فقط 35 بازيكن كه 20 تاي آنها با شرايط سني آزاد هستند و 7 نفر زير 23 سال اما با قراردادهاي حرفه‌اي. اگر هم قرار به بستن قرارداد آماتور باشد هر تيم مي‌تواند 5 بازيكن در رده سني اميد- زير 21 سال- و 3 بازيكن از رده سني جوانان- زير 19 سال- در اختيار داشته باشد. سهميه خريد بازيكن ليگ برتري براي هر تيم هم بيش از 6 تا نيست. پرسپوليس اما انگار اين قانون را نخوانده و يا درست نخوانده كه بداند چه بايد بكند.
اين باشگاه تا الان با 8 بازيكن ليگ برتري به توافق رسيده و آنها را مال خود مي‌داند. بازيكناني مثل مهرداد كفشگري، سيدمهدي سيدصالحي، ميلاد غريبي، ميثم حسيني و اميد عاليشاه كه با امضاي قرارداد قطعا پرسپوليسي شده‌اند و 3 بازيكن ديگر هم در ليست انتظار جا خوش كرده‌اند. از جمله پيام صادقيان، قاسم حدادي‌فر و شجاع خليل‌زاده. اينها هم البته با پرسپوليس تمام كرده و حتي گفته مي‌شود قراردادهاي‌شان را هم بسته‌اند.
پرسپوليس با اطمينان مدعي شده كه همه اين بازيكنان را مي‌تواند در فصل پيش‌رو بازي بدهد چرا كه بدون صلاح آوردن از سازمان ليگ و حتي خواندن قانون، نيمي از آنها را از سهميه ليگ برتري‌هايش جدا كرده و با اين خيال كه عاليشاه، غريبي و صادقيان سهميه زير 23 سال به حساب مي‌آيند ليست را پر نمي‌كنند. حال آنكه از نگاه سازمان ليگ، همه‌شان ليگ برتري هستند. قانون مي‌گويد هر بازيكني كه سال گذشته در ليگ برتر به ميدان رفته و قرارداد حرفه‌اي و نه آماتور با تيمش امضا كرده، سهميه ليگ برتري شمرده مي‌شود و يكي از آن 6 سهميه را مي‌سوزاند.
عاليشاه، غريبي و صادقيان هم فصل پيش با قراردادهاي حرفه‌اي براي راه‌آهن، سايپا و ذوب‌آهن بازي مي‌كردند و اين يعني كه هر كدامشان صاحب يك بليت از سهميه‌هاي ليگ برتري پرسپوليس هستند؛ حتي با اينكه نامشان در ليست زير 23 ساله‌هاي باشگاه ثبت مي‌شود. باشگاه‌نشين‌هاي پرسپوليس و علي دايي اما انگار اين بخش از آيين‌نامه نقل و انتقالات را نخوانده‌اند كه بدون چك كردن ليستشان فقط بازيكن مي‌خرند و سيري هم ندارند.
در تاييد آنچه قانون درباره سهميه‌ها نوشته شهبازي مسوول كميته نقل و انتقالات سازمان ليگ اينطور مي‌گويد: «به صرف قرار گرفتن نام يك بازيكن در فهرست اميدها نمي‌توان گفت كه او سهميه ليگ برتري نيست. مهم نوع قرارداد بازيكن است. اگر بازيكن قرارداد حرفه‌اي داشته باشد و فرم الف قرارداد- چهاربرگي‌هاي سابق- را تكميل و امضا كرده يعني سهميه ليگ برتر به حساب مي‌آيد. در اين شرايط ديگر سن او ملاك نيست، بلكه قرارداد او را ملاك قرار مي‌دهند. بازيكني كه قرارداد حرفه‌اي مي‌بندد در هر سني كه باشد، سهميه ليگ برتري است.»
اين يعني كه پرسپوليس حالا فقط يك سهميه خالي در ليست ليگ برتري‌هايش دارد كه يا بايد آن را به پيام صادقيان بدهد و يا هديه‌اش كند به قاسم حدادي‌فر. با توجه به ترافيكي كه در خط حمله پرسپوليس به چشم مي‌آيد، منطقي‌تر شايد انتخاب حدادي‌فر باشد و محكم‌تر كردن خط هافبك تيم. به ويژه كه حالا پرسپوليس ديگر مجبور نيست براي كريم انصاري‌فرد هم دنبال جانشين باشد و خودش را با دعواهاي احتمالي مهاجمانش در آينده گرفتار كند.
هر چند كه پرسپوليسي‌ها بدون توجه به ليستشان با محسن مسلمان هم در حال مذاكره‌اند تا او را هم مال خود كنند. اين در حالي است كه در خط حمله، اين تيم يونس شاكري و محمد عباس‌زاده را هم از ليگ يك جذب كرده و غير از آنها انصاري‌فرد، غلامرضا رضايي، سيدصالحي و نوروزي را هم دارد و اصلا كمبودي را در اين پست احساس نمي‌كند كه به خاطرش اينطور خود را به دردسر بيندازد.
شايد بهتر باشد پرسپوليس در تكرار آن ورود زودهنگامش به بازار نقل و انتقالات، پرونده يارگيري‌اش را همين‌جا ببندد و به جاي دعوا با قانون، خود را روي هماهنگي همين تركيب متمركز كند.
اظهارات مسوولان سازمان ليگ برتر نشان مي‌دهد/
پرسپولیس دیگر نمی‌تواند بازیكن جدید بگیرد
پرسپولیسی كه هنوز فصل به آخر نرسیده به پیشواز نقل و انتقالات رفته بود خیلی زودتر از اینها باید تیمش را می‌بست؛ هر چند همین الان هم چیزی كم ندارد. هنوز چشمش به دنبال ستاره‌هاست و نگران كه مبادا كسی از قلم بیفتد. مشكل امروز پرسپولیس در واقع زیاده‌خواهی است، نه كمبود بازیكن و خالی ماندن پست‌ها. حال آنكه حتی قانون هم دور همه باشگاه‌ها و از جمله پرسپولیس دیوار كشیده و برای هر یك سهمیه مشخصی را در نظر گرفته است.
۱۳۹۲/۳/۲۲
