محمدشریعتمداری:هاشمی، خاتمی و سیدحسن خمینی نامزد شوند من نمی‌آیم

به گزارش نما، محمد شریعتمداری وزیر بازرگانی دولت خاتمی که اخیرا برای ورود به عرصه انتخابات ریاست جمهوری اعلام آمادگی کرده است، در گفتگو با مشرق به برخی سوالات پیرامون انتخابات آتی و کاندیداتوری اش پاسخ داده است، اهم اظهارات وی را در ادامه بخوانید؛

*تصور می‎کنم که دو رویکرد نسبت به انتخاب فردی که می‎خواهد قوه مجریه کشور را اداره کند، می‎تواند به وسیله کسانی که در انتخابات مشارکت می‎کنند در پیش گرفته شود. گاهی شرایط کشور ما این‎ بوده است که اشخاصی که عمدتاً از قشر محترم روحانیون بنام و صاحب سیاق معین در دوران انقلاب اسلامی بوده‌اند دارای یک کاریزما در بین مردم هستند. من اسم انتخاب شدن‎ این قبیل افراد را (در صورت کاندیداتوری) می‎گذارم انتخاب اشخاصی که دارای یک کاریزمای خاص در جامعه هستند. در چنین شرایطی به نظرم می‎آید که انتخابات شرایط خاص خودش را پیدا می‎کند و مردم انتخاباتشان به سمت و سوی دیگری می‌رود.

*اشخاصی که قبلا در عرصه انتخابات فعال بودند و الآن زمینه‎هایی برای ورودشان هست ولی ممکن است که به دلیل شرایط خاص نتوانند یا نخواهند که شرکت کنند مثل آقای هاشمی یا آقای خاتمی.

* طبیعتاً اگر آقای هاشمی باشند من شرکت نمی‎کنم. آقای خاتمی، آقای ناطق و آقای حسن خمینی هم همینطور. من اسم بردم از این اشخاص. یک نفر در یکی از این مصاحبه‎ها از من پرسید که شما این چیزی را که می‎گویید خب خودش شرایط حضور شما را محدود می‎کند یا اینکه عده‌ای را با تردید مواجه می‎کند اما من با بررسی دقیق نسبت به موضوع تقریبا مطمئن هستم که شرایطی الآن هست که ممکن است امکان حضور این اشخاص نباشد.

*تصور می‎کنم که در کشور ما شرایط فراهم است برای این‎که یک حرکت مردمی و یک حرکت نخبگانی در جامعه علمی در کشور به سود اعتدال‎گرایی شکل بگیرد. یعنی جنبش اعتدال‎خواه ایران. ــ به نظرم می‎آید دولت *وحدت ملی در شرایطی ابراز می‎شود که احساس وجود یک بن‎بست سیاسی در نحوه توازن قوای سیاسی در کشور مشاهده می‎شود. من تصور می‎کنم که ما یک چنین شرایطی نداریم و من چنین بن‎بستی را الان مشاهده نمی‎کنم.

*شخصیت کاریزماتیک یک کسی مثل آقای هاشمی و خاتمی و آقای خمینی یا کسی مثل آقای ناطق نوری ظرفیت بکارگیری یک جامعه وسیع‎تری از نخبگان ملت و مجریان را در اختیار ملت ایران می‎گذارد که من حاضر نیستم در محدود کردن آن سهیم باشم. البته آن هم به معنای تأیید تمام آن‎چه که هرکدام از این سروران و بزرگواران در عرصه تعاریف‎ سیاسی گفته‎اند، نیست.

* به نظرم می‎آید دولت وحدت ملی در شرایطی ابراز می‎شود که احساس وجود یک بن‎بست سیاسی در نحوه توازن قوای سیاسی در کشور مشاهده می‎شود. من تصور می‎کنم که ما یک چنین شرایطی نداریم و من چنین بن‎بستی را الآن مشاهده نمی‎کنم.

* من مدافع فرمایشات آقای عسگراولادی هستم و معتقدم که فرمایشات‎شان صحیح بود. یعنی من عین فرمایشات ایشان فکر می‎کنم.

* در انتخابات دوره اول ریاست جمهوری به آقای حسن حبیبی رأی دادم. در انتخابات دوره بعدبه آقای رجایی رأی دادم.دور بعد به آیت الله خامنه ای.سال 68 به آقای هاشمی رأی دادم. در دوم خرداد 76 به آقای ری‎شهری رأی دادم. دوره بعد از آن هم که وزیر دولت آقای خاتمی بودم به آقای خاتمی رأی دادم. در سال 84در دور اول اگر اشتباه نکنم به آقای قالیباف رأی دادم و در دور دوم به آقای هاشمی.. و در سال88 به موسوی رای دادم.

* طرح هدفمندی یارانه‎ها انقلابی است بزرگ در تاریخ اقتصادی ایران. این کار با شجاعت اجرا شد. اما اجرای آن با موازین قانونی منطبق نبود. منطبق نبودنش با موازین قانونی در بعضی از موارد ضایعاتی را به وجود آورد که ای کاش نمی‎آورد.

*سوء مدیریت در بروز و ظهور آثار ناشی از اجرای تحریم‎های وحشیانه غرب علیه ایران. تأثیر بسزا داشته است. ما در عمل می‎توانیم اقداماتی انجام دهیم که آثار تحریم که علتش مقاومت ملت ایران در مقابل زورگویی است؛ بر گرده ملت ایران آنگونه نشود که مردم را از راهی که دارند، می‎روند مأیوس کند.

* یکی از ابزارها برای بالا بردن سطح آگاهی‎های مردم نسبت به دیدگاه‎ها، اندیشه‎ها و افکار و عقاید کسانیکه به طور ناگهانی وارد عرصه اجرایی می‎شوند و می‎خواهند مصالح ملی ایران را به دست بگیرند این است که در گروه‎ها و احزاب سیاسی حرف‎های‎شان را زده باشند. گروه‎ها باید واسطه شوند. این کمک می‎کند به بالا رفتن سطح استفاده از حق طبیعی مردم.

* اصلا انتخابات ریاست‎جمهوری تفاوت کیفی دارد با انتخابات مجلس شورای اسلامی. تفاوتش این است که صف‎بندی‎های سیاسی در انتخابات ریاست‎جمهوری با حضور مستقیم کاندیداها در بین مردم خصوصا از طریق شبکه‎های رسانه‎ای بزرگ مثل صدا و سیما به هم می‎ریزد. در انتخابات گذشته کاملا این پیدا بود. آقای احمدی‎نژاد برخاسته از یک حزب قدیمی کهنه‎کار نبودند. حزب‎ آبادگران اصلا هویت خیلی قدیمی‎ای نداشت.


* مهمترین رقیب انتخاباتی ام را دولت می دانم. چون بخش قابل‎ملاحظه‎ای از آرای من برمی‎گردد به آرای وسط که معمولا حالا اسم خاکستری را برای آن به‌کار می‌برند. این‎ها از حیث مسائل معیشتی نگاه خاصی به دولت دارند. همچنین صرفنظر از درستی یا نادرستی اقدامات انجام شده، در این دوره به هر حال منابعی در اختیار دولت بوده که قابل‎ملاحظه‎ هم بوده است و البته به یمن وجود درآمد نفتی این امکان فراهم شده است.

*دولت کنونی از زمانی که روی کار آمده عملاً اقداماتی را انجام داده و در این زمینه این ذهنیت در جامعه ما به وجود آمده است که حق طبیعی سال‎های متمادی که تاکنون پرداخت نمی‎شده به وسیله این دولت پرداخت شده است. این رخداد، خمیرمایه یک رضایتمندی است نسبت به عملکرد این دولت حتی اگر مردم در همین دولت تورم 30 درصدی را هم تجربه کرده باشند. ضمن این‎که ادراک تکانه‎ها و شوک ناشی از افزایش سطح عمومی قیمت‎ها برای قشرهایی که در شهرهای کوچک و روستاها زندگی می‎کنند زمان می‎برد. الآن شاید این تأثیر فقط در شهرهای بزرگ قابل لمس باشد. لذا همچنان بخش قابل‎ ملاحظه‌ای از مردم ضمن دریافت یارانه‎ها از آثار تبعی ناشی از رشد نقدینگی خبر چندانی ندارند. پس به این دلیل من فکر می‎کنم یک اقبالی نسبت به عملکرد دولت حاضر و کاندیدایی که دولت قصد دارد از حضورش حمایت کند وجود خواهد داشت.