وزیرِ هلویِ احمدی‌نژاد، آماده ریاست جمهوری می‌شود

به گزارش نما، تشکلی که خود زمانی پرچم شکاف و انشقاق بین اصولگرایان را به دست گرفت این روزها به شدت دچار تشتت شده است، از هر گوشه آن صدایی به گوش می رسد، خبرها ضد و نقیض است، روزی از غلامعلی حدادعادل به عنوان کاندیدا نام برده می شود، روزی دیگر سعید جلیلی و پرویز فتاح، یک زمان حتی مهدی چمران شورای شهری به جمع کاندیدها اضافه می شود و زمانی هم وزیر برکنار شده بهداشت؛ کامران باقری لنکرانی! و در این میان هستند پایداریچی‌هایی که چشم و دل به رییس دولت بسته اند و منتظر که با کاندیدای او همراه شوند.

داستان شکاف در میان اصولگرایان به ماجرای انتخابات مجلس نهم باز می‌گردد. جایی که اصرار برخی از اصولگرایان تندرو به عدم پذیرش نمایندگان قالیباف و لاریجانی در نهایت به تولد یک تشکل نوظهور در میان آنان منجر شد. تشکلی با نام «جبهه پایداری» که آیت‌الله محمدتقی مصباح یزدی را به عنوان پدر معنوی خود به رسمیت شناخت. این در حالی است که جبهه متحد اصولگرایان که شاکله آن را بخش‌های سنتی‏‌تر اصولگرایان تشکیل می‌داد، آیت‌الله مهدوی‌کنی را به عنوان پدر معنوی خود برگزید.

انتخابات مجلس که تمام شد، قدم ها که آماده گام برداشتن به سمت انتخابات ریاست جمهوری شد، دامنه اختلاف به درون پایداری‌ها رسید، حلقه یاران دیروز دولت که چند صباحی به نشانه اعتراض از متن دولت جدا شده و پرچم مخالفت را بلند کرده بودند خیلی زود هوایی پاستور شدند و از در دوستی با رییس دولت و اطرافیانش درآمدند تا اینگونه مسیر را برای ورود دوباره به ساختمان سفید هموار سازند، برخی دیگر اما همچنان گرد آیت الله مصباح نزدیکی به دولت را به منزله نزدیکی به حلقه انحرافی رسوخ کرده در پاستور می دانستند. شاخه قم و تهران!

در تهران سخن از علی نیکزاد و غلامحسین الهام و در نهایت هرآنکه رییس دولت معرفی کند بود و در قم غلامعلی حدادعادل، سعید جلیلی و کامران باقری لنکرانی. اختلافات تا آنجا بالا گرفت که اولین همایش جبهه پایداری بدون حضور کامران باقری لنکرانی که از قضا زمانی به دلیل مخالفت با لیدر جریان انحرافی از دولت کنار گذاشته شده بود برپا شد، اتفاقی که پایداری‌ها از آن به مشغله کاری تعبیر کردند و ولی در نهان خبرها بیانگر عمق اختلافات در بدنه این جبهه بود.

در سکوت معنادار شاخه تهران، قم نشینان به دنبال کاندیدای مطلوب!

آخرین همایش جبهه پایداری طی هفته گذشته شاید صف بندی و مرزبندی این جبهه را برای رقابت‌های انتخاباتی ۹۲ شفاف‌تر کرد. با آنکه بسیاری منتظر بودند این جبهه در همایش خود نام نامزد برگزیده‌اش را اعلام کند، اما اعضای این جبهه با طفره رفتن از این موضوع تاکید کردند که موضوع همایش «گفتمانی» بوده و نه تعیین «نامزد انتخاباتی»، و جبهه پایداری کاندیدای نهایی خود را در اسفندماه معرفی خواهد کرد.

آنچه بیش از همه در همایش جبهه پایداری ملموس بود، تاکید ویژه بر وجود حلقه انحرافی ای بود که به گفته مهمان ویژه این همایش «آیت الله علم الهدی» قرار است در فتنه ۹۲ با اسم امام زمان(عج)به جنگ ابهت ولایت فقیه بیایند. این اظهارات در حالی مطرح شد که برخی افراد شاخص این جبهه خصوصا صادق محصولی، غلامحسین الهام و روح الله حسینیان تاکنون موضع گیری روشنی در قبال موضوع جریان انحرافی نداشته اند.

این همایش در شرایطی بدون معرفی کاندیدا به کار خود پایان داد که تا پیش از آن خبرها حاکی از معرفی 4 کاندیدا از سوی این تشکل بود و سیاسیون و رسانه‌ها منتظر اعلام کاندیداهای نهایی این تشکل بودند، شاخصین جبهه اما به میان رسانه‌ها آمدند و خبر از عدم اجماع دادند. همایشی که در ضمن آن نام چمران از میان کاندیداها حذف، رایزنی با سعید جلیلی باردیگر مطرح، شانس حدادعادل به عنوان کاندیدای مطلوب کاهش یافته و این کامران باقر لنکرانی بود که نقشش به عنوان کاندیدای ریاست جمهوری پررنگ تر شد.

چه آنکه بنا به برخی شنیده‌ها از یک سو پس از رایزنی های جبهه با سعیدجلیلی و پرویز فتاح به عنوان دو گزینه این تشکل جلیلی عنوان کرده که به هیچ عنوان کاندیدا نمی شود و فتاح هم برخی محدودیت ها و معذوریت ها را برای کاندیداتوری بیان داشته است. این درحالیست که بحث رایزنی با جلیلی به عنوان کاندیدایی مطلوب در چندین نوبت از زبان اعضای این جبهه در همایش مطرح شد. روز گذشته نیز متقی فر از اعضای شورای مرکزی این جبهه از ادامه رایزنی‌های جدی جبهه با سعید جلیلی و فتاح علی رغم مخالفت های آنان خبر داد.

در دیگر سو پیوستن غلامعلی حدادعادل به ائتلاف سه گانه عملا نام او را از لیست کاندیداها خارج کرده است، شاید از همین رو بود که حداد برخلاف روال سابق که پای ثابت برنامه ها و همایش‌های جبهه پایداری بود اینبار خود به همایش نیامد و این فررندش فرید الدین بود که پیغام پدر را به پایداری ها رساند« فکر نمیکنم پدرم از اینکه کاندیدای جبهه پایداری باشد ناراحت شود». شاید حداد فراموش کرده است که شاخصه رفتار سیاسی جبهه پایداری مقاومت این طیف سیاسی تازه شکل گرفته در برابر حضور نمایندگان لاریجانی و قالیباف در جلسه‌های تصمیم‌گیری جهت تهیه فهرست نامزدهای اصولگرا در انتخابات مجلس بود. حالا حدادعادل که کارنامه سیاسی او همواره گرایش‏های نزدیک‌تری به جبهه پایداری را نشان می‌داده، با محمدباقر قالیباف وارد تعامل شده است، رفتاری که روح‌الله حسینیان و طیف نزدیک به دولت را شوکه کرده و آنها را متعجب ساخته است. و از همین روست که اخبار درون تشکلی می گوید اجماعی بر روی او صورت نگرفته است. پر بیراه نیست اگر این گفته حسینیان که در حاشیه این همایش عنوان کرد« 80 درصد آرای انتخاباتی متعلق به جبهه پایداری خواهد بود.» را کنایه ای به حدادعادل بدانیم که پیش‌تر ادعا کرده‌بود که «براساس‌نظرسنجی‌ها» ائتلاف او، علی‌اکبر ولایتی و محمد‌باقر قالیباف حائز 60 درصد آرای انتخابات ریاست‌جمهوری خواهد بود.

لنکرانی آماده ریاست جمهوری می‌شود؟

در این میان اما تنها وزیر بهداشت دولت نهم است که این روزها در قامت سخنگوی جبهه به شدت در رسانه ها حضور دارد و گویی آیت الله مصباح و اطرافیان قم نشین اش او را کاندیدایی مناسب برای ریاست جمهوری می دانند. چه آنکه مرتضی آقاتهرانی دبیرکل جبهه نیز در حاشیه همایش جبهه پایداری در پاسخ به این سئوال که آیا لنکرانی گزینه نهایی شما برای انتخابات ریاست جمهوری است، گفت: می تواند باشد.

اگرچه سخنگو و کاندیدای احتمالی این جبهه تاکنون اظهارنظر صریحی در این باره نداشته و حتی از رایزنی با سعید جلیلی سخن گفته است اما جبهه پایداری از چندی پیش برای آماده شدن اذهان عموم جامعه با گزینه خود، اقدامات رسانه ای خویش را آغاز کرده است. در اولین گام سایت رجا تریبون این جبهه چندی پیش با انتشار نامه جمعی از دانشجویان حضور وزیر بهداشت دولت نهم را در انتخابات کلید زد. در این نامه که ۳۱۳ تن (به تعداد یاران خاص امام زمان (عج) در هنگام ظهور!) آن را به امضا رسانده اند، خواستار حضور جلیلی یا لنکرانی در انتخابات شده اند.

این سایت همچنین در واکنش به برخی خبرها درخصوص عدم کاندیداتوری لنکرانی در مطلبی با عنوان ایا واقعا لنکرانی کاندیدای ریاست جمهوری نمی شود بار دیگر نام او را در میان کاندیداها مطرح ساخت. کامران باقری‌لنکرانی با کانون اصلی دولت هم رای و هم نظر نیست؛ حالا دلیل این فاصله چه رقابت انتخاباتی، چه ناراحتی‌اش از این باشد که وی در دولت دهم مورد بی‌مهری دولت «مهرورزی» قرار گرفت و به اجبار از قطار آن پیاده‌اش کردند. لنکرانی اما با جدا شدن از دولت به شدت به چهره ای رسانه ای – سیاسی مبدل گشت و از زمان تشکیل جبهه پایداری، به عنوان سخنگوی این گروه سیاسی بیشتر در رسانه‌ها مطرح بود.

باقری لنکرانی با اینکه از روزهای اول تشکیل جبهه پایداری نقش برجسته ای در این تشکل ایفا کرده و در حالیکه به عنوان یکی از مهمترین اعضای این جبهه تازه تاسیس، در انتخابات مجلس کاندیدا نشد، لیست کاندیداهای جبهه پایداری را او بود که در رسانه ها اعلام کرد. کاندیدا نشدن او که جزو سه نفر اصلی این تشکل است خود این معنا را داشت که وی را برای مسئولیت بزرگ تری انتخاب کرده‌اند. نقش رسانه ای او هم از تبلیغات انتخاباتی گذشته خیلی برجسته شده و تقریبا در اکثر تجمعاتی که توسط جبهه پایداری برگزار می شود حضور فعال دارد. به دلیل همین برجسته سازی خبری است که نباید احتمال کاندیداتوری او را دست کم گرفت. وبلاگ کمپین دعوت از لنکرانی برای انتخابات سال ۹۲ نیز مدعی است که جریان سوم تیر ادامه دارد و دکتر لنکرانی گزینه مناسبی برای ریاست جمهوری پس از احمدی نژاد است.

در این میان گرچه از سعید جلیلی و کامران باقری لنکرانی به عنوان گزینه‌هایی با رای حداکثری در این جبهه یاد می شود ولی مشی مخالفت گونه لنکرانی با برخی چهره‌های درونی این جبهه که نزدیک به طیف دولت هستند شاید کار را برای وزیر بهداشت دولت نهم مشکل سازد چه آنکه صادق محصولی که در ماه های اخیر به شدت اظهارنظرهای نزدیک به دولت داشته است در حاشیه آخرین همایش پایداری در مقابل سوال خبرنگاران درباره کاندیداتوری لنکرانی از دادن پاسخ طفره رفته و حاضر به اظهار نظر در این مورد نشد، در مقابل اما سعید جلیلی به دلیل مشی اعتدالی و دور بودن از فضای جناح بندی سیاسی و عدم وابستگی تشکیلاتی تعاملاتی متناسب‌تر و بهتر با جریانات مختلف سیاسی کشور دارد. هرچند بنا بر برخی خبرها که برادر وی از حامیان سعید جلیلی خواسته که از باقری لنکرانی حمایت کنند، چون جلیلی کاندیدا نخواهد شد