گروه ترجمه: روزنامه نیویورکتایمز 6 می 2013 (16 اردیبهشت) در مقالهای به حملات اخیر رژیم صهیونیستی به سوریه پرداخت و نوشت: روز یکشنبه بنیامین نتانیاهو، نخستوزیر اسرائیل[رژیم صهیونیستی] با کابینه امنیتی خود دیدار کرد. با وجود تشدید نگرانیها در مورد آینده سوریه، رهبران سیاسی و نظامی اسرائیل به طور مداوم اعلام میکنند که به درگیر ساختن خود در جنگ همسایه علاقهای ندارند؛ اما حملات هوایی علیه مرکز پشتیبانی نظامی و سایر تأسیسات نظامی سوریه نشاندهنده قاطعیت آنها برای جلوگیری از رسیدن تسلیحات سوریه به دست حزبالله لبنان است. کارشناسان امنیتی بر این باورند که افزایش تعداد و شدت حملات نیز نشاندهنده تمایل اسرائیل به بهرهبرداری از این شرایط پرهرج و مرج است و در عین حال نشاندهنده این محاسبات اسرائیل است که سوریه، حزبالله و ایران به حدی درگیر و مشغول بحران سوریه هستند و تضعیف شدهاند که قادر به اقدامات شدید تلافیجویانه علیه حملهای آشکار نیستند.
در ادامه مقاله آمده است: بسیاری هشدار دادهاند این گونه اقدامات اسرائیل خطراتی در پی دارد؛ بهویژه با توجه به لحن خشمگینانهای که دمشق، تهران و حزبالله داشتهاند که در واقع در تضاد جدی با سکوت آنها در قبال حملات قبلی است. «ناتان ترال» تحلیلگر گروه بحران بینالملل مستقر در بیتالمقدس میگوید: «مسئله واقعی این است که بشار اسد تا کجا میتواند به این مسیر ادامه دهد... خطرپذیری و درک اسرائیلیها از خطر امروز کمتر از گذشته شده است. هر یک از طرفها، حال، یکدیگر را آزمایش میکنند و میسنجند که چه اقدامی میتوانند انجام دهند.» تحلیلگران میگویند آنها حملات هوایی را باز شدن جبهه جنگی جدید و یا تلاش برای تقویت شورشیان علیه حکومت بشار اسد نمیدانند. بلکه آنها تمایل دارند این موضوع را در قالب شرایط همیشگی و طولانیمدت جنگ در سایه علیه ایران و حزبالله، حملات تروریستی تلافیجویانه و ترورهای چند دهه اخیر در سراسر جهان تفسیر کنند. «جاناتان اسپایر» عضو ارشد مرکز میانرشتهای در هرتزلیا میگوید: «این موضوع نباید بهعنوان مداخله اسرائیل به نفع شورشیان یا علیه اسد تلقی شود... این حمله در مقابل کشمکشی صورت گرفت که در مورد آن میدانیم و آن کشمکش میان اسرائیل و ایران است.»
در پایان مقاله آمده است: روز یکشنبه مقامات اسرائیل در دفتر نخستوزیری، فرماندهی نظامی و وزارتخانههای دفاع و خارجه از بحث و اظهارنظر در مورد حملات روز یکشنبه امتناع کردند؛ اما از سوی منابع اسرائیلی مسئولیت این حملات پذیرفته شد. «ایال ایسر» کارشناس سوریه و لبنان در دانشگاه تلآویو میگوید: «این موضوعی است که میدانید چگونه آغاز میشود، اما از چگونگی پایان آن بیاطلاع هستید... اسرائیل همچنان در جنگ سوریه دخیل نشده است... اما به تدریج به مداخله در آن نزدیک میشود.» اسرائیل و سوریه چند دهه پرهیز از تنش را سپری کردهاند. یک ژنرال ارشد که نخواست نامش فاش شود، میگوید: «در ماههای اخیر همواره شرایط بهگونهای بوده که احتمال مداخله اسرائیل در سوریه را افزایش داده است... تلاش میکنیم تا جایی که میتوانیم مسئولیتپذیر باشیم تا استفاده از زور تا حد ممکن محدود شود، اما لاجرم در این محیط زندگی میکنیم.» «مایکل هرزوگ» ریاست سابق ستاد کل ارتش اسرائیل میگوید: «پاسخ به حملات اسرائیل به احتمال بسیار به شکل بمباران منافع اسرائیل در خارج مرزهاست و احتمال حمله موشکی از شمال اسرائیل به تلآویو کمتر است.» «موشه مائوز» استاد مطالعات خاورمیانه در دانشگاه عبری میگوید: «اکنون ایران بازیگری مهم و حیاتی در حوادث احتمالی بعدی است... اسرائیل ممکن است ایران را آزمایش کند... ایران کلید ماجراست. اگر حزبالله از ایران برای اقدام تلافیجویانه چراغ سبز دریافت کند یا سوریه نیز چنین چراغ سبزی دریافت کند، اسرائیل بیکار نخواهد نشست. این مساله میتواند به جنگی منطقهای بدل شود.»
تحلیل: اگر چه ظاهر حمله رژیم صهیونیستی به دمشق متهورانه به نظر میآید، اما انگیزه آن بیشتر ناشی از ترس است. این رژیم از روند تدریجی تغییر معادله نظامی در سوریه نگران است و اطلاع دقیقی از وضعیت سوریه، ایران و حزبالله ندارد، این تجاوز مذبوحانه را انجام داد تا با سنجش واکنش سوریه، ایران و حزبالله به ناپیداهایی دست یابد، اما اینگونه نشد و باید تاوان سنگین تغییر نگاه افکار عمومی جهان عرب به مسئله سوریه را نیز بپردازد.
حملات اسرائیل به سوریه؛ پیام ویژه به ایران
اگر چه ظاهر حمله رژیم صهیونیستی به دمشق متهورانه به نظر میآید، اما انگیزه آن بیشتر ناشی از ترس است. این رژیم از روند تدریجی تغییر معادله نظامی در سوریه نگران است و اطلاع دقیقی از وضعیت سوریه، ایران و حزبالله ندارد
۱۳۹۲/۲/۱۶