رایزنی برای نحوه استتار پشت شعار انتخابات آزاد

ائتلاف سلطنت طلبان و گروه هاي ماركسيستي منحله چند و چون شعار انتخابات آزاد را در كلن مورد بررسي قرار دادند.
گروه موسوم به اتحاد جمهوري خواهان از يك سال پيش با محوريت برخي سلطنت طلبان نظير شهريار آهي (از اعضاي دفتر و مشاور رضا پهلوي) و جواد خادم (از طراحان كودتاي نافرجام نوژه) و نيز عناصري نظير حسن شريعتمداري (پسرسيدكاظم شريعتمداري و از مرتبطين با لانه جاسوسي آمريكا) و جمشيد طاهري پور (عضو مركزيت گروهك منحله فدائيان خلق) نشست هايي را در استكهلم، بروكسل و پراگ تشكيل دادند. آنها اين بار نيز در كلن جمع شدند و به بررسي ادبيات مربوط به انتخابات آزاد پرداختند.

در اين نشست حسن شريعتمداري شرط ابتدايي براي اينكه بتوان از لفظ انتخابات آزاد به عنوان استراتژي گذار استفاده كرد را اين دانست كه جامعه در مرحله بحران باشد.به عبارت ديگر وي لازمه تكرار و جا انداختن اين تعبير را القاي بحران در جامعه مي خواند و اين همان ضرورتي است كه برخي حلقه هاي فتنه گر و منحرف در تدارك آن هستند و از جمله فتنه گران مدام اصرار دارند جامعه را بحراني جلوه دهند.

همكار سابق لانه جاسوسي آمريكا در ادامه سخنانش در زمينه ايجاد همگرايي بين نيروهاي اپوزيسيون گفت: «چرا اصلاح طلبان به جاي تكيه بر قانون اساسي فعلي قوانين بين المللي را فصل الخطاب نمي دانند؟ ما مي گوييم قوانين بين المللي را اصل قرار دهيد همه مشكلات حل است و همگرايي هم حاصل مي شود.»

يكي از سران فتنه چندي پيش خواستار برگزاري انتخابات «براساس استانداردهاي مدرن جهاني» شده بود.احمد پورمندي، سخنران بعدي اين نشست بود.به گزارش دويچه وله وي در سخنان خود به سه درك و برداشت از «انتخابات آزاد» اشاره كرد: اول گروهي كه قائل به برگزاري انتخابات آزاد زير سقف قانون اساسي كنوني هستند و شاخص اين گروه را هاشمي رفسنجاني دانست.

گروه دوم شاخص اصلي آن ميرحسين موسوي است كه مدعي شعار اجراي بي تنازل قانون اساسي است. اين شعار ما را يك قدم به جلو برده چرا كه اعلام كرده حكومت كنوني به قانون اساسي پايبند نيست و از حكومت خواسته به قانون اساسي خودش پايبند باشد.

احمد پورمندي درك سومي را كه از انتخابات آزاد وجود دارد متعلق به اپوزيسيون دانست كه معتقد است در درون حكومت اين ظرفيت وجود دارد كه انتخابات آزاد برگزار شود اما به گفته او اين گروه به اين نكته توجه نمي كند كه اگر قرار باشد حكومت تن به برگزاري انتخابات آزاد بدهد، يعني اينكه با اپوزيسيون بر سر تغيير بخشي از قانون اساسي به تفاهم رسيده و اين ديگر اسمش انتخابات آزاد نيست بلكه رفراندوم است.

پورمندي سپس ادامه داد بهتر است «بچه را به نام خودش بناميم» و با الفاظ بازي نكنيم. شعار «انتخابات آزاد» كافي نيست و اپوزيسيون بدون داشتن برنامه مشخص اقتصادي نمي تواند با مردم ايران به زبان مشترك برسد.

اما شهريار آهي در جلسه مذكور گفته است: حاكميت در حال حاضر راه اصلاح طلبان را بسته و با قدرت جلوي آن ايستاده است. تنها راه در اين مرحله داشتن يك شعار واحد از اپوزيسيون است و اين شعار مي تواند انتخابات آزاد با تكيه بر ديالوگ و گفت وگوي ملي باشد.

جمشيد طاهري پور، از سران پيشين سازمان فدائيان خلق نيز در سخنان خود بر اين نكته تاكيد داشت كه شعار انتخابات آزاد اگر تلاشي براي هدفمند كردن تلاش ها باشد خوب است اما «تجربه 33 ساله كاملا ثابت مي كند كه اين نظام در ساختارهاي خودش قابل اصلاح نيست، بنابراين ما نبايد انتخابات آزاد را با اولويت هاي مبارزه براي دموكراسي خلط كنيم. ما بايد با حركت هاي زنده جامعه تماس داشته باشيم بنابراين ما بايد مسير انتخابات آزاد را طوري انتخاب كنيم كه ما را از مسير واقعي مبارزه و از افرادي كه در اين راه اصيل هستند دور نكند.»

وي گفت: «ترديد دارم كه طرح انتخابات آزاد به مثابه استراتژي سياسي صحيح باشد. عقلاني اين است كه انتخابات آزاد يك شعار براي گسترش آگاهي شود نه استراتژي.»