مردم به دنبال دولت عمل‌گرا

به گزارش نما به نقل از خبرگزاری فارس از قم، هر چه به 24 خرداد نزدیک‌تر می‌شویم شور و هیجان جامعه بیشتر می‌شود البته شاید التهاب‌ها هم افزایش پیدا کنند؛ چه برای کاندیداها و چه برای گروه‌های حامی و حتی مردم عادی. اینکه چه کسی زمام امور اجرایی کشور را برای چهار و احیانا هشت سال آینده در دست می‌گیرد نقل مجالس این روزهاست و هر کس بنا به شنیده‌ها یا برداشت‌های شخصی، حدس‌هایی می‌زند اما آنچه اهمیت بیشتری دارد شیوه کار در دولت بعدی است.

رهبر معظم انقلاب که سخن ایشان فصل‌الخطاب و برآیند تمام خواسته‌های به حق ملت ایران است در یکی از آخرین سخنرانی‌های خود فرمودند: «دولت آینده باید تمام نقاط قوت دولت‌های قبلی را داشته باشد و از نقاط ضعف آنها بر حذر باشد» و چه جمله‌ای پرمعنا تر و نغزتر از این می‌تواند دولت یازدهم را در دهه چهارم انقلاب که دهه پیشرفت نامیده شده توصیف کند؟ به یقین رهبری بیش از هر شخص یا گروهی منافع کشور را در نظر داشته و پاسدار دین و آیین هستند و با این جمله بهترین راهکار را برای دولت آینده ترسیم فرموده‌اند.

نامگذاری سال جاری به نام «حماسه سیاسی، حماسه اقتصادی» از سوی رهبر معظم انقلاب گویای این حقیقت است که مردم باید با حضور حداکثری در پای صندوق‌های رای بخش نخست این نام را محقق سازند؛ مردم ایران بارها حضور خود در صحنه‌های مختلف پس از انقلاب را ثابت کرده‌اند و این بار هم ندای رهبرشان را لبیک خواهند گفت اما بخش دوم این نام با مسمّی را باید آن فرد و گروهی به حقیقت نزدیک سازند که نامشان از صندوق‌های یازدهمین انتخابات ریاست جمهوری به عنوان پیروز بیرون می‌آید و قرار است سکان هدایت اقتصاد، فرهنگ، سیاست و تمام امور اجرایی کشور را در دست بگیرند.

آنچه امروز در کلام همه بزرگان، مراجع تقلید، مسئولان و کارشناسان کشور هویداست اینکه شرایط کشور بسیار ویژه است؛ اقتصاد دچار مشکلاتی بوده و در عرصه سیاست خارجی هم تنش‌هایی وجود دارد. برخی کاندیداها سخن از حل مشکلات اقتصادی طی شش ماه تا دو سال به میان آورده‌اند و تعدادی دیگر از آنها هم می‌گویند می‌توان در کنار دارا بودن حق استفاده از انرژی هسته‌ای، اختلاف کمتری با کشورهای دیگر داشت و تحریم‌ها را کاهش داد.

هر چه هست، هشت نفر حاضر در میدان به زعم خود برنامه‌هایی برای برون رفت از این شرایط داشته و در صورت پیروزی وضعیت بهتری را برای ملت و نظام اسلامی به ارمغان خواهند آورد اما یک طرف قضیه هم مردم هستند؛ اینکه آنها کدام برنامه‌ها و کدام سخنان را ترجیح می‌دهند و عملکرد گذشته و حرف امروز کدام کاندیدا را به واقعیت نزدیک‌تر می‌بینند تعیین‌کننده خواهد بود.

به میان مردم که برویم، در تاکسی، اتوبوس، مغازه‌ها، خیابان، کوچه، ورزشگاه، مراکز هنری و حتی در خانه‌ها و در جمع فامیل حرف از این است که کدام کاندیدا حرفش درست‌تر و به حقیقت نزدیک‌تر است و اینکه به چه کسی رای بدهیم یا ندهیم؛ هر شخص هم دلایل ویژه‌ای برای نظرش دارد و جالب‌تر اینکه گاهی اوقات نظرات مردم در کوچه و بازار آنقدر دقیق است که گویا از زبان کارشناسان زبده اقتصادی و سیاسی شنیده می‌شود.

الف. حاتمی فعال رسانه‌ای در قم که خود بارها اخبار و مصاحبه‌های مربوط به انتخابات مختلف را دریافت و تنظیم کرده و با نظرات کاندیداهای ریاست جمهوری، مجلس و شوراها آشناست می‌گوید: «کاری به شعارهای شخصی هر کاندیدا ندارم اما اگر قرار است پول نفت بر سر سفره مردم بیاید این کار باید به صورت واقعی صورت بگیرد و این کار نیازمند لوازمی است؛ نظارت بر همه مسائل از جمله تورم و قیمت اجناس باید به صورت واقعی انجام شود و دولت به عنوان متولی امور اقتصادی و اجتماعی نباید شعار بدهد بلکه باید بر اساس نظرات کارشناسی و فرمول‌های صحیح عمل کند».

خانم سعیده پوریان‌فر که دارای مدرک کارشناسی زیست‌شناسی و شاغل است هم در این باره نظر جالبی دارد؛ وی می‌گوید: «مسئولان در هر سطح و مرتبه‌ای که باشند نباید نگاه از بالا به مردم داشته باشند بلکه باید خود را هم ردیف با آنها بدانند، این کار فواید بسیاری دارد از جمله اینکه مشکلات را به صورت واقعی درک خواهند کرد و در می‌یابند کدام سیاست‌ها موجب بروز مشکل و کدام روش‌ها سبب رفع آنها می‌شوند».

این شهروند قمی در ادامه خاطرنشان می‌کند «هشت سال شعار ریشه‌کن کردن بیکاری و رفع مشکل اشتغال جوانان در کشور داده شد؛ اقدامات زیادی هم به صورت ضربتی و کوتاه مدت و همچنین میان مدت به مرحله اجرا در آمد و پیشرفت‌هایی هم حاصل شد اما نتیجه به آنچه با تبلیغات فراوان بیان می‌شد نزدیک نبود. امروز می‌بینیم بسیاری از جوانان تحصیل کرده بیکار هستند یا به مشاغل غیر مرتبط با رشته خود روی آورده‌اند و این امر نشان می‌دهد سیاست‌های اشتغال‌زایی با برنامه‌ریزی مدونی اجرا نشده‌اند. کشوری که بیشترین جمعیت آن را جوانان تشکیل می‌دهند به یقین باید دارای رئیس جمهوری باشد که این قشر را در اولویت قرار داده و از نیروی جوانی آنها که ظرفیتی عظیم برای کشور محسوب می‌شود به نحو احسن استفاده کند».

یکی دیگر از مشکلاتی که عموم مردم در شرایط کنونی نسبت به آن اعتراض دارند گرانی و تورم است؛ قیمت‌های خلق‌الساعه‌ای که ظاهرا نظارتی بر روی آنها نیست فشار مضاعفی به مردم وارد آورده و قدرت خرید آنها را نسبت به گذشته کاهش داده است.

وی در ادامه صحبت‌های خود به این مشکل هم اشاره می‌کند و می‌گوید: «دولت بعدی باید برای این مشکل چاره‌اندیشی کند و اگر هم نتواند قیمت‌ها را پایین بیاورد حداقل ثبات اقتصادی را در دستور کار قرار دهد؛ مشکلات اقتصادی و سیاسی و سایر مسائل بر همگان آشکار است و لازم نیست کاندیداها مرتب آنها را گوشزد کنند بلکه باید بگویند برای حل این معضلات چه راهکاری دارند، به بیان دیگر کسی به میدان بیاید که مرد عمل باشد زیرا تکرار و بیان مشکلات دردی را دوا نمی‌کند».

حسین صادقی یکی دیگر از افرادی است که در این باره با وی صحبت کردیم. وی بر منطقی بودن و صداقت رئیس دولت تاکید زیادی دارد و در این خصوص می‌گوید «حل مشکل کار، ازدواج و مسکن جوانان باید در اولویت دولت بعدی باشد زیرا همین جوانان هستند که حماسه سیاسی را رقم خواهند زد و همین افراد می‌توانند چرخ اقتصاد کشور را بچرخانند تا حماسه اقتصادی مد نظر رهبری هم محقق شود؛ در این میان دولت باید صادق باشد و برنامه‌هایش را بدون کم و کاست به مردم بگوید و ملت را توجیه کند که حل مشکلات اقتصادی در چند روز و چند ماه حل نمی‌شوند و این مهم نیازمند صبر و استقامت و حماسه‌ای دیگر از سوی مردم است».

تاکید بر صداقت و رو رواستی دولت با مردم خواسته بسیار مهمی است؛ دولتمردان و سکان‌داران اقتصاد و سیاست کشور باید این ویژگی را که در امام امت و رهبر معظم انقلاب به حد کمال رسیده بیاموزند و از دادن وعده‌هایی که تحقق آنها شاید برای خودشان هم آرزویی دست نایافتنی باشد پرهیز کنند.

سمانه سخا کارشناس حوزه اجتماعی، کارآمدی دولت در بعد سیاست خارجی را هم جزو ویژگی‌های رئیس جمهور آینده می‌داند و عقیده دارد: «ایران اسلامی باید در منطقه و جهان به عنوان کشوری صاحب نفوذ و دارای قدرت چانه‌زنی بالا مطرح شود؛ جمهوری اسلامی این ظرفیت را دارد که در سطح بین‌المللی به عنوان کشوری مطرح و تاثیرگذار قد علم کند و همان طور که تاکنون این مسیر را طی کرده و به موفقیت‌هایی دست یافته‌ایم دولت آینده هم باید با سرعت بیشتری همین راه را ادامه دهد تا بتواند موقعیت جهانی ایران را ارتقا بخشد».

وی ادامه می‌دهد: «زمینه‌سازی برای پیشرفت ایران در همه عرصه‌ها به ویژه اقتصاد و رونق فعالیت‌های تجاری در داخل و خارج به وسیله انجام کارهای زیربنایی از دیگر اقداماتی است که دولت آینده باید برای آنها برنامه داشته باشد و از شعار دادن بپرهیزد؛ حل مشکل اقتصاد و اصلاح نظام آموزشی کشور در راستای تربیت تکنسین‌ها و کارشناسان زبده برای اداره امور از ضروریات و ویژگی‌های دولت آینده باید باشد زیرا در حال حاضر تناسب چندانی میان آموزش‌ها و اهداف سند چشم انداز کشور وجود ندارد و بیشتر فارغ التحصیلان دانشگاهی توان بر عهده گرفتن مشاغل مرتبط با رشته خود را بدون گذراندن دوره‌های تکمیلی ندارند».

آنچه از لابلای این سخنان و صحبت‌های هر روزه مردم در مکان‌های عمومی و جمع‌های خانوادگی شنیده می‌شود این است که دولت آینده از هر طیف و جریانی که انتخاب می‌شود نباید شعارگرا باشد؛ مشکلات در کشور وجود دارند و کسی هم منکر آنها نیست بنابراین تکرار مکررات نه تنها سودی ندارد بلکه بی‌برنامه بودن افراد را نشان می‌دهد چرا که منطق و عقل حکم می‌کنند اگر کاندیدا یا گروهی برای حل معضلات پا به میدان گذاشته‌اند، برنامه و راهکاری هم برای این امر باید ارائه دهند.

=============