ماجرای دیدار شبانه هاشمی رفسنجانی با حضرت آیت‌الله خامنه‌ای

به گزارش نما، ایران در دهه 60، شاهد رقابت هایی سیاسی با محوریت جامعه روحانیت مبارز و مجمع روحانیون بود که اوج آن در انتخابات مجلس سوم بود که با پیروزی مجمع روحانیون که در آن زمان به خط امامی و چپ معروف بودند همراه بود.

هاشمی رفسنجانی که در آن زمان عهده دار ریاست مجلس شورای اسلامی بود در خاطرات خود«پایان دفاع،آغاز بازسازی(خاطرات سال 67)» به این اختلاف‌ها اشاره می‌کند و می‌نویسد:

تا ساعت سه بعد از ظهر در منزل بودم. وقتم به مطالعه گذشت. آقای معیری تلفنی گزارش عکس العمل‌های بعد از آزادی گروگان‌های فرانسوی را داد. نخست وزیر برای ابلاغ مصوبه مجمع تشخیص مصلحت نظام در خصوص اراضی شهری تلفن کرد. آقازاده «وزیر نفت » برای گزارش سفر به اوپک و مسائل جنبی وقت خواست. ساعت سه ونیم به مجلس رفتم.

آقایان محمد جعفر محلاتی، سرپرست نمایندگی جمهوری اسلامی در سازمان ملل و سیروس ناصری، نماینده ایران در مقر اروپایی سازمان ملل از نیویورک و ژنو آمدند.

گزارش نتایج مذاکرات با سازمان ملل و شورای امنیت را دادند و پیشنهاد مشخص اخیر دبیرکل را آوردند که کمیته تعیین متجاوز و آتش بس با هم شروع شوند و در مورد حلبچه و تجاوز آمریکا پیشنهاد داشتند که به شورای امنیت شکایت کنیم و تقاضای تشکیل جلسه نماییم.

آقا محمدی آمد. درباره مواضع اخیر گروه های کرد عراقی گفت که از شدت عمل صدام و حادثه حلبچه ترسیده‌اند و می خواهند محافظه کاری کنند. وزیر نفت آمد. گزارش سفر اوپک و برنامه سفر به امارات، اندونزی، یونان و برزیل را داد.

به جلسه شورای مرکزی جامعه روحانیت مبارز رفتم. قرار شد در مرحله دوم انتخابات شرکت کنند. آقای مهدوی کنی جریان ملاقات با امام را نقل کرد که امام قول داده اند بعد از انتخابات در مورد روحانیت مبارز و سایر کسانی که در بیانات اخیر امام رنجیده اند، جبران کنند.« در پی نوشت این خاطره آمده است: حضرت امام در 4 تیر ماه، آیت الله محمد یزدی را به جای آیت الله صافی گلپایگانی به عنوان عضو شورای نگهبان منصوب کردند. آیت الله یزدی در انتخابات مجلس سوم از حوزه انتخابیه تهران، آرای لازم را برای ورود به مجلس کسب نکرد . ایشان بعد از آقای هاشمی، نفر دوم لیست نامزدهای جامعه روحانیت مبارز تهران بود.» بعضی ها مخالف بودند.

سرشب با آیت الله خامنه ای درباره امور جاری مذاکره کردیم. به خانه آمدم. یاسر و مهدی برای اِحیاء به مسجد رفته اند. عفت هم که منزل امام بود، آمد.