هاشمی به خط پایان نمی رسد/مشایی در آفساید گل می زند

می خواهند بازی را بهم بزنند، هزینه اش هم هرچه باشد، بازپرداخت می کنند. در بازی که به راه انداخته اند، از دقایق و ثانیه ها هم نمی گذرند حتی نگذاشتند کار به فردای روز ثبت نام نامزدهایشان برسد. در این راه نیز داستان ها ساخته اند و خیال بافی هایی هم کرده اند.
پرده اول از سناریوی تخیلی شان با قدمهای همگام دو مرد در خیابان فاطمی به نمایش گذاشته شد؛ قدمهایی که هارمونی آفرید و دو قطبی کاذب را نوید داد: هاشمی و مشایی.
اما این گزاره کذب نیاز به تصویرسازی صدق داشت. پس مسئولیت روی دوش دستگاه های سخن پراکنی قرار گرفت. باید تصویری ساخته می شد که تنها دو بازیگر بزرگ شوند تا دیگر نامزدهای انتخاباتی زیر سایه شان قرار گیرند.
اسم پروژه شان را هم بازی بزرگان گذاشتند تا مخاطب قانع شود که همه چیز در انتخابات 92 تحت الشعاع نام پرطمطراق این پروژه قرار دارد.
اما تصویرسازی از ادعای کذب چگونه رونمایی شد؟
" هاشمی رفسنجانی منتظر ورود مشایی بود. رقابت با هواداران و شاگردان هرگز در شان رفسنجانی نیست همچنین است حکایت او با مخالفان کوتاه قامت. مشایی نیز منتظر ماند تا نسخه دست اول سرمایه داری وارد صحنه شود. تمام سرمایه داری در برابر همه داشته های عدالت خواهان. رفسنجانی و مشایی دو قطبی های کاذب را کنار زدند و پس از 4 سال بار دیگر تضاد اصلی در جمهوری اسلامی از پرده برون افتاد . دیروز دوباره دو قطبی های کاذبی چون راست، چپ، اصولگرا- اصلاح طلب، عمار و ... معرفی و رسوا شدند. در جمهوری اسلامی به حمدالله همچنان دعوای اصلی دعوای سرمایه داری و عدالت خواهی است؛ دعوای فتنه و انحراف."شبکه ایران 22/2/92
"همه ناامید از حضور هاشمی به دنبال منجی بودند که حضور آیت الله را تایید کند. هرچند در کنار حضور آیت الله نشانه هایی مبنی بر حضور مشایی در وزارت کشور هم وجود داشت" روزنامه شرق 22/2/92
" صحنه پیش رو خبرنگاران را متعجب کرد. هاشمی و مشایی با فاصله سه میز از هم مشغول ثبت نام هستند" روزنامه شرق 22/2/92
" آیت الله مشغول امضای اسناد است آن طرف تر احمدی نژاد مشایی را می بوسد، دستش را می گیرد و بالا می برد." 22/2/92 روزنامه شرق
هم شبکه ایران و هم ارگان مطبوعاتی اصلاح طلبان راوی یک داستان اند: آرایش نیروهای سیاسی در انتخابات شکل گرفته است؛ آنهم یک هفته زودتر از اعلام نظر نهایی شورای نگهبان در مورد تعیین صلاحیت ها .اما یکی رو بازی می کند و دیگری به کنایه حرف اش را می زند.
در این تعجیل رازی نهفته است؛ رازی که با قدم گذاشتن مشایی و هاشمی در ستاد انتخابات کشور دیگر رمز و سرش را از دست داد.
احمدی نژاد می خواهد کاندیداتوری مشایی را بر نظام تحمیل کند اما برای این کار نیاز به فضای تبلیغاتی دارد.پیش رفتن این پروژه یک عقبه می خواهد؛ عقبه اش را هم جنگ روانی و پروپاگاندای خاکستری دولت مهیا میکند. اما اصلاح طلبان هم بر این دو قطبی کاذب مهر تایید می زنند. حضور مشایی در کنار هاشمی دو گانه ی اعجاب انگیز می آفریند.
رفرمیست ها هم در این سالها نشان داده اند در این بازی پر تلاطم تضاد و ستیز چه ماهرانه شنا می کنند. از دوگانه ها شوری می سازند تا توده ها را بسیج کنند. اما یک طرف این تضاد و ستیز بر خلاف انتخابات84 و 88 دیگر رنگی به رخسار ندارد. نه عملکردش در حوزه اقتصاد چنگی به دل می زند و نه از عدالتش اندک اثری در سفره های مردم دیده می شود.
در این دوگانه خودساخته اصلاح طلبان برندگان پیش از موعد انتخابات خواهند بود. اما اهل تعجیل، پیروان تقصیر و اشتباه هم هستند.
با اعلام صلاحیت ها توسط شورای نگهبان دنیای تخیلی و فانتزی فتنه و انحراف پیش روی واقعیت جدیدی قرار خواهد گرفت که هم زمین بازی را تغییر می دهد وهم نوع بازیگران دخیل در آن را.
به جای انقلابی نماها، انقلابیون اصیل وارد صحنه خواهند شد و سناریوی پیروزی بی دردسر اصلاح طلبان را به نسخه نخ نما شده تبدیل خواهند کرد.
در این صف آرایی نیروهای سیاسی ،نه جایی برای انحراف خواهد ماند و نه مجالی برای عرض اندام بی دغدغه لیبرال مسلکان ایرانی.
بازی آنچنان سهمگین خواهد شد که مرد کهنسال اصلاح طلبان بعید است در برابر دشواریهای این راه تاب و توان تحمل داشته باشد. و شاید هرگز حتی مجال آن را هم نیابد که به یک قدمی خط پایان برسد.
شاید انتخابات 92 صحنه خداحافظی همیشگی هاشمی رفسنجانی از عالم سیاست باشد؛ آرزویی که برخی دوستان اصلاح طلبش سالها پیش و در هنگامه خداحافظی علی دایی از بازی در زمین مستطیل شکل فوتبال برای او در عرصه سیاست کردند.
در این عاقبت تلخ همچون این آغاز به ظاهر شیرین انقلابی نماها ،هاشمی رفسنجانی را تنها نخواهند گذاشت.