نگاهی به روایت اهل سنت از امام رضا (ع)

حسین علی پورافضلی: با نگاهی به کتاب‌های اهل سنت اعم از کتابهای تاریخی یا حدیثی و رجالی ، وقتی می خواهند به بیان شخصیت امام رضا علیه السلام بپردازند، چاره ای جز تجلیل و اظهار شگفتی از عظمت شخصیت آن حضرت نمی بینند.

یکی از دانشمندان اهل سنت که از امام رضا (ع) به نیکی یاد کرده غیاث‌الدین خواندمیر (880 - 942 یا 943 ه‍. ق) مورخ معرف ایرانی و اهل سنت قرن دهم هجری است.
او نویسنده‌ای پرکار و صاحب آثار متعدد است. نخستین اثر او خلاصةالاخبار، و بزرگترین و مهم‌ترین اثر او حبیب‌السیر است. از دیگر آثار او دستور الوزرا، آثار الملوک و الانبیا، منتخب تاریخ وصاف و تکمله روضةالصفا است.
خواند میر در کتاب حبیب السیر و در باب فرزندان امام موسی کاظم(ع) می گوید: علی بن موسی الرضا (ع) برترین فرزندان امام موسی کاظم و بلکه اشرف همه خلایق است.(2)
وی در این کتاب فصلی را به نام «امام هشتم علی بن موسی الرضا سلام الله علیهما» اختصاص داده و حضرت را با عنوان امام واجب الاحترام و عالی المقدار یاد می کند.(3)
وی همچنین در مورد مشهد الرضا می نویسد: امروزه مزار گرانقدر و ضریح نورانی او مطاف بزرگان و نخبگان زمان و قبله گاه آرزوها ست و کوچک و بزرگ از سرزمینهای دور و نزدیک به جانب آن رو می آورند.
سلام علی آل طه و یاسین
سلام علی آل خیر النبیین
سلام علی روضه حل فیها
امام یباهی به الملک و الدین
پس از این سخنان فصلی را به بیان فضایل و کمالات این امام بزرگوار (ع) پرداخته و درباره امام رضا(ع) می گوید: در حرم شهید سرزمین خراسان، امام پاک و منزه، علی بن موسی بن جعفر بن محمد باقر..... همگی از دور و نزدیک و از شرق تا غرب به علو مکان و بلندی جایگاه این امام همام(ع) اعتراف داشته و از مفاخر و آثار پسندیده او بهره مند می شوند. کراماتش خارج از تصور و امامتش توسط پدران گرامی اش امضا شده است.
از آن زمان که فلک شد به نو مهر منور
ندیده کس چو علی موسی جعفر
سپهر عز و جلالت محیط علم و فضیلت
امام مشرق و مغرب ملاذ آل پیمبر
حریم تربت او سجده گاه خسرو انجم
غبار مقدم او توتیای دیده اختر
قلم گر همگی وصف ذات او بنویسد
حدیث او نشود در هزار سال مکرر(4)
پانوشتها:
1. ذبیح‌الله صفا. تاریخ ادبیات در ایران، جلد 4.
2. تاریخ حبیب السیر فی اخبار افراد البشر 2/81
3. وسیله الخادم الی المخدوم / 82
4. تاریخ حبیب السیر فی اخبار افراد البشر 2/83
5. الامام الرضا عند اهل السنه/چاپ اول /ص 256