حجت‌الاسلام علی تبریزی- انسانها در طول زندگی خود یا به دنبال کشف حقایق عالم هستند و یا پیرو دنیاطلبی خویشند. اگر در راه حق تلاش کنند خدا هم وعده قطعی داده که در شناخت حق و باطل به آنها بصیرت بدهد:
«وَ الَّذِینَ جَاهَدُوا فِینَا لَنَهْدِینَّهُمْ سُبُلَنَا وَاِنَّ اللهَ لَمَعَ الْمُحْسِنِینَ»
«و کسانی که در راه ما کوشیده اند، به یقین راههای خود را بر آنان می‌نماییم و در حقیقت، خدا با نیکوکاران است» (عنکبوت، آیه 69)
مرتبه والاتر اما ایجاد بصیرت در جامعه است که از هرکسی بر نمی آید. حضرت فاطمه زهرا (س) با تمام توان در گفتار و رفتار در جهت بصیرت افزایی جامعه تلاش کرد و جان خویش را نیز در همین مسیر تقدیم نمود. این نکته درس بزرگی برای مایی است که گاهی بخاطر مصلحت اندیشی و آینده نگری شخصی از بیان حقایق اجتناب می‌کنیم. یا بعضا اگر هم در جهت بصیرت افزایی جامعه گام بر می‌داریم تمام تلاش و همتمان را به کار نمی‌گیریم. در این مجال به اختصار به برخی تلاش‌های بصیرت افزای سیده زنان عالم اشاره می‌اندازیم.
دفاع از ولایت در روزگار ولایت ستیزی
آن حضرت در روزگاری که سران فتنه و مشرکان تمام تلاش خویش را در جهت تخریب شخصیت امیرالمومنین (ع) بکار گرفته بودند یک تنه به دفاع از حریم ولایت ایستاد و بارها در سخنانش به بیان فضائل مولی الموحدین و روشنگری پرداخت. حضرت فاطمه (س) می‌فرماید : "علی(ع) امامی ربانی و الهی، و شخصیت نورانی و مرکز توجه تمام عارفان و خداپرستان و فرزندی از خاندان پاکان، نقطه دایرۀ امامت و محور اصلی امامت... است.»
حضرت همچنین به کرات در جهت احیای غدیر تلاش نمود و می‌فرمود: " وَا عَجَبَاهُ! اَنَسِیتُمْ یوْمَ غَدِیرِ خُمٍ!؟ اَنَسِیتُمْ قَوْلَ رَسُولِ اللهِ(ص) یوْمَ غَدِیرِ خمٍ: منْ کنتُ مَوْلَاهُ فَعَلِی مَوْلَاهُ وَقَوْلَهُ(ص): اَنتَ منِّی بمَنْزِلَةِ هَارُونَ مِنْ مُوسَی!؟"
روشنگری در برابر شبهات
آن حضرت در پاسخ به ابن لبید که از ایشان سوال کرد چرا علی (ع) حقش را نگرفت و سکوت کرد چنین فرمود:" رسول خدا(ص) فرمودند: مثل امام مانند کعبه است؛ مردم باید در اطراف آن طواف کنند، نه آنکه کعبه دور مردم طواف نماید.»
یعنی گناه و کم کاری خود را گردن امام تان نیندازید! باز در پاسخ بهانه جویان که می‌گفتند اگر علی (ع) خود به روشنی برای مردم توضیح می‌داد کسی منحرف نمی‌شد فرمود: "خداوند پس از غدیر خم، برای هیچ کس عذر و بهانه ای باقی نگذاشته است." همچنین در رد این شبهه که علی (ع) خود برای گرفتن خلافت نیامده می‌فرمود ابو الحسن کاری انجام نداد، به جز آنکه سزاوار بود تا انجام گیرد، و اما امت پیمان شکن کارهای ناروایی انجام داده‌اند که تنها خداوند آنها را محاسبه و رسیدگی خواهد کرد."
دفاع بدون ملاحظه
حضرت بارها به صراحت خلافت خلفای غاصب را زیر سوال می‌برد و کمترین ترسی به دل از رویارویی به جماعت فتنه گر نداشت و می‌فرمود:" قسم به خدا! اگر حق را به اهلش واگذار می کردند و از عترت رسول خدا (ص) اطاعت می نمودند، دو نفر هم [درباره حکم خداوند ] با یکدیگر اختلاف نمی کردند و امامت از علی (ع) تا حضرت قائم (ع) فرزند نهم امام حسین (ع)، از جانشینی به جانشینی دیگر به ارث می رسید؛ اما [افسوس] کسی را مقدم داشتند که خدا او را کنار زده بود و کسی را کنار زدند که خدا او را مقدم داشت... "
همچنین با رسوا کردن سران سقیفه بدون کوچکترین ملاحظه ای می‌فرمود:"... همان گونه که خداوند فرمود: «دیده بصیرت آنها کور و چشم دل آنها بی نور است.» افسوس که سران سقیفه آرزوها و هوسهای خود را تحقق بخشیدند و از مرگ و قیامت غافل ماندند. خدا نابودشان گرداند و آنان را در کارهایشان گمراه کند. ای پروردگار! من به تو پناه می برم از کمی یاران پس از پیروزی و فراوانی آنان."
