آدم‌های برج میلاد همه اشتباهی بودند

به گزارش نما، حسینعلی لیالستانی کارگردان سینمای ایران در گفت و گو با هنر آنلاین در باره ارزیابیش از برگزاری جشنواره سی ویکم فجر و کیفیت فیلمها عنوان کرد: در چهار روز اول جشنواره کیفیت فیلم ها نا امید کننده بود و بسیاری از فیلمها ضعیف،شعاری و پروژه های به اصطلاح فاخر بودن ارزش بودند. از نیمه دوم برگزاری جشنواره حضورتعدادی فیلم خوب تنور جشنواره را گرم کرد.

سازنده "مصائب عاشق فقیر" با اشاره به کیفیت خوب و ارزنده فیلمهایی مثل "دهلیز" و "دربند" تاکید کرد: در فیلم "دهلیز" حضور اثر گذار یک بچه در شکل گیری درام برایم خیلی جذاب بود. در فیلم "دربند" هم شمایل درستی از نسل جوان، دغدغه و نوع روابطشان به تصویر در می‌آید و این عدم صداقت در روابط بین آدمها به خوبی در فیلم ترسیم شده بود.

لیالستانی با تاکید بر رویه ثابت مهرجویی در فیلم سازی گفت: مهرجویی در فیلم "چه خوبه برگشتی" همان مهرجویی سابق است و می‌خواهد درلایه های فیلمش حرف سیاسی رابه صورت ساده ای مطرح کند و در اصل حرف جدیدی را در فیلمش مطرح نکرده است.

این کارگردان درباره فضای برگزاری جشنواره گفت: برج میلاد در اصل به عنوان مکانی برای فیلم دیدن منتقدان در نظر گرفته شده بود. اما منتقدان در هیاهوی این فضا و حضور آدم های حاشیه ای گم شده بودند و خیلی مظلوم قرار گرفتند. در طول مدت برگزاری جشنواره درمحل برج میلاد آدم هایی را دیدم که اصلا ربطی به سینما ندارند و برای تفریح و به صورت خانوادگی به جشنواره آمده بودند. این جای سوال دارد.به جرات می توانم ادعا کنم که بالای هشتاد در صد از این آدمها اشتباه به برج میلاد آمده بودند! و جایشان اینجا نبود و امیدوارم سال آینده این شلوغی و ازدحام در سینمای مطبوعات دیده نشود.