آیت الله خوشوقت گفت اینگونه درها به رویم باز شد

به گزارش نما و به نقل از هفته نامه شما، محمدحسن پورجمعه از مریدان و شاگردان حضرت آیت الله خوشوقت است که به دلیل سال های متمادی هم جواری با ایشان نکاتی قابل توجه از زندگی مرحوم خوشوقت برای گفتن دارد.
با پورجمعه درباره زندگی عرفانی، علمی و سیاسی مرحوم خوشوقت گفتگو کردیم.

•         آیت الله خوشوقت مقام عرفانی بالایی داشتند؛ از نکته بارز مورد توجه ایشان در مسائل دینی و اعتقادی بفرمایید و اینکه از چه زمانی با آیت الله آشنا شدید؟

بنده از سال 61 با حضرت آیت الله خوشوقت ارتباط داشتم؛ ایشان در خصوص مسائل دینی و عرفانی بنای زندگی خودش را بر تقوا گذاشته بودند و عقیده داشتند که هرکسی می خواهد در مسائل معرفتی، سلوکی و عرفانی وارد شود باید مقید به تقوا باشد.
همچنین برای راهنمایی و ارشاد افراد معتقد بودند که تا کسی مقدمات تقوا را به دست نیاورد و کاملا اینگونه مسائل را رعایت نکند امکان آموختن بقیه مسائل را نخواهد داشت.

لذا تقوا را برای طی مسیر رسیدن به معنویات مقدم بر همه امور می دانستند و به همین جهت نیز باور داشتند که اگر کسی تقوا نداشته باشد بعید است در دیگر امور معرفتی به جایی دست پیدا کند.
یکی از نکات مهم سخنان ایشان این بود که می گفتند بر هر کسی واجب است که در هر روز سه صفحه از رساله مرجع تقلیدش را مطالعه کند؛ که راه تشخیص حلال و حرام یعنی رسیدن به تقوا از عمل به رساله مراجع تقلید شروع می شود و اگر کسی رساله مرجعش را نخوانده باشد معصیت کرده و کسی که مرتکب معصیت شود تقوا ندارد.
که البته متاسفانه در شرایط کنونی کمتر افرادی هستند که به این گونه توصیه ها عمل کنند.
•         درباره توجه آیت الله  خوشوقت به مسائل سیاسی بگویید.
نکته بارز در زندگی آیت الله خوشوقت بخصوص مسائل سیاسی ولایت پذیری ایشان بود؛ ولایت فقیه را به صورت مطلقه قبول داشتند و مقید به ادای دستورات مقام معظم رهبری بودند.
ضمن اینکه به هیچ کس هم اجازه نمی دادند که چه در زمان امام راحل و چه در زمان حال درباره نظام اسلامی و رهبری جامعه اسلامی حرفی بزند. تمام مواضع ایشان در قبال مسائل سیاسی همان مواضعی بود که امام راحل در زمان حیاتشان اتخاذ می کردند و یا مقام معظم رهبری بر نکته ای تاکید داشتند؛ نه یک قدم جلوتر و نه یک قدم عقب تر.
در این مسائل آیت الله خوشوقت استناد می کردند به صلوات شعبانیه که اگر کسانی جلوتر از ولی زمان حرکت کنند یا عقب تر از آن باشند مطمئنا ضرر کرده اند.
•         از نوع برخورد حضرت آیت الله با مردم و بخصوص جوانان بفرمایید. چون طیف کثیری از مریدان ایشان را جوانان تشکیل می دادند.
ایشان در برخورد با مردم بسیار متواضع بودند؛ عقیده داشتند و تلاش می کردند که جوانان را به سمت آموختن مسائل دینی و همراهی با روحانیت جذب کنند.
ضمن اینکه هیچگاه به دنبال جاه و مقام و منصبی نبودند و به همین جهت مورد عنایت قاطبه مردم قرار داشتند.
•         در سیره همه علمای اسلام سخن از ساده زیستی به عنوان فصل مشترک زندگی همه علما آمده است. این موضوع در زندگی آیت الله خوشوقت چه جایگاهی داشت؟
ما گاهی مشاهده می کردیم که ایشان نان خالی می خوردند، مساله ای که شاید کمتر میان مردم رواج داشته باشد آن هم به صورت کاملا متواضعانه و از سر رضایت.
ما جلسات ذکر صلوات خدمت ایشان بودیم و می دیدیم که آیت الله خوشوقت هم از همان غذایی که به مردم داده می شد استفاده می کردند که همه این مسائل نشانگر ساده زیستی مرحوم خوشوقت بود.
•         به نظر شما بارزترین نکته زندگی علمی مرحوم خوشوقت چه بود؟
اشراف کامل به قرآن؛ که متاسفانه مردم نتوانستند به خوبی از معنویت ایشان در زمان حیاتشان استفاده کنند.
به طور قطع همه مفسرین قرآن در برابر ایشان زانو می زدند، ضمن اینکه اشراف کاملی هم به نهج البلاغه و صحیفه سجادیه داشتند؛ به طوری که در هر زمانی هر نکته ای از این دو کتاب را از ایشان سوال می کردند به صورت جامع پاسخ می گرفتند. همچنین شرحی هم بر صحیفه سجادیه نوشتند که در برابر بسیاری از تفاسیر مشابه بالاتر بود.
•         و نکته پایانی؟
آیت الله خوشوقت در خصوص حضرات معصومین، امیرالمومنین و حضرت اباعبدالله علیهم السلام ارادت خاص و ویژه ای داشتند.
وقتی از ایشان درباره ارادتشان به حضرات ائمه می پرسیدیم فرمودند: وقتی که میخواستم طلبه شوم، شب شهادت حضرت امیر علیه السلام در مراسم سینه زنی شرکت کردم؛ انقدر عزاداری و سینه زنی کردم که از حال رفتم. پس از آن به حضرت امیر متوسل شدم و خواستم که ایشان دستم را بگیرند.از فردای آن روز درها به روی من باز شد.