ژنو 2، گامی به سوی صلح؟

به گزارش نما به نقل از الف، پس از کش و قوسهای فراوان سیاسی در منطقه و در عرصه بین المللی و همچنین خطرگسترش جنگ داخلی سوریه در منطقه و گسترش فرقه ای گری و افراطی گری، سرانجام بین ایالات متحده آمریکا و روسیه بر سر سوریه توافقی حاصل شد که به نام کنفرانس ژنو 2 معروف شد.

ژنو 2 رویکرد جدید آمریکا به منطقه خاورمیانه می باشد که البته با رویکردهای کم و بیش افراطی برخی از کشورهای منطقه مانند عربستان و قطر و همچنین ترکیه به همراه اتحادیه اروپا تفاوتهای دارد چرا که ایالات متحده در حال حاضر به جهات مختلف از جمله عدم وجود تحمل، جنگی دیگردر منطقه خاورمیانه و وجود افراطی گریهای اسلامیون افراطی به دنبال ماجراجویی و جنگ نیست. اما آنچه که ایالات متحده رادرمورد سوریه با روسیه به توافق رساند صرفا قدرت منطقه ای روسیه نیست بلکه خطر وقوع جنگی فرقه ای و طولانی مدت و همچنین خطر دست یابی افراطیون مذهبی و فرقه ای از جمله القاعده به تسلیحات شیمیایی (به عنوان خط قرمز ایالات متحده) و آن هم به دلیل وجود مقدار زیادی از اینگونه تسلیحات در سوریه می باشد.

تحولات منطقه به شکلی حاد است که سوریه به مانند فتیله روشن شده یک بمب به نام خاور میانه می باشد. چنانکه آنتونی اسکینز تحلیل گر مپلکرافت انگلیس می گوید: ((خطر افزایش درگیری ها و سرایت آن به دیگر نقاط جدی است و این منطقه بسیار آسیب پذیر است و خطر تشدید ناآرامی ها در آن وجود دارد که کل منطقه را درگیر ناآرامی های روز افزون کند)) که اشاره به درگیریهای مسلحانه مرزی در عراق و اردن و لبنان با شورشیان سوریه و همچنین بمب گزاری در شهر مرزی ریحانلی ترکیه دارد.چنانکه نورالمالکی در باره خشونت های عراق گفت :( موج جدید درگیری های فرقه ای در کشورش ریشه در خشونتهای نقاط دیگر دارد) که بطور مستقیم از سوریه نام نبرد.

اما این مسائل مرهمی برای دیپلماسی روسیه به جهت آسیب های ناشی از افراطی گرای دینی در بازی بزرگ به نام سوریه نمی شود_چرا که خطر افراطی گری در کمین روسیه می باشد و جنوب این کشور پتانسیل آن را دارد (به طور خاص منطقه ی چچن در روسیه)_ بلکه این کشور باید با دست پر به ژنو برود و بر صندلی این کنفرانس تکیه بزند.
راه حل اقدامات بعدی روسیه بدینگونه است که: عدم وجود رهبری قوی و متحد کننده در جبهه مخالفان (به نفع ارتش سوریه می باشد)، ارسال سامانه های پدافند هوائی پیشرفته اس 300 و موشکهای ضد ناو یاخونت برای جلوگیری از خطر حمله از خارج و همچنین پیروزیهای میدانی ارتش سوریه می باشد که روسیه را در موقعیت برتری نسبی قرار می دهد.

در حوزه میدانی به کمک حزب الله لبنان و آن هم با اعلام آمادگی سید حسن نصرالله رهبر حزب الله مبنی بر کمک به ارتش سوریه در مقابله با شورشیان و البته مساعدت های ایران محقق می شود. پیروزی های اخیر ارتش سوریه در استان حمص در شهر القصیر و شمال و غرب استان حلب به کمک حزب الله و ایران، روسیه را در عرصه دیپلماسی بین المللی با دستان پر روانه ژنو 2 می کند.

روسیه با این علم که آمریکا در منطقه به دنبال جنگ نیست و فقط در این مقطع زمانی خواهان ثبات منطقه ای می باشد و همچنین کشورهای مخالف رژیم اسد بدون کمک آمریکا پتانسیل تغییر در تحولات منطقه به نفع خود را ندارند ونیز روسیه با نیت وارد شدن به تحولات اخیر درخاورمیانه به عنوان بازیگر مهم و نیز جلوگیری از خطر افراطی گری، دست به ابتکار ژنو 2 زد و آمریکا را برسر میز مذاکره در باره سوریه و رژیم اسد کشاند.

حال به طور نسبی با توجه به تحولات میدانی سوریه که به نفع رژیم اسد در حال تغییر می باشد و همچنین انتشار خبرهای مربوط به ارسال تسلیحات پیشرفته به سوریه که توازن قدرت را هم در داخل و هم در منطقه به نفع رژیم اسد به هم میزند آمریکا را به توافق و ابتکار ژنو 2 سوق داد که در کوتاه مدت ابتکار عمل در دستان روسیه قرار می گیرد اما کاملا به ضرر آمریکا نخواهد بود و در این مورد اخیر ایالات متحده با تعامل با روسیه درصدد ایجاد یک فرصت برای اهدافی در آینده است و از این موقعیت برای کاهش قدرت یابی افراطی گری در منطقه تلاش میکند که مطمئنا درغیر این صورت این فقط کشورهای منطقه و روسیه نخواهند بود که ضرر میکنند بلکه خود ایالات متحده در این رویارویی متحمل ضرر و شکست فاحشی خواهد شد.

در حال حاضر منافع قدرتهای صاحب نفوذ و نوظهور در مسئله سوریه با هم گره خورده و نیاز به راه حل منطقی برای برون رفت از این بحران می باشد و ژنو 2 اقدامی موثر در این مقطع زمانی میباشد هر چند که مردم سوریه در این بحران با دام افراط گرائی دینی که دست آویز بازیگران منطقه ای و فرا منطقه ای شده است گرفتار شده اند....