نامه سید مهدی طباطبایی به احمدی‌نژاد

به گزارش نما، متن کامل نامه حجت‌الاسلام والمسلمین طباطبایی از اساتید اخلاق خطاب به محمود احمدی‌نژاد به شرح ذیل است:

قال الرسو‌ل الله(ص):

من فتح له باب خیر فلینتهزه فانه لا یدری متی یغلق عنه

رسول خدا فرمودند: برای هر که در خیری گشوده شود باید آن را مغتنم بشمرد زیرا نمی‌داند که چه وقت آن در برویش بسته شود.

(جامع‌الحادیث - ج ۱۴ - ص ۳۱۷)

جناب آقای دکتر محمود احمدی‌نژاد

رئیس جمهور محترم

سلام علیکم:

خدا را شاکریم باز هم توفیق داد بار دیگر ماه شعبان را درک کنیم و خود را آماده ورود به ضیافت‌الله کنیم.

ماه رمضان زمینه خودسازی و خودباوری است ماه میهمانی خداست ماه استفاده از فرصت‌هاست ماه بهره‌مندی از نعمات است، ماه رسیدن به فهم درست است، ماهی است که به روح انسان جلاء می‌دهد.

ایامی است که آدمی به خیر و صلاح دست می‌یابد.

خوابش عبادت، نفس کشیدن عبادت.

ماه دفع کدورت‌ها و تجمع دلهاست، ماه یکی شدن است، ماه حق و حقیقت است، ماه باورهاست و ماه همه خوبی‌هاست، ماهی که ورودش می‌گوییم بارالها هر بدی که در من است از من بزدای و مرا متنعم به ایمان قوی و بهره‌وری از این ایام پاکیزه به حدی نمائید که خود را همراه پیامبر علیه‌السلام و آل او ببینم. تا آن جا که در نماز عید می‌گویم:

و ان تدخلنی فی کل خیر ادخلت فیه محمد و آل محمد

در چنین فرصتی لازم دیدم نکاتی را مطرح کنم:

شما با روحیه‌ای جهادی و با شعار زیبای عدالت‌محوری، حضور در مساجد، منابر، اجتماعات مذهبی، جذب افراد تریبون‌دار و حمایت موثران در افکار عمومی صاحب کرسی خدمت شدید و به عنوان دولت خدمتگزار خود را بدهکار به هیچ حزبی ندانسته‌اید ولی غفلت از حمایت حزب‌الله و نیروهای ارزشی از شما شایسته نبود.

دیگر شاخصه شما در استکبارستیزی آن هم با مدل و شعارهای جدیدی و روش و سبک و سیاق متفاوت با سال‌های گذشته آن‌هم در مقام بالاترین شخصیت اجرایی کشور در نوع خود جذاب می‌نمود و قابل توجه بود.

شما شخصیتی شجاع، صریح، بدیع، سخنور و جذاب دارید.

از این نعمات خدادادی خود به جا استفاده کنید. توصیه می‌کنم پس از آنکه از این مسئولیت سنگین و امانت مردم فارغ شدید به گسترش افکار و نظریات خود بپردازید به میدان مبارزه با استکبار قدم نهید و بحث‌های تئوریک خود را در باب مدیریت جهانی مطرح و پیگیری نمائید چرا که دیگر کمتر از مسائل دیپلماتیک مرسوم و دست و پاگیر برای خود روبرو هستید.

اینجانب در طول دوران مسئولیت شما انتقادهایی به اقوال و افعال شما داشتم و این انتقاد به شخصیت حقوقی شما بود در جایگاه ریاست‌جمهوری و نه مخالف با شخصیت حقیقی شما، چون معتقدم هر عملی نسبت به جایگاه سنجیده می‌شود، هیچ گاه مخالفت نکردم و فرق زیادی بین مخالفت و انتقاد قائل هستیم همانطوری که بارها هم اعلام کرده‌ام.

نقدها را برای ارشاد و از باب نصیحت مطرح کردم چرا که در طول این سال‌ها تلاش داشتم آنچه لازم است برای پیشرفت کشور در رفع نیازمندی‌های ضروری از ملت از هر طریق ممکن ولی مناسب ابراز و اعلام دارم بپذیرند، که نصیحت و خیرخواهی کردن را جزء وظیفه ذاتی خود می‌دانم.

خاصه آنکه دولت شما خصوصا در دوره نهم خدمات شایان توجهی انجام داد ولی گاهی چنان مردم و به ویژه جوانان را امیدوار و با شعار (ما می‌توانیم) هیجان زده کرده بود که منتظر بودند به صورت معجزه‌آسای به خواسته های مشروع خود برسند.

این دوره مسئولیت شما گذشت همانطور که برای دیگران گذشت و برای آیندگان نیز خواهد گذشت.

آنچه در تاریخ می‌ماند شخصیت شما، گفته‌های شما، عملکرد شما و آثار آن است و از همه مهم‌تر آن چیزی است که در پیشگاه خداوند ثبت و ضبط خواهد ماند.

اجازه دهید از باب نصیحت پدرانه چند مطلب را عرض کنم:

اول آنکه در دوره مسئولیت شما مطالبی گفته شد که به حیثیت افرادی لطمه وارد گردید آنچه از شما تقاضا دارم تا فرصت باقی است بررسی کنید اگر حیثیتی از گفتار و اقوال و اعمال شما به طور ناصوابی خدشه‌دار شد و یا آسیب دیده جبران کنید که کاری بس بزرگ، ماندگار و مفید خواهد بود و نه تنها از شخصیت شما نمی‌کاهد بلکه بر اهبت و اهمیت شما می‌افزاید و رسم دین داری چنین می‌نماید.

دوم آنکه به مجامع مذهبی، دینی و دوست‌داران خود در هیئت های مذهبی توجه کنید که سرمایه اصلی شما به حساب می‌آیند از آنان دلجویی کنید و در جمعشان حاضر شوید و درد و دلهای آنها را بشنوید و این را یک وظیفه بدانید.

عادت کند جهان سه فضیلت را ای خواجه وقت مستی و هوشیاری

زیرا که رستگار بدان گردید کاین هر سه را نکرد خریداری

در هیچ دین و کیشی کسی نشنید هرگز از این سه مرحله بیزاری

دانی که چیست آن بشنو از من رادی و راستی و کم آزاری

به شما و همکارانتان خسته نباشید گفت، در پایان عرضه می کنم اگر مطالبی از ناحیه اینجانب شما را آزرده خاطر کرد حلالیت می‌طلبم.

امیدوارم در پیشگاه خداوند، همه ما نسبت به عملکردمان رو سفید باشیم.

تهران، مسجد موسی ابن جعفر(ع)

سید مهدی طباطبایی