در روزهای گذشته نرخ ارز مجدد با نوساناتی همراه بود که در این مورد می‌توان به مواردی اشاره کرد. در این مورد باید تاکید کرد که نرخ ارز نباید به اینجا کشیده می‌شد، چرا که متغیری است که مستقیم بر رفاه مردم تاثیرگذار است و این نوسانات را در نهایت بر رفاه مردم نشان می‌دهد. باید به این نکته توجه کرد که مسبب و مجرای اصلی نبود ثبات در اقتصاد که شاهد آن هستیم، نوسان‌های نرخ ارز است که به هر دلیلی که هست، مدیریت آن به‌صورت تمام و کمال نبوده است.
البته عرضه و تقاضای ارز نیز محدود است و تقاضاهای سوداگرانه آن هم بسیار بالا به نظر می‌رسد که این موضوع در ماه‌های گذشته نیز به خوبی خود را نشان داده است. وقتی در چنین شرایطی قیمت پراید به نزدیک 21 میلیون تومان می‌رسد یا قیمت بلیت هواپیما با رشد چندین درصدی مواجه می‌شود، به این معنی است که در کنار زیانی که در کمین مصرف‌کننده و البته شرکت‌های هواپیمایی است، اگر جلوی چنین وضعیتی گرفته نشود بی‌ثباتی‌ها به سمت ثبات نخواهد رفت.
حلقه‌ای که نبود آن مشکلات این چنینی را دامن زده است، نبود نظام مدیریت ارزی در کشور است که به نظر می‌رسد متولیان هنوز تصمیم درستی در مورد آن اتخاذ نکرد‌ه‌اند.
با توجه به افزایش معاملات ارزی در ماه‌های گذشته، دولت باید فکر جدی‌تری را در مورد کنترل معاملات سوداگرانه در نظر بگیرد. بهتر است دولت در اولین اقدام خود برای مدیریت نیازهای ارزی جلوی معاملات سوداگرانه را بگیرد و به اهداف بودجه‌ای نرخ ارز توجه کند. مساله مهم این است که در چنین شرایطی اگر دولت گمان می‌کند که از نظر عرضه ارز با محدودیت مواجه است، اولویت‌های خود را مشخص کند و بخش اصلی آن را به دارو و بخش تولید اختصاص دهد. دولت نباید اجازه بدهد که چنین نرخ‌هایی که عملا به میدان تاخت‌و‌تاز سوداگران تبدیل شده گسترش پیدا کند، چرا که در این صورت دست سوداگران برای سوء‌استفاده از شرایط فعلی بازتر می‌شود. به نظر می‌رسد بی‌ثباتی‌های اخیر در چنین شرایطی نه به نفع تولید و نه به نفع صادرات کشور است بلکه تنها آفتی برای تولید و اشتغال است و نظام انگیزشی را با مشکل مواجه می‌کند.
*منبع: آرمان روابط عمومی
حلقه مفقوده نوسانات ارزی
۱۳۹۱/۱۱/۱۷
