نان مردم آجر نشود!

به گزارش نما، روزنامه حمایت می نویسد: گریه کنان می‌گوید مأموران ایستگاه هرچه داشتم بردند. این تنها زن دست‌فروشی نیست که از این مشکلات رنج می‌برد و زنان بسیاری هستند که این شغل را انتخاب کرده‌اند و با آن روز های زندگی را سپری می کنند. کارشناسان معتقدند با این که دست‌فروشی فرهنگ مصرف را ترویج می‌دهد اما نمی‌شود نان زنان دست‌فروش را آجرکرد، بلکه باید آنان را ساماندهی کرد. در این بین طرحی در تبریز اجرا شده است که به گفته یکی از نمایندگان مردم در مجلس شورای اسلامی می‌توان آن را در سایر شهرهای ایران نیز اجرا کرد.
مریم مجتهدزاده، رییس مرکز امور زنان و خانواده ریاست جمهوری، ساماندهی زنان دست‌فروش را یکی از سیاست‌های دولت می‌داند و اعلام می‌کند که در جلساتی با وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی و شهرداری، قرار است اقدامی جدی در این باره صورت بگیرد و مرکز جامع توانمندسازی زنان این مبحث را پیگیری می‌کند. اما معاون سازمان رفاه و مشارکت‌های اجتماعی شهرداری تهران، هیچ‌ اطلاعی از این هماهنگی ندارند.
رضا جهانگیری‌فر، معاون توسعه خدمات اجتماعی سازمان رفاه شهرداری تهران درباره این توافق به «حمایت» می‌گوید: ما از توافق مرکز امور زنان و خانواده ریاست جمهوری با شهرداری، درباره ساماندهی زنان دست‌فروش بی اطلاع هستیم. اما این به معنای کذب بودن این حرف نیست و شاید با شرکت ساماندهی مشاغل شهرداری هماهنگ شده باشند.
شهرزاد ابراهیمی مسئول روابط عمومی شرکت ساماندهی مشاغل شهرداری تهران نیز با اشاره به این که شرکت ساماندهی مشاغل ارتباطی به طرح ساماندهی زنان دست‌فروش ندارد، به «حمایت» می‌گوید: شرکت صنایع و مشاغل ساماندهی مشاغل صنعتی در شهر را به عهده دارد و ساماندهی و رسیدگی به امور زنان دست‌فروش در دستور کار این شرکت قرار ندارد. از هماهنگی با خانم مجتهدزاده نیز خبری نداریم.به نظر می‌رسید این طرح در حالی مطرح و قرار است مصوب و اجرایی شود که کسی از مدیران شهری تهران به عنوان یک پای کار از آن خبر ندارد و گویا معاونت زنان ریاست جمهوری با آنان به توافقی نرسیده است!

تشویق مردم به مصرف‌گرایی
یک فعال حقوق زنان در مورد اقدام مرکز امور بانوان دفتر ریاست جمهوری برای ساماندهی زنان دست‌فروش، با انتقاد از ظاهر نامناسب این زنان به «حمایت» می‌گوید: زنانی که در مترو دست‌فروشی می‌کنند غیر از ظاهر نامناسبی که دارند، با فروش لوازم غیرضروری و ارزان، مردم را به مصرف‌گرایی تشویق می‌کنند. اغلب این زنان به علت سود زیادی که فروش لوازم آرایشی دارد به این حرفه روی می‌آورند و متأسفانه لوازم آرایشی و بهداشتی غیراستاندارد را به مردم می‌فروشند. وزارت بهداشت بارها اعلام کرده است که مصرف این لوازم برای مردم خطرآفرین است اما باز هم کسی گوشش بدهکار این حرف‌ها نیست.
معصومه حاج حسینی با اشاره به این که بسیاری از این لوازم آرایش غیربهداشتی مغرضانه به کشور وارد می‌شوند، می‌افزاید: لوازم آرایشی که زنان دست‌فروش در مترو عرضه می‌کنند کالای ارزان خارجی هستند و معلوم نیست از کجا و کدام کشور وارد شده‌اند و کیفیت بسیار پایینی دارند. زنان زیادی با مصرف این لوازم دچار بیماری‌های پوستی و چشمی شده‌اند. تولید صنایع دستی که روزی هم ردیف درآمدهای نفتی در ایران بود و غیر از مصرف داخلی به کشورهای خارجی هم صادر می‌شد، امروز در کشور رو به انقراض است. بنابراین با توجه به ضررهای فروش لوازم خارجی بی کیفیت به مردم و به خصوص زنان، روی آوردن و تشویق به تولید و فروش صنایع دستی می‌تواند راه‌حل مناسبی برای رفع این مشکل باشد.وی با تاکید بر ساماندهی نظام‌مند زنان دست‌فروش، می‌گوید: تنها واگذاری غرفه که هدف مرکز امور بانوان ریاست جمهوری است، برای ساماندهی زنان دست‌فروش کارگشا نیست و مسئولان و متولیان امور زنان باید با برنامه‌ریزی درست و طی یک نظام مدون، زنان دست‌فروش را از تولید تا مصرف صنایع دستی به کار گمارند. همچنین با صادرات صنایع دستی که مرغوبیت و کیفیت بالایی دارند می‌توانیم بازارهای جهانی را از آن خود و فرهنگ ایرانی اسلامی را در غالب این صنعت به کشورهای جهان صادر ‌کنیم. حاج حسینی شرط موفقیت در انجام این طرح را کوتاه کردن دست دلالان و واسطه گران می‌داند و می‌گوید: البته شرط محقق شدن این هدف سپردن مسئولیت از تولید تا مصرف و صادرات به دست زنان مورد نظر است. نه دلالان و
واسطه گران که بی هیچ زحمتی سود کلانی از معاملات می‌برند و با پرداخت سود کم به تولیدکنندگان آنان را از کار دلسرد می‌کنند.

هنوز لایحه‌ای به مجلس نرفته
در حالی که مجتهدزاده اعلام کرده بود که لایحه‌ای برای ساماندهی وضعیت زنان که رسیدگی به وضع زنان دست‌فروش نیز در آن گنجانده شده در اختیار مجلس قرار گرفته است، عضو کمیسیون اجتماعی مجلس و نماینده مردم تبریز به «حمایت» می‌گوید: هنوز لایحه‌ای در این مورد به کمیسیون اجتماعی مجلس واصل نشده است. اما باید توجه داشت که ساماندهی زنان دست‌فروش باید با بررسی‌های دقیقی همراه باشد. زیرا بسیاری از این زنان، بی‌سرپرست یاخود سرپرست خانوار هستند و به راحتی نمی‌توان آنان را از کار بیکار کرد.
«محمد اسماعیل سعیدی» بهترین نهاد برای رسیدگی به امور زنان در کلان‌شهرها را شهرداری می‌داند و می‌گوید: شهرداری می‌تواند با اعطای تسهیلات به زنان دست‌فروش و دادن مکان‌هایی برای فروش محصولات استاندارد، آنان کمک کند. وی با اشاره به طرح پیشنهادی که در شهر تبریز در حال اجراست می‌گوید: طرحی به نام حمایت از مستمندان در تبریز اجرا و طبق آن موسسه‌ای مردمی تشکیل شده است که با جمعی از خیران شهر به رتق و فتق امور نیازمندان و به خصوص زنان دست‌فروش می‌پردازد. این موسسه با شناسایی نیازمندان به آنان کمک می‌کند، همچنین زنانی را که عضو باندهای تبهکار هستند، شناسایی و به پلیس معرفی می‌کند. این طرح در تبریز بسیار موفق بوده است و می‌توان آن را در همه کلان‌شهرهای کشور اجرا کرد.