصر چون ترکیه و عربستان از قدرت آتی این کشور می ترسند و ثبات در مصر را مساوی با تنگ شدن جای خود در تصمیم گیری های خاورمیانه می دانند. این کشورها ترجیح می دهند تا در صورت رغبت آمریکا برای کنار زدن مرسی تمام امکانات خود را جهت همراهی با این سیاست بسیج نمایند.

شاهد این موضوع همان اجماعی است که امروز بر سر مساله سوریه بین رقبای بالقوه صورت گرفته است. هدف هیچ کدام از این کشورها ایجاد یک سوریه آزاد و قدرتمند نیست بلکه حذف یک رقیب جدی که در آستانه سقوط است مهمترین دلیل برای شرکت در چنین بازی است.

در نهایت مرسی یا باید به حلقه دوستان آمریکا در منطقه پیوند بخورد تا تضمینی برای حفظ حکومت خود پیدا کند که در این صورت انقلاب مردم مصر بی معنی است و تفاوت چندانی را با حکومت مبارک برای این کشور به ارمغان نمی آورد و یا اینکه سیاست قاطع برای برخورد با تمام عناصر نفوذی خارجی و تهدیدات منطقه ای و بین المللی را در دستور کار قرار دهد که سیاستی کاملا متفاوت با آنچه امروز مرسی اعمال می کند را خواهان است.