آیا كرونای شدید موجب بیماری مزمن ریه می شود؟

به گزارش نما، افراد مبتلا به کووید۱۹بسته به شدت بیماری خود اغلب علائم مختلفی را تجربه می‌کنند. علائم ۲ تا ۱۴ روز پس از قرار گرفتن در معرض ویروس SARS-CoV-2 ظاهر می‌شود و به طور متوسط ​​۱ تا ۴ هفته طول می‌کشد.

تخمین شیوع علائم طولانی‌مدت پس از عفونت SARS-CoV-2 دشوار است، تا حدی به این دلیل که معیارهای تشخیصی نامشخص هستند.

با این حال، سال گذشته دفتر آمار ملی(آمریکا) داده‌هایی را منتشر کرد که نشان می‌دهد علائم طولانی‌مدت در ۷ تا ۱۸ درصد از افرادی که علائم کرونا را تجربه کرده‌اند، رخ می‌دهد. این اثرات طولانی‌مدت با اعلام منابع مورد اعتماد COVID-19 به عنوان کرونای طولانی یا پیامدهای پس از کووید حاد (PASC) شناخته می شود.

PASC می‌تواند از سطح خفیف تا ناتوان‌کننده متغیر باشد، با علائم جدیدی که مدت‌ها پس از عفونت اولیه ظاهر شده یا تکامل می‌یابند.

دکتر برت الیکر، استاد بالینی در گروه رادیولوژی و تصویربرداری زیست پزشکی دانشگاه کالیفرنیا، یافته‌های رادیولوژی را در سرمقاله‌ای مورد بحث قرار می‌دهد.

وی توضیح می‌دهد که اثرات طولانی‌مدت پنومونی ویروسی به آسیب مستقیمی که ویروس ایجاد می‌کند و واکنش ایمنی بدن به ویروس، بستگی دارد.

آسیب به ریه ها در دو الگو رخ می‌دهد. نخست، برونشیولیت انقباضی یا بیماری راه هوایی کوچک: التهاب داخل راه‌های هوایی کوچک و نواحی اطراف آن که منجر به باریک شدن راه هوایی به دلیل اسکار یا فیبروز می شود. دوم، آسیب آلوئولی منتشر (DAD): فیبروز به آلوئول ها -ساختارهای بالونی ریز در انتهای برونشیول‌ها که گاز را در ریه‌ها تبادل می کنند- که ممکن است با گذشت زمان بهبود یابد، اما اغلب مقداری اسکار باقی می‌ماند.

این تیم تحقیقاتی در بررسی‌های خود از ریه‌های افراد مبتلا به علائم پایدار پس از عفونت تایید شده SARS-CoV-2 تصویربرداری کردند. اسکن‌ها احتباس هوا را نشان دادند که نشان دهنده بیماری «کوچکی راه هوایی» است. به دام انداختن هوا به حباب‌های هوایی اطلاق می‌شود که پس از بازدم در ریه محبوس می‌شوند. به عبارت دیگر از بازدم کامل فرد جلوگیری می‌کند. به دام انداختن هوا در شرایطی مانند آسم و بیماری‌های مزمن انسدادی ریه، رایج است.

آسیب راه هوایی کوچک

محققان دانشگاه آیووا اخیراً مطالعه‌ای را برای درک اثرات بلندمدت کووید۱۹ بر عملکرد ریه انجام داده اند. در این مطالعه ۱۰۰ بزرگسال مبتلا به عفونت SARS-CoV-2 تایید شده که بیش از ۳۰ روز پس از تشخیص بیماری، علامت داشتند با یک گروه کنترل شامل ۱۰۶ شرکت‌کننده سالم وارد مطالعه شدند.

در مجموع، ۶۷ درصد از شرکت‌کنندگان مبتلا به PASC به دلیل کووید۱۹ نیازی به بستری شدن در بیمارستان نداشتند -نویسندگان از این شرکت‌کنندگان به عنوان سرپایی یاد می‌کنند. علاوه بر این، ۱۷٪ نیاز به بستری شدن در بیمارستان و ۱۶٪ نیاز به بستری در بخش مراقبت‌های ویژه در طول عفونت اولیه را داشتند.

شایع‌ترین علائم پایدار PASC عبارتند از تنگی نفس (۷۳درصد)، خستگی (۵۶ درصد) و سرفه (۳۴ درصد). پزشکان پس از انجام مطالعات بالینی خود اعلام کردند که نتایج بدست آمده شواهدی را از نظر کمی و کیفی از آسیب مجاری هوایی چندین ماه پس از عفونت اولیه SARS CoV-2، از جمله بیمارانی که در ابتدا در محیط های سرپایی درمان شدند، نشان می‌دهد.

علیرغم آزمایش‌های عملکرد ریوی مورد انتظار در بیماران سرپایی، ۳۰ درصد از ریه‌های آن‌ها شواهدی از بیماری کوچک راه هوایی داشتند. همچنین برای برخی از شرکت‌کنندگان، این وضعیت بیش از ۶ ماه پس از عفونت اولیه وجود داشت.

منبع: بهداشت نیوز