چرا استعفا ندهند!؟

به گزارش نما این روزها در حالی نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری در حال فعالیت‌های انتخاباتی‌اند که یک سوال اساسی در ذهن ایجاد می‌شود و آن اینکه آیا نیازی نیست که نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری از سمت خود استعفا بدهند؟!
در این خصوص ماده 37 قانون پیشین ریاست جمهوری مقرر می‌کرد: «اعضاي هيأت‌دولت، نمايندگان مجلس ‌شوراي ‌اسلامي، اعضاي ‌شوراي ‌عالي ‌قضايي و شوراي نگهبان درصورتي مي‌توانند داوطلب شوند كه قبل از ثبت‌نام از سمت خود استعفا نموده و در آن سمت شاغل نباشند.»
این ماده به موجب اصلاحاتی که در تاریخ 25/8/1365 صورت گرفت، بدین صورت تغییر کرد: «کلیه افرادی که مسئولیت مستقیم در امر انتخابات ریاست جمهوری به صورت اجرا و یا نظارت دارند در صورتی می‌توانند داوطلب شوند که قبل از ثبت نام از سمت خود استعفا نموده و در آن سمت شاغل نباشند.»
همانطور که ملاحظه می شود در این ماده تنها کسانی که در انتخابات ریاست جمهوری به طور مستقیم وظیفه اجرایی یا نظارتی دارند باید قبل از ثبت نام استعفا دهند؛ و در این ماده که تنها ماده قانونی در ارتباط با استعفا برای نامزدی در انتخابات ریاست جمهوری است، صحبتی از ضرورت استعفای سایر افرادی که به نوعی از امکانات و بودجه دولتی استفاده می کنند، به چشم نمی خورد.
این در حالی است که این افراد به دلیل موقعیتی که دارند به راحتی امکان استفاده از امکانات دولتی را در جهت منافع شخصی و انتخاباتی خود پیدا می کنند؛ و حتی اگر از امکانات دولتی در جهت اهداف انتخاباتی استفاده نکنند، با توجه به نامزد شدن آنها، تصدی در شغل مورد اشاره خواه ناخواه موجب می‌شود رفتار و گفتار آنها بیشتر مورد توجه مردم قرار بگیرند؛ و این بزرگترین تبلیغ برای آنها محسوب می‌شود.
همچنین بر اساس ماده 66 قانون انتخابات ریاست جمهوری، فعاليت‌هاي انتخاباتي نامزدهاي رياست جمهوري رسما از تاريخ اعلام اسامي آنان به وسيله وزارت كشور آغاز می‌شود و تا بيست‌ و چهار ساعت قبل از شروع اخذ رأي خاتمه مي‌پذيرد. موجب ماده 65 همین قانون نیز، «نامزدهاي رياست جمهوري كه صلاحيت آنان توسط شوراي نگهبان تأييد و اسامي آن‌ها از طرف وزارت كشور اعلام مي‌گردد هر يك حق دارند به طور مساوي از صدا و سيماي جمهوري اسلامي ايران براي معرفي و ارایه برنامه‌هاي خود استفاده نمايند.»
در واقع به موجب این دو ماده نامزدهای ریاست جمهوری از تاریخ اعلام رسمی اسامی آنان به وسیله وزارت کشور تا 24 ساعت قبل از شروع رای‌گیری حق تبلیغ دارند. این در حالی است که نامزدی که از شغل دولتی خود استعفا نداده است قبل و بعد از این تاریخ نیز می‌تواند از طریق تریبون‌هایی که در اختیار دارد صحبت کند؛ حتی در صورتی که صحبت‌های او انتخاباتی هم نباشد، مدت بیشتری نسبت به سایر نامزدها خود را در معرض دید مردم قرار داده است.
به علاوه در صورتی که صدا و تصویر نامزد مورد اشاره به دلیل انجام فعالیت‌های شغلی در صداوسیما نشان داده شود، به صراحت، ماده مورد اشاره مورد نقض قرار می‌گیرد و این نامزد می‌توان از امکانات تبلیغی بیشتری استفاده کند.
با توجه به مطالب گفته شده به صراحت خلاء قانونی در خصوص ضرورت استعفای نامزدهای ریاست جمهوری از مشاغلی که دارند، به چشم می‌خورد و معلوم نیست که به چه دلیلی در اصلاحاتی که در سال 1365 قانون انتخابات ریاست جمهوری صورت گرفت، این الزام از ماده 37 حذف شد.
بنابراین، برای ایجاد فرصت و امکانات برابر برای همه نامزدهای ریاست جمهوری و برای اینکه هیچ‌گونه شائبه‌ای در ذهن مردم ایجاد نشود، ضرورت وضع قانون یا اصلاحیه‌ای برای اجباری شدن استعفای نامزدهای ریاست جمهوری از مقام یا شغلی که دارند، ضروری به نظر می‌رسد.

احمدرضا اسعدی‌نژاد