پشت پرده ایران هراسی در مصر

اختصاصی نما: اين روزها در حالي مصر همچنان با مجموعه اي از ناآرامي ها همراه است كه يك اصل در كنار آن ديده مي شود و آن تحركات صورت گرفته عليه خواست ملت مصر براي توسعه مناسبات با ايران است. سقوط رژيم ديكتاتور مبارك در مصر داراي پيامدهاي بسياري از جمله، درخواست ملت مصر به احياي مناسبات با جمهوري اسلامي ايران به عنوان كشوري مهم و تأثيرگذار در معادلات جهاني بوده است. آنچه جوانان مصري در روابط با ايران تأكيد داشته اند، برخوردار شدن از تجربيات انقلاب اسلامي ايران براي تحقق اهداف انقلابي خود و نيز احياي جايگاه جهاني از دست رفته كشورشان در صحنه منطقه و جهان است.اراده دولت ها بر احياي روابط نيز در كنار خواست ملت ها قرار گرفت كه نتيجه آن گام هاي مثبت دو طرف براي توسعه مناسبات بوده است. نكته قابل توجه در هفته هاي اخير تحركات مشكوك در مصر عليه ايران است كه نمونه آن حمله به دفتر حافظ منافع ايران در قاهره و نيز اعلام لغو سفر گردشگران ايراني به اين كشور و نيز انتشار نظرسنجي مغرضانه درباره روابط ايران و مصر بوده است. برخي منابع خبري نيز از برگزاري نشستي در الازهر درباره شيعه و ايران و نيز انتشار بيانيه اي از سوي سلفي ها و هشدارهاي آنها درباره توسعه روابط با ايران خبر داده اند.اين تحركات در حالي صورت گرفته كه در هفته هاي اخير دو كشور تأكيدات بسياري بر توسعه روابط داشته و بخش هايي از خطوط پروازي ميان دو كشور برقرار شده است. با توجه به اين اوضاع اين سوال مطرح است كه ريشه تحركات اخير براي تخريب روابط دو كشور چيست و چه افراد يا گروه هايي از اين امر سود مي برند؟ در تبيين اين پرسش ها پردازش به صحنه داخلي مصر امري قابل توجه است.

در عرصه داخلي مصر دو ديدگاه مشاهده مي شود، نخست؛ گروه هاي مختلف مردمي و نخبگان اين كشور هستند كه بر اصل پايان دوران مبارك تأكيد مي كنند و خواستار پيشرفت كشور و نيز احياي جايگاه جهاني آن به عنوان محوري از مقاومت مي باشند. اين گروه تأكيد دارند كه رويكرد به كشورهاي مستقل كه سابقه انقلاب هاي موفق را دارند، مي تواند الگويي مناسب براي اهداف آنها باشند. بر اين اساس آنها انقلاب اسلامي ايران را الگويي موفق مي دانند كه با خواسته هاي انقلابي آنها همسو مي باشد. ايران الگويي است كه مي تواند راهنماي آنها در رسيدن به اهدافي همچون اجراي شريعت اسلامي در سراسر امور كشور براي حركت در جبهه مقاومت در برابر دشمنان جهان اسلام و پايداري در برابر رژيم صهيونيستي و آمريكا باشد.روابط تاريخي دو ملت و نزديكي هاي ديني نيز مولفه هايي هستند كه اين اشتراك را گسترده تر مي سازد. ملت و انديشمندان مصري تأكيد دارند كه ايران كشوري موفق است كه با دوري از غرب و صهيونيست ها به موفقيت هاي گسترده اي دست يافته است. لازم به ذكر است دولت مصر به رياست جمهوري مرسي نيز در كنار ملت مصر بر توسعه روابط با ايران و بهره گيري از تجارب آن تأكيد دارد ، هر چند كه در برخي موارد مانند مسئله سوريه تفاوت هاي ديدگاهي ميان دو طرف وجود دارد كه البته نمي تواند مانعي براي توسعه روابط باشد. گروه ديگر در مصر شامل؛ بازماندگان دوران مبارك، برخي جريان هاي سكولار وابسته به خارج، سلفي و وهابي ها، در كنار مجموعه اي از بازيگران خارجي شامل رژيم صهيونيستي، آمريكا، اروپا و برخي كشورهاي عربي مي شود كه از يك سو پيشرفت و توسعه مصر را برنمي تابند و از سوي ديگر همگرايي ايران و مصر را برابر با احياي جايگاه منطقه اي مصر و تقويت جبهه ضد امپرياليستي ـ ضد صهيونيستي مي دانند كه نابود كننده منافع آنان خواهد بود.

طيف هاي مذكور، ايجاد فتنه در روابط تهران- قاهره را اقدامي مي دانند كه از يك سو، هر كدام از اين كشورها را درگير چالش هاي جديدي مي سازد كه فضا را براي دخالت در امور آنها فراهم مي سازد و از سوي ديگر از اتحاد منطقه اي آنها جلوگيري مي كند كه براي اهداف سلطه طلبانه صهيونيست ها و آمريكا اهميت بسياري دارد.بر اين اساس مي توان گفت كه كارشكنان در روابط دو كشور به دليل هراس از دستاوردهاي گسترده پيوند ايران و مصر به ويژه تأثيرات آن بر پيشرفت و توسعه مصر دست به چنين اقداماتي مي زنند و با ادعاهاي ديني برآنند تا از آن جهت بحران سازي در كل جهان اسلام بهره برداري كنند، در حالي كه تأكيد ملت ها و دولت هاي دو كشور بر توسعه مناسبات بر هم زننده معادلات دشمنان اين روابط خواهد بود كه مسلماً دستاوردهاي بسياري براي دو كشور و كل منطقه و جهان اسلام به همراه دارد؛ امري كه هراس دشمنان را برانگيخته و براي مقابله با آن به هر ترفندي حتي كشتار مردم مصر در درگيري هاي ساختگي چنگ مي زنند كه نمود آن را در ناآرامي هاي اخير مصر مي توان مشاهده كرد كه با محوريت تحركات سلفي ها و وهابيون صورت مي گيرد.