تولید گوشت ضد سرطان در ایران

به گزارش نما به نقل از ایسنا، جمال سیف دواتی دانش آموخته علوم دامی (تغذیه دام) دانشگاه تبریز که این طرح در قالب رساله وی با عنوان « بررسی اثرات ترکیبات پلی فنل، پروفیل اسیدهای آمینه و اسیدهای چرب دانه بقولات (خلر، ماشک و گاودانه) خام و اتوکلاو شده روی ترکیب ضد سرطان CLA درگوشت بره های پرواری» صورت گرفته است،‌ در این زمینه گفت: گفت: بررسی اثر ترکیبات مغذی و غیر مغذی یا ضد تغذیه‌یی در دانه‌های مختلف بقولات با توجه به تولید کلان این نوع دانه ها در کشور و نقش آنها در تغذیه دام و اثر بخش بودنشان در تولید گوشت قرمز، امری ضروری به شمار می رود.

به گفته وی در این طرح برای پی بردن به ارزش بالقوه دانه بقولات ابتدا پروفیل اسیدهای امینه، اسیدهای چرب و ترکیبات فنلی با تانن و ترکیبات فنلی بدون تانن و تانن‌های متراکم تعیین و سپس ارزیابی ارزش بالفعل آنها با طراحی پنج آزمایش در سطح آزمایشگاهی و حیوان زنده صورت گرفته است.

مجری این طرح در ادامه با بیان اینکه در آزمایش‌های In vitro تمام خصوصیات و روند تغییرات هضمی بخشهای مختلف پروتیئن و انرژی قابل متابولیسم دانه ها مورد ارزیابی قرار گرفته است، تصریح کرد: نتایج حاصل نشان داد که ترکیبات مغذی و ضد مغدی موجود در دانه بقولات به ویژه دانه ماشک سبب افزایش ترکیبات ضد سرطان CLA در گوشت شده و فراوری دانه ها تاثیری در کیفیت منابع پروتئینی مذکور نشان نمی دهد.

به گفته وی بر اساس گزارش‌های محققان تامین روزانه 120 میلی گرم CLA در سبد غذایی انسان تاثیر به سزایی در پیشگیری از سرطان دارد که در طرح حاضر این مهم به دست آمده است.

وی با اشاره به روش کار این طرح خاطر نشان کرد: بر اساس نتایج حاصل از آزمایشات In vitro بررسی ترکیبات مختلف فنلی از جمله غلظت ان-اکسالیل-ال-آلفا-بتا-دی آمینوپروپیونیک اسید (ODAP)، تانن متراکم، کل ترکیبات فنلی، کل تانن قابل استخراج و تاثیر آنها در زیست فراهمی اسیدهای چرب و اسیدهای آمینه دانه های بقولات در بخشهای مختلف دستگاه گوارش آزمایشات روی بره های پرواری صورت گرفت.

سیف دواتی خاطرنشان کرد: با توجه به راهبرد علمی و کاربردی مواد غذایی غنی سازی شده در تامین امنیت غذایی جامعه، امید است در آینده ای نزدیک با ایجاد مرکز غنی سازی و فرآوری گوشت در کشور قدم‌های عملی و موثر برای نیل به این مهم برداشته شود.

وی افزود: این طرح پژوهشی برای اولین بار در کشور در قالب رساله دکتری با راهنمایی اکبر تقی زاده و حسین جانمحمدی و مشاوره صادق علیجانی و عباس رافت از اساتید دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز با هزینه ای بالغ بر 300 میلیون ریال و طی مدت چهار سال انجام شده است.