نسخه چاپی

افشاگری معاون جلیلی از پشت پرده جریان سازش در بحث هسته ای

معاون شورای عالی امنیت ملی در جمع دانشجویان دانشگاه تهران به تشریح ده دور مذاكرات هسته ایی ایران با غرب پرداخت.

علی باقری معاون شورای عالی امنیت ملی امروز با حضور در دانشگاه تهران در نشستی با عنوان از «پرتگاه سازش تا تردید در مقاومت» به تشریح رویکرد گذشته و کنونی جمهوری اسلامی ایرانی در خصوص مذاکرات هسته ای پرداخت.



وی با طرح سوالاتی در خصوص روند مذاکرات تامین امنیت و منافع ملی و چگونگی مذاکرات ایران با کشورهای غربی اظهار داشت: من در اینجا تنها به تاریخچه و روند مذاکرات از گذشته تاکنون اشاره می‌کنم.

باقری با بیان اینکه 23 مرداد ماه 81 در جریان ادعای منافقین مبنی بر انجام فعالیتهای هسته ایی در ایران پرونده هسته ای ایران آغاز شد گفت: در مرداد سال 82 وزیران خارجه سه کشور انگلیس، فرانسه و آلمان به وزیر خارجه ایران برای پذیرش پروتکل الحاقی نامه نوشتند و پس از اعلام موضع رئیس دولت وقت در این باره سه کشور قطع نامه ایی را علیه ایران به شورای حکام ارائه و تصویب می کنند.

وی با اشاره به ا ینکه اولین توافقنامه یعنی توافق سعدآباد در مهر ماه همان سال میان ایران و سه کشور به امضا می رسد ادامه داد: در جریان این توافق نامه تعهداتی از سوی ایران به سه کشور داده می شود. اما سه کشور متذکر می شوند که حق ایران در برخورداری از استفاده صلح آمیز انرژی هسته ایی مطابق با NPT شناسایی کنند.

باقری ادامه داد: در آن توافق نامه ذکر شده که طرف غربی در صورت رفع نگرانی ها تصریح کرد اعتبار ایران برای دستیابی به فن آوری مدرن را تایید می کند اما نه برای رفع این نگرانی معیار مشخصی ذکر شده و نه محدودیتی ایجاد شده است.

باقری در ادامه به دیدار مقام معظم رهبری با کارگزاران نظام در یازدهم آبان سال 82 اشاره کرد و گفت: در این دیدار رهبری با تاکید فزون خواهی دشمنان عدم عقب نشینی و تسلیم ناپذیری ملت ایران دربرابر حقوق حقه خود هشدار می دهند که به دشمنان چنین اجازه ای داده نخواهد شد.

وی در همین رابطه به نامه طرف ایرانی برای پذیرش پروتکل الحاقی در یازدهم آبان ماه همان سال و تصویب دومین قطعنامه شورای حکام علیه ایران در پنج آبان ماه اشاره کرد و گفت: این همان رویکرد تعاملی است که به تقابل بیشتر سه کشور غربی با ایران منجر شد.

باقری اجرای داوطلبانه پروتکل از سوی ایران در 27 آذر ماه و توافق نامه بروکسل در 4 اسفند ماه را از دیگر اقدامات مسئولان شورای عالی امنیت ملی در دوره اصلاحات دانست و گفت: نتیجه این اقدامات تصویب سومین قطعنامه در 25 اسفند ماه همان سال را در پی داشت.

وی با اشاره به اینکه 29 خرداد و 28 شهریور سال 83 چهارمین و پنچمین قطعنامه علیه ایران به تصویب رسید اظهار داشت: ششم آبانماه سال 83 بازهم مقام معظم رهبری در جمع کارگزاران نظام نسبت به روند مسائل پی گیری پرونده هسته ایی هشدار داد.

باقری با اشاره به اینکه آبان ماه همان سال طرح پیشنهادی ایران به سه کشور غربی مبنی بر تعلیق تمام فعالیتهای ایران به صورت داوطلبانه اشاره کرد و ادامه داد: 25 آبان 83 توافق پاریس صورت گرفت و در آن ایران به سه کشور غربی تضمین های عینی داد.

وی در همین زمینه به دیدار حسن روحانی با ژاک شیراک برای اعلام نتیجه توافق پاریس در اسفندماه 83 اشاره کرد و افزود: شیراک در آن دیدار گفته بود ما اجازه تولید به ایران نمی دهیم.

باقری خاطر نشان کرد: در جریان ارائه تضمین های عینی ایران به سه کشور غربی نه تنها حقوق هسته ایران شناسایی نشد بلکه یو سی اف اصفهان هم به حالت تعلیق درآمد.

وی با اشاره به اینکه تضمین های عینی پیشنهادی از سوی ایران به محدود کردن فعالیتها و حضور مستمر بازرسان آژانس در ایران انجامید گفت: در تیرماه سال 84 حسن روحانی در تلاشی ناکام به سه وزیر اروپایی نامه نوشت و ضمن انتقاد از عدم انعطاف پذیری طرف غربی ابراز ناراحتی کرد. اما آنها اعلام کردند که مذاکرات با متن و روح موافقتنامه پاریس صورت می گیرد.



باقری با اشاره به اینکه در 14 مرداد سال 84 سه کشور برای موافقتنامه دراز مدت طرحی را به ایران ارائه کردند گفت: در آن موافقتنامه ایران علیرغم اینکه قرار بود فعالیت صلح آمیز داشته باشد متعهد به لغو همه فعالیتها شد اما آنها هیچ تعهدی را تقبل نکردند و از همه اسف بارتر اینکه ایران موافقت کرد طبق یکی از بندهای موافقت نامه غربیها برای دانشمندان بیکارشده ایران در تاسیسات هسته ای، داخل ایران کار پیدا کنند.

وی ادامه داد: در جریان مذاکرات با گروه 5+1 یکی از طرفهای غربی بخاطر این موضوع از من عذرخواهی کرد اما در واقع باید کسانی عذر خواهی می کردند که این دعوا بر سر منافع ملی کشور آورده بودند.

باقری با اشاره به اینکه در همان زمان روحانی طی نامه ای به البرادعی پیشنهادات طرف غربی را نارسا و شبیه به کاپیتالسیون می داند گفت: البرادعی بعدها به خاطر این مسائل اظهار تاسف می کند.

وی با اشاره به اینکه در کتاب حسن روحانی ذکر شده که رهبری معظم انقلاب در آن سالها با تعلیق در حد گازدهی نطنز موافق بودند اما در واقع ایران همه فعالیتهای غنی سازی خود را تعلیق می کند گفت: این مسائل نشان می دهد که بحثهای مطرح شده از جانب رهبری با آنچه که در جریان مذاکرات اتفاق می افتاد کاملا متفاوت بوده است.

باقری ادامه داد: در واقع در دوره گذشته مذاکره‌ای وجود نداشت بلکه روندی که در پیش گرفته شده بود منافع و امنیت ملی کشور را به طور جدی مخدوش کرد و به آن صدمه زد.

وی اضافه کرد: در آن دوره واژه‌های جعلی مثل تعلیق را پذیرفتیم در حالی که در هیچ کدام از معاهده های بین المللی وجود نداشت.

باقری در خصوص دوره اخیر یا دوره مقاومت با اشاره به روند گفت‌وگوها از زمان روی کار آمدن کاترین اشتون مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا به عنوان سخنگوی گروه 1+5 اظهارداشت: در این دوره ما توانستیم با مقاومت گروه 1+5 را وادار کنیم تا در مذاکرات با ما به سمت تعامل حرکت کند به طوریکه در آلماتی1 شاهد بودیم پیشنهادات نشست بغداد اما با تغییرات مهمی ارائه شد.

وی با بیان اینکه برای اولین بار در سه عرصه اعتمادسازی، ما به‌ازاها و دوره زمانی شاهد انعطاف و تغییر و پیشنهادات 1+5 بودیم گفت: آلماتی 2 نشان داد که ما اهل مذاکره هستیم نه آنها.

باقری با اشاره به نشست آلماتی2، گفت: بر همین اساس هم هفته آینده چهارشنبه 25 اردیبهشت قرار است اشتون پاسخ 6 کشور را به سعید جلیلی در استانبول ارائه دهد.



معاون دبیر شورای عالی امنیت ملی در خصوص انتخابات پیش روی ریاست‌جمهوری گفت: مطمئناً روند انتخابات مسیر پیشرفت‌های فنی را تشدید خواهد کرد و دست ما در عرصه سیاست خارجی باز خواهد شد و هرگز نمی‌گذاریم این روند به دوره گذشته رجعت کند چرا که امکان‌پذیر هم نیست.

باقری با بیان اینکه جامعه نخبه باید به بحث پرونده هسته ای ورود پیدا کند گفت: همه مباحث دوره های گذشته در کتاب حسن روحانی وجود دارد؛ بر این اساس می توان آن زمان را نقد کرد.

معاون شورای عالی امنیت ملی ادامه داد: روشنگری نخبگان جامعه اجازه نمی دهد نامزدها حرف های خام بزنند؛ باید پاسخ های منطقی طلبیده شود.

وی با اشاره به اینکه همان کسانی که این بلاها را سر امنیت و منافع ملی آورده اند الان در عقبه برخی کاندیداها فعالیت می کنند گفت: تجربه گذشته را نباید مجددا تجربه کرد؛ در حال حاضر زمان به ضرر مانیست؛ چراکه طول کشیدن روند مذاکرات باعث پیشرفت ما می شود و آنها هم ضرر می کنند.

۱۳۹۲/۲/۱۸

اخبار مرتبط
نظرات کاربران
نام :
پست الکترونیک:
نظر شما:
کد امنیتی:
 

آخرین اخبار...