سایت بی بی سی، ارگان رسمی دولت انگلیس در ستون"مرور روزنامه ها" در بررسی روزنامه های صبح سه شنبه، سوم اردیبهشت نوشت:« روزنامه های امروز صبح تهران در حالی که تازه ترین هشدارها و ادعاهای احمدی نژاد را در جریان سفرش به خوزستان در صفحات اول خود منعکس کرده اند، در مقالات و ستون های طنز به واکنش و پاسخ گوئی به این گفته ها پرداخته و آن را سیاست تبلیغاتی دیده اند.»
در پاسخ ادعاها و تهدیدهای احمدی نژاد
کیهان در سرمقاله خود نوشته: اظهارات یکسویه و ادعای عدالت خواهی احمدی نژاد در حالی است که این روزها تورم و گرانی افسارگسیخته، امان بسیاری از مردم و مخصوصاً اقشار مستضعف و کم درآمد جامعه را بریده است و اگر در ادعای مردم دوستی خود صادق است به عنوان رئیس قوه اجرائیه وظیفه دارد تمامی تلاش خود را برای مقابله با گرانی و سامان دادن به شرایط اقتصادی کشور به کار گیرد و به جای سخنرانی های طولانی و یکسویه، برای مردم توضیح بدهد که در این زمینه چه اقدامی انجام داده است.
حسین شریعتمداری در این مقاله ضمن اشاره به هزینه ۵۰ میلیارد تومانی، برای تبلیغات انتخاباتی آقای مشایی از بیت المال در استادیوم آزادی آن را نمونه ای از عدالت خواهی رئیس جمهور خوانده و فاش کرده که در زمان حضور احمدی نژاد در استادیوم آزادی رحیم مشائی در زیر جایگاه پنهان از نظرها بوده و وقتی دیده اند که مردم از این همایش استقبال نکرده اند ترجیح داده شد که مشایی آفتابی نشود؟ و در این جا بود که ملک زاده پیشنهاد کرد که وی مخفیانه از استادیوم خارج شده و در مزار خانم عسل بدیعی حضور یابد و خبر آن نیز منتشر شود تا غیبت وی سؤال برانگیز نباشد!
سرمقاله کیهان از احمدی نژاد پرسیده چه کسانی وی را تهدید کرده اند و تاکید کرده اگر این ادعا مثل لیست کذایی ۳۰۰ نفره مفسدان اقتصادی که هیچ وقت نشانه ای از آن ندادید، پوچ و بی پایه نیست، چرا نام و نشان آنها را اعلام نمی کنید؟! اگر بگوید از آنها می ترسد که باید گفت ایران به رئیس جمهور ترسو نیازی ندارد. از سوئی این قبیل ادعا معمولا از سوی کسانی مطرح می شود که از افشای برخی مسائل پشت پرده خود نگران هستند!
عباس عبدی در مقاله ای در " شرق" این سئوال را مطرح کرده که اظهارات روزهای اخیر رییس دولت را در نقد و محکوم‌کردن کسانی که هیچ نام و نشانی از آنها ارایه نمی‌شود، چگونه می‌توان تفسیر و تعبیر کرد؟ دولتی که با شعار «ما می‌توانیم» و اراده برتر از هر چیز دیگر است به میدان آمد، چرا امروز کارش به جایی رسیده که می‌گوید «دست ما را بسته و در حوضی انداخته‌اند؟» این اظهارات حتی اگر برای مظلوم‌نمایی یا رفع مسوولیت بحران‌ها و نابسامانی‌های موجود از دوش دولت باشد، به معنای آن است که دولت در تحقق اصلی‌ترین شعار خودش شکست خورده است.
نویسنده مقاله تاکید کرده اگر در ابتدای کار، سیاهه‌ای از مفسدان اقتصادی در جیب رییس دولت بود و خارج نمی‌شد، اکنون این سیاهه از کسانی است که جلوی دولت مانع ایجاد می‌کنند. ولی فراموش نکنیم که همه این سخنان معطوف به انتخابات و فرارکردن از پاسخگویی است. دولت تمامی هم وغم خود را برای خنثی‌کردن کوشش‌های برخی از رفقایش جهت ردصلاحیت نامزد مورد نظر رییس دولت بسیج کرده است. حتما می‌پرسید که بر چه اساسی این سخن گفته می‌شود؟
مقاله شرق با این استدلال به پایان می رسد که: این همه خط و نشان‌کشیدن صریح و آشکار رییس دولت فقط برای منتفی‌کردن ردصلاحیت نامزد مورد نظر ایشان است والا درباره دیگر نامزدهای احتمالی دولت که چنین مشکلی مطرح نشده است. به همین دلیل است که به روشنی می‌بینیم که واکنش افکار عمومی به این ادعاها و حتی تهدیدها و خط و نشان‌کشیدن‌ها خیلی سرد و از روی بی‌تفاوتی است. اگر مدیریت دولت همین بی‌تفاوتی مردم را متوجه شود، شاید رفتارش را در دو ماه آینده تغییر دهد، در غیراین صورت شاهد تندترشدن مواضع رییس دولت خواهیم بود.
محمد حسین روانبخش در ستون طنز مردم سالاری نوشته این روزها سفرهای استانی دولت حسابی شلوغ- پلوغ است، جمعیت به شدت از گوشه و کنار کاروان دولت رد می‌شوند و واقعا باعث حیرت خودشان می‌شوند. استقبال شدیداللحن به اندازه‌ای است که گوش شیطان کر، گاهی اوقات بالای ۴۰ – ۵۰ نفر در خیابان محل گذر دولت حضور دارند.
به نوشته این ستون: شلوغی به این گونه است که دولتمردان در این ازدحام، گاهی حواسشان پرت می‌شود و یک پروژه افتتاح شده را دوباره افتتاح می‌کنند! مثلا تولید رسمی محصول در مجتمع پتروشیمی شیمی تکس آریا پنجم اسفند ماه سال ۱۳۹۱ با حضور محمدرضا رحیمی معاون اول احمدی‌نژاد و رستم قاسمی وزیر نفت انجام شده بود ولی با همت و تلاش مسوولان زحمتکش، بعد از گذشت نزدیک به دو ماه این مجتمع کوچک پتروشیمی دیروز دوم اردیبهشت ماه توسط محمود احمدی‌نژاد رئیس‌جمهور و رستم قاسمی وزیر نفت برای بار دوم افتتاح رسمی شد.
در ستون مردم سالاری آمده: البته کسی تضمین نداده که این، آخرین افتتاح این مجتمع کوچک پتروشیمی باشد. این طوری که پیش می‌رود، حالا حالاها دولتمردان می‌توانند در خیابان راه بروند و بیش از هفت هشت نفر دور خود جمع کنند. به این ترتیب رویم تا انتخابات می‌توان چند بار دیگر هم این مجتمع را افتتاح کرد!
تهدید به افشاگری تا کی؟
محمد رضا جمالی در سرمقاله "تهران امروز" با عنوان "تهدید به افشاگری تا کی" نوشته سیاست محمود احمدی‌نژاد از همان ابتدای حرکت‌های انتخاباتی اش در سال ۸۴ استفاده از نوعی وجود مافیا در کشور بود. او با این سیاست قصد داشت وانمود کند نوعی سرمایه داری کلان در کشور شکل گرفته است. او برای اثبات این ادعا مدام از عدد و رقم‌هایی حرف می‌زد که گاه به سه هزار نفر می‌رسید. اما واقعیت این است که بر اهل فهم و خرد معلوم بود بیشتر حرف‌های رئیس‌جمهور جنبه تبلیغاتی دارد و نوع نگاه احمدی نژاد بیش از اینکه مبتنی بر خرد و اندیشه باشد معطوف به جنبه احساسات است.
به نظر نویسنده، اینکه چرا رئیس‌جمهور همچنان حرف از افشاگری می‌زند به خاطر شکل‌گیری نوعی فضای پرسشگری از سوی جناحهای رقیب است. این اتفاق پس از هشت سال که رئیس‌جمهور بر موج احساسات مردم سوار بوده باعث شده دیگر نتواند از این موج سواری بهره بگیرد. چون افراد در گروههای مختلف شاخصهای متعددی را در نظر می‌گیرند و می‌بینند اتفاقی نیفتاده است.
مقاله تهران امروز تاکید کرده علاوه بر اینکه احمدی نژادی که می‌خواست گفتمان انقلاب ۵۷ را زنده کند به جایی رسیده که میتینگ تبلیغات انتخابات ریاست جمهور در ورزشگاه آزادی برگزار می‌کند. در نتیجه چنین رفتاری محبوبیتش کم شده و به همین دلیل تلاش می‌کند فقط شعارهای کاملا احساسی بدهد تا بتواند با این کار در موعد انتخابات کاندیدای مورد نظرش را به صدر بنشاند.
حمید رضا ترقی از هواداران پرو پاقرص احمدی نژاد در مقاله ای در قانون نوشته احمدی نژاد نباید دست به اقداماتی بزند که دشمنان به او امیدوار شوند. باید مصالح نظام و مردم را بر منافع گروهی ترجیح دهد و دشمنان را نسبت به ایجاد چالش در انتخابات مأیوس کند. با وجود تاکید رهبر بر این که هر کس تا روز انتخابات سخنی بگوید یا فعلی انجام دهد که موجب نا امیدی مردم یا تحریک احساسات آنها شود قطعا به کشور خیانت کرده است، آقای احمدی نژاد با راه انداختن تجمعات انتخاباتی در قالب سفر استانی یا میتینگ ورزشگاه یکصد هزار نفری آزادی ، در حال تبلیغات غیر رسمی برای کاندیداتوری و جمع کردن آرای مردم به نفع اسفندیار رحیم مشایی است.
نویسنده عضو شورای مرکزی هیات موتلفه در این مقاله تاکید کرده احمدی نژاد برای اینکه مردم را مجاب کند تا به مشایی رای دهند به یارانه‌ها به‌عنوان ابزار انتخاباتی نگاه می کند. مطلبی که هم در سمنان و هم در اهواز گفته بودند که می خواهند یارانه ۲۵۰ هزار تومانی پرداخت کنند اما عده‌ای نمی گذارند! روشی است که با خریدن رای هیچ تفاوتی ندارد.
مقاله قانون به این می رسد که اگر دولت واقعا به فکر مردم است می تواند با بخشی از همین مبالغ درمان را رایگان کند یا هزینه تحصیل جوانان را تامین کند یا هزینه ازدواج جوانان را تقبل نماید. اما چون نمی‌توانند از این نوع برنامه ها استفاده تبلیغی کنند دائم شعار یارانه را سر می دهند.
