مشكل مردم بحرین فقط مسأله حقوق بشر نیست

به گزارش نمانیوز، دکتر سعید الشهابی اندیشمند شیعه بحرینی از سالیان دراز مبارزه با دیکتاتوری آل خلیفه در بحرین را آغاز کرده که در پی تهدیدات دولت منامه اقامت در لندن را بر سر زمین مادری‌اش ترجیح داد و فعالیت‌های خود به عنوان دبیر کل جنبش آزادگان بحرین در مخالفت با رژیم بحرین در همان جا ادامه داد.
این فعال سیاسی شیعه که همواره ندای وحدت و همگرایی شیعه و سنی بویژه در بحرین را سر می‌دهد، نقش برجسته‌‌ای در آگاه سازی مردم منطقه بویژه ملت‌های کشورهای حاشیه خلیج فارس نسبت به حقوق خویش داشته است. بر اساس مصاحبه‌هایی که محافل رسانه‌ای جمهوری اسلامی ایران سه سال پیش با ایشان داشته‌اند بر لزوم سرنگونی رژیم حسنی مبارک و ریاض تاکید داشته‌اند. او معتقد است که بیداری ملت‌ها اجتناب ناگزیر است و از بین رفتن رژیم دیکتاتوری و نزدیک به غرب نیز به تبع آن اجتناب ناپذیر خواهد بود.
درباره تحولات اخیر انقلاب بحرین با سعید الشهابی از رهبران مخالف رژیم حاکم وعضو جنبش آزادگان بحرین مصاحبه کرده ایم که برگردان آن به شرح زیر است:
گفت‌وگو از: سید همام موسوی

* جنایات رژیم آل خلیفه وارد مرحله ی جدید وخطیری شده است مثلاً در یک روز شاهد شهادت 4شهید بودیم؛ اما جامعه جهانی همچنان در خصوص وقایع بحرین سکوت اختیار کرده است، به نظر شما دلیل این امر چیست؟
به نظر من وضعیت برای مدتی به همین منوال ادامه می‌یابد. قدرت‌های بین‌المللی از یک سو می‌گویند معترضان باید اجازه داشته باشند آزادانه اعتراضات خود را بیان کنند؛ از طرف دیگر حق اعتراض را برای مردم بحرین به رسمیت نمی شناسند. بنابراین همه مردم دنیا می توانند اعتراض کنند؛ اما مردم بحرین خیر. بنابر این نخبگان جهانی در این مورد توافق نظر دارند که بحرین از نظر امریکا و انگلیس مورد جداگانه‌ای است. حاکمان بحرین و خاندان آل خلیفه نیز از همین روی، با قساوت تمام با مردم برخورد می‌کنند. آن‌ها می‌توانند مردم را بکشند و زخمی کنند و به سوی تظاهرکنندگان گاز اشک‌آور شلیک کنند، همان‌طور که هر شب این کار را کرده اند ؛ اما کاخ سفید هنوز در این خصوص حرفی نزده است.

* اشاره کرده بودید که بحرین میزبان پایگاه پنجم نیروی دریایی امریکاست؛ به نظر می‌رسد امریکا در این کشور منافع ویژه‌ای دارد. عربستان سعودی نیز برای کمک به سرکوب معترضان در خیابان‌های منامه نیروی کمکی به بحرین اعزام کرده است. تغییر رژِیم در بحرین، گذشته از اینکه چه زمانی رخ دهد و اینکه اصلاً ممکن است یا خیر، از نظر راهبردی برای امریکا و عربستان سعودی چه معنایی خواهد داشت؟
مطمئناً برای سعودی‌ها به معنای رویدادی با عواقب ناگوار خواهد بود. آن‌ها نمی‌خواهند انقلاب در جهان عرب روی دهد؛ بلکه می‌خواهند رژیم‌های موروثی و مستبد تا زمان ممکن به کار خود ادامه دهند. همچنین هر نوع اصلاح یا تغییری در این رژیم‌های مستبد از نظر آن‌ها ممکن نیست؛ برکناری قدرت‌های خودکامه از حکومت نیز به همین ترتیب شدنی نیست. امریکایی‌ها نیز با توسل به همین امر، از اتخاذ هر نوع اقدام جدی در برابر رژیم‌های دیکتاتوری منطقه خودداری کرده‌اند.

* با وجود این به نظر من حتی در صورت سقوط و تغییر رژیم بحرین، این کشور در منطقه مستقل نخواهد بود؛ زیرا همواره به نوعی به غرب وابسته بوده است.
در پاسخ به این سوال که دلیل ادامه حمایت آن‌ها از این رژیم‌های دیکتاتوری چیست، نیز باید بگویم انگیزه‌های فراوانی برای مخالفت با انقلاب مردم بحرین و حمایت از دیکتاتوری این کشور و کشتار توسط دولت آن وجود دارد. آن‌ها نمی‌خواهند مسلمانان جبهه‌ای مدرن و متحد را تشکیل دهند که توسط افرادی منتخب از جامعه خودشان اداره می‌شود. این مسئله در مورد بسیاری از کشورهای مسلمان از جمله ترکیه و مصر نیز صادق است.

* آن‌ها خواهان حکومت دولت‌های منتخب مردم نیستند؛ زیرا منافع‌شان با حکومت رژیم‌های دیکتاتوری بهتر از دولت‌های دموکراتیک حفظ می‌شود. در حال حاضر که موقعیت بحرین کاملا حساس است. رژیم بحرین در زمان کنونی قصد انجام چه کاری را دارد؟
همه ما به درستی می‌دانیم که درگیری‌های بحرین، سیاسی است. از آنجا که رژیم آل خلیفه نمی‌تواند مردم را قانع کرده و پاسخ درستی به خواسته‌های آن‌ها بدهد، سعی می‌کند که کل درگیری‌ها را به مناقشات مذهبی بکشاند. در واقع آن‌ها امیدوارند که این جنبش را به طور کامل نابود کنند و به همین منظور است که آن‌ها در حال حاضر سمبل‌ها و عقاید مذهبی مردم را نشانه گرفته‌اند. آن‌ها معتقدند، تا زمانی که شیعیان در این کشور حضور داشته و از اکثریت 70 درصدی برخوردارند، همواره با مشکل مواجه هستند. آن‏ها حدود 50 سال است که با این مشکل مواجهند. آن‌ها معتقدند که می‌توانند با این روش، سازماندهی مذهبی و سیاسی شیعیان را نابود کنند.
این درحالی است که من فکر می‌کنم، آنها در اشتباهند، زیرا این شیعیان که اکثریت جامعه بحرین را نیز تشکیل می‌دهند، در آنجا ریشه داشته و کشورشان و اصول مذهبی و فرهنگی خود را دوست دارند، به همین دلیل ترور و سرکوب شیعیان راه مناسبی برای مساله نیست، زیرا در آن صورت شیعیان هم از چنین روش‌هایی، البته در مقیاس کوچک‎تری به منظور مقابله با نیروهای دولتی استفاده می‌کنند.
سرانجام باید جامعه بین‌الملل بیدار شده و حقایق در حال وقوع و شرایط بحرانی بحرین را درک ‌کند و در‌یابد که اقدام دولت بحرین در برخورد با مردم نیز همانند روشی است که سایر رژیم های دیکتاتور این منطقه در پیش گرفتند، و با خشونت صورت گرفته در این کشور همانند سایر کشورهایی که مردم آن‌ها مورد ظلم قرار گرفتند، برخورد کنند. جامعه بین‌الملل سرانجام درمی‌یابد که رژیم آل خلیفه حتی بیشتر از سایر رژیم‌های منطقه به نقض حقوق بشر و حمله به هویت، فرهنگ و مذهب مردم مخالفت‌مبادرت ورزیده است.

* چقدر امکان دارد که امریکا اقدام رژیم بحرین در سرکوب مردم را محکوم کند، روابط انقلابیون بحرینی با امریکا چگونه خواهد شد؟
من فکر می‌کنم بسیار دیر شده که امریکایی ها بخواهند در مورد بحرین موضع گیری کرده و بخواهند نقشی در مورد این کشور ایفا کنند. حتی اگر آن‌ها بخواهند موضع خود را اصلاح کنند، از آنجا که تا کنون از مهاجمان پشتیبانی کرده‌اند، حمایت از قربانیان بسیار دیر شده است، زیرا رژیم حاکم در بحرین از مدت‌ها پیش این روند را در پیش گرفته و مساله به بسیار پیش از آغاز درگیری‌ها طی دوماه گذشته بر می‌گردد. رژیم آل خلیفه طی این مدت به کشتار مردم و تخریب مساجد، نسل کشی، سرکوب مخالفان، شکنجه زندانیان بر خلاف کنوانسیون‌های بین‌المللی که به مرگ دست‌کم 4 نفر انجامیده، پرداخته است. مقامات این رژیم، شیعیان را از کار، تحصیل، هنر، ورزش، تلویزیون، سینما، رسانه و کار در بخش‌های خبری محروم کرده‌و برای آن‎ها امکان هیچ‌گونه تولیدات اجتماعی ویا انسانی را در نظر نگرفته و از تاثیر گذاری آن‌ها بر هریک از امکاناتی که برای شیعیان باشد، ممانعت کرده‌اند.

* معترضان خواهان اتخاذ موضعی روشن از سوی کشورهای عضو اتحادیه عرب در قبال تداوم سرکوب در بحرین هستند. به نظر شما چرا اتحادیه عرب در بررسی کامل موضوع بحرین ناموفق بوده است در حالی‌که وقتی نوبت به کشورهایی نظیر لیبی وسوریه می‌رسد این اتحادیه بسیار فعال عمل می ‌کند؟
خب بسیار از شما متشکرم. من، مردم کشورم و درحقیقت تمامی بحرینی‌ها از موضع شرم‌آور اتحادیه عرب شگفت‌زده شدیم.
آنها (اعضای اتحادیه عرب) تاکنون تقریباً هیچ کاری در خصوص بحرین انجام نداده‌اند. بحرین از آلام ناشی از سرکوب مزدوران سعودی و آل خلیفه در اموال، زندگی و مساجدشان رنج می‌برد، با این وجود اتحادیه عرب همچنان چشم‌هایش را به روی آن‌چه در بحرین روی می دهد، بسته و به بحث درباره مسائل دیگر و سایر کشورها به جز بحرین می‌پردازد.
این سیاست‌های تبعیض آمیز که غرب را به آن متهم می‌کنیم توسط برادران و دوستان ما نیز در منطقه اجرا می‌شود، بنابراین اکنون موقعیت شرم آوری برای این سازمان بی فایده وجود دارد.
اگر این سازمان رویکرد متوازنی در قبال تحولات اخیر در کشورهای عرب اتخاد نکند، بعد از موفقیت و پیروزی انقلاب‌ها، کار آن تمام خواهد شد و کاملا ناپدید می‌شود چرا که در انجام وظایف خود ناتوان بوده است.

* وضعیت در بحرین به کجا خواهد انجامید؟ به نظر می‌رسد که رژیم این کشور تحت حمایت عربستان سعودی دیگر نمی‌تواند مردم را ارعاب کند.
با بی‌طرفی تمام، فکر می‌کنم حمله عربستان به بحرین شکست خورده است. گواه ادعای من تظاهرات روزانه‌ای است که تقریبا در تمام نقاط بحرین برگزار می‌شود. علاوه بر این، بحرینی‌ها تصمیم گرفته‌اند در نخستین سالگرد انقلاب در 14فوریه تظاهراتی تمام عیار برپا کنند. این روزی است که بحرینی در راه انقلاب خود خون خواهند داد تا ضربه آخر را به رژیم ریاکار و دیکتاتوری این کشور وارد کنند.

* عده‌ای ممکن بود فکر کنند گزارش بسیونی (رئیس کمیسیون به اصطلاح مستقل رسیدگی بحرین) باعث شرمساری پادشاه این کشور شود و وی سرکوب مردم را متوقف کند. چرا این مهم رخ نداد؟
از شما خیلی متشکرم. فکر نمی‌کنم دیکتاتورها از چیزی شرم کنند. دیکتاتورها همواره سیاست‌های یکسانی را دنبال می‌کنند و هرگز دست از سرکوب مردم خود بر نمی‌دارند. این یک واقعیت محض است. بنابر این، کمیسیون بسیونی هر چه گفته باشد، هیچ چیز اجرا نمی‌شود. هیچ کدام از مقام‌های عالی رتبه آل خلیفه برای جنایاتی که انجام داده‌اند، در مقام پاسخگویی حاضر نخواهند شد.
همچنان جنایات زیادی در حال رخ دادن است و خیلی از آن‌ها مستند شده‌اند. شکنجه نظام‌مند، کشتار غیرقانونی، تخریب مساجد و غیره. اما هیچ کدام از این جرایم تحت تعقیب قرار نمی‌گیرند و عاملان آن‌ها نیز در پیشگاه عدالت حاضر نمی‌شوند. این دلیل عصبانیت مردم است مخصوصا بعد از اینکه یک زن بر اثر جراحاتی که به وی وارد شده بود، جان خود را از دست داد.
* به نظر می‌آمد که جهانیان برای مدت زمانی بر نتایج این بررسی‌ها تمرکز داشت اما شرایط الان کاملا آرام شده است. آیا هنوز غرب امیدوار است که پادشاه بتواند اوضاع را در کنترل گیرد؟
به نظر من از این کمیسیون برای هیپنوتیزم (معترضان) استفاده شد، اما اکنون مردم بحرین متوجه شده‌اند که نباید به خود اجازه دهند هیپنوتیزم شوند زیرا آن‌ها از ماهیت رژیم خبر دارند. تنها غرب بود که جنجال گسترده‌ای درباره این کمیسیون به راه انداخت، هم انگلیس و هم امریکا به این کمیسیون بسیار امیدوار بودند و به جهانیان گفته بودند که این کمیسیون مشکلات بحرین را شناسایی خواهد کرد.
نخست باید گفت که این کمیسیون حوزه کوچکی را پوشش داده و به بررسی جنایاتی که پیش از 14 فوریه در بحرین روی داد، نپرداخت. در ثانی، مشکل مردم بحرین فقط مسأله حقوق بشر نیست، این نتیجه سرکوب و مخالفت شدید دیکتاتوری با مردم بوده است؛ حتی اگر به مسأله حقوق بشر در بحرین پرداخته شود، باز هم شرایط به همان منوال گذشته باقی خواهد ماند، رژیم سیاسی دست نخورده باقی می‌ماند.
غرب نمی‌خواهد درباره دیکتاتوری موروثی آل خلیفه سخن به میان آورد، بنابراین این گزارش هر گونه تاثیری هم داشته باشد، شرایط رو به بهبودی نمی رود. همان طور که همه مشاهده کرده‌اند، رژیم بحرین رئیس نهاد شکنجه را خلع کرده و وی را به ریاست شورای دفاع عالی منصوب کرده است. بنابر این تا زمانی که رژیم آل خلیفه در قدرت باشد و قدرت را ترک نکند، هیچ چیزی واقعا تغییر نخواهد کرد.
منبع:هفته نامه شما