آقای قلعه نویی! بیا مافیای فوتبال را بهتر بشناسیم

به گزارش نما به نقل از مشرق، این روزها، امیر قلعه نویی مدام سخن هایی می زند که ربطی نه به حرفه او دارد و نه به سطح تخصص و دانشش. او از موضوعاتی در فوتبال حرف می زند که اساسا، نسبتش با آن تباین است و قدم در وادی گذاشته که حدش نیست. به تازگی نیز ادعایی درباره عادل فردوسی پور داشته که انتساب عنوان "مافیا" برای وی و گروهی دیگر است. این مطلبی است که نیازمند یادآوری برخی موارد برای سرمربی آبی های پایتخت است؛ اگرچه قصد دفاع یا توضیح از سوی کسی یا کسانی را ندارد.
قبل از آن که وارد بحث شویم، لازم است متذکر شد که اساسا نگارنده انتقاداتی جدی به برنامه نود و مجری اش داشته و دارد. حتی بایستی عنوان داشت که در سال اخیر، نود در بدترین وضعیت خود بوده و به سمتی رفته که قالبی شخصی به خود گرفته است. در حقیقت، فردوسی پور و برنامه اش در سال اخیر نتوانسته اند در قامت تولیدی جدی و اثرگذار ایفای نقش کنند که خود ماجرایی مفصل دارد که در جایش بدان پرداخته شده و خواهد شد؛ اما سخنان قلعه نویی هم نیازمند شرحی است تا اندکی با توجه بیشتر و دقت به مواردی صحبت کند.

آقای قلعه نویی عزیز!
مافیای فوتبال که این روزها شما دغدغه نام بردن از آن را دارید، همان مربی و دلالی است که به دو قلوهای افسانه ای تبدیل شده اند. همان دلالی که مدت هاست به جا موبایلی سرمربی تبدیل شده است. همان دلالی که ضامن فلان بازیکن بازداشتی فتنه می شود و سال هاست که این دو در تیم های همان سرمربی نیز حضور ثابت دارند. بیایید رو راست باشیم. ما نمی توانیم رابطه این دو (مربی و دلال) را رابطه ای خارج از مافیایی بدانیم که تصمیماتشان ضررهای میلیاردی را به فوتبال این مرز و بوم تحمیل می کند؛ اگرچه مدام دم از ارزش و هوادار و ... می زنند.

آقای سرمربی!
مافیای فوتبال همان مربیانی هستند که در تمام دوران مربیگری و با تیم های مختلف، نتوانسته اند حتی یک عنوان درجه سوم بین المللی را کسب کنند. همان مربیانی که در اثر اتفاقات عجیب و غریب، بارها قهرمان می شوند؛ اما در عرصه ای بین المللی که دیگر فقط خودشان، داشته هایشان و سوادشان باقی می ماند، فقط عایدی به نام شکست داشته اند. این مربیان همان مافیای آلوده ای هستند که فوتبال را با خود به قهقرا برده اند. ثمره چنین مربیانی وضعیت امروز این رشته در کشور است. اینها را باید شناخت و به مردم شناساند.

امیرخان محترم!
مافیای فوتبال همان مربیانی هستند که حتی یک موفقیتشان بدون اما و ابهام نبوده است. به طور مثال، همان مربی که یک بار دروازه بان حریف را به او نسبت می دهند و یک بار هم دفاع حریف را. درست متوجه شدید. مافیا آنهایی هستند که بازیکنان خاص حریفشان در دیدارهای حساس به یک باره مصدوم می شوند و نمی توانند در زمین باشند. همان هایی که فصل بعد به یک باره سر از تیم مربی مورد نظر در می آورند که فقط حیرت و شگفتی برای اهالی فوتبال باقی مانده است. حکایت مافیای این ورزش بسیار غریب است، آقای مربی.

برادر عزیز!
مافیای فوتبال ایران همانی است که در ییلاقات اطراف تهران تا فلان نقطه شمالی شهر را به محل هزاران عیش و نوش و پلشتی خود تبدیل کرده است. همان اشخاصی که در ظاهر دم از ارزش ها می زنند؛ اما در ورای پرده ظاهر، چه منکراتی که ارزش اخلاقی آنها به شمار نمی رود ... بگذریم که برخی سخنان رازهای سر به مهرند و بایستی از کنارش گذشت ...

آقای امیر قلعه نویی!
ما نیز نقد جدی به برنامه نود داریم؛ اما مافیای فوتبال را باید در پستوهایی پیدا کرد که خود دانید و چه بهتر از ما! چه می شود که از آنها نمی گویید؟ چرا درباره مربیان و دلالان و ... سخن نمی گویید و از رابطه برخی مربیان با آنها حرفی نمی زنید؟ و اساسا، مربیان ما محصول کدام سیستم هستند؟ مافیای فوتبال فقط همان هایی هستند که گفتید یا ...

آدرس اشتباه به مردم دادن، همانقدر نامردی و ناجوانمردی است که مشارکت در پلیدی ها؛ که البته هستند مربیانی که خود بانی چنین پلشتی هایی هستند و امروز فریاد پاکی و درستی سر می دهند. آری، قصه این فوتبال و روزهایش بسی عجیب است ...