تنها رئیس جمهوری كه در مجلس صندلی نداشت

سخنرانی‌های رئیس جمهور منتخب و رئیس قوه قانونگذاری در شبی که ضیافت افطاری مجلس با حسن روحانی برگزار شد تک جمله هایی داشت که کنایه به رویکرد تقابلی رئیس دولت نهم و دهم با مجلس هفتم، هشتم و نهم بود، آنجا که روحانی گفت که «اگر در سالهای اخیر گاهی نسبت به مجلس بی حرمتی شد، این حرمت و اقتدار باید به مجلس باز گردد» در ادامه با «احسنت، احسنت» گفتن‌های نمایندگان مشایعت شد، از کش و قوس های هشت ساله دو دولت و سه مجلس روایتی به دست داده بود.
این روایت را علی لاریجانی رئیس مجلس شورای اسلامی آنجایی به دست داد که روحانی را به اصل خود ارجاع داد، از سابقه پارلمانی رئیس جمهور منتخب صحبت کرد و ابراز امیداوری که کرد که این سابقه پارلمانی مقدمه هموار کردن مشکلات کشور را فرآهم کند.
محمود احمدی نژاد اگر در سال 84 در دیداری که با غلامعلی حداد عادل در ساختمان بهشت داشت، دولت آینده را بازوی مجلس دانسته بود اما دو سال بعد کار را با مجلس به چنان جایی رساند که غلامعلی حداد عادل ناگزیر به ارسال نامه دولت به رهبری شد که در آن استدلال شده بود برخی مصوبات مجلس غیرقانونی است و قابل اجرا نیست. رئیس مجلس هفتم پاسخ دفتر رهبری به استدلال های دولت را در صحن علنی هم قرائت کرده بود که مصوبات مجلس که توسط شورای نگهبان بررسی شده است لازم الاجراست.
این رویکرد رهبر معظم انقلاب درباره مصوبات مجلس البته که در جای جای سخنانشان مشهود است، چه اینکه ایشان خود برخواسته از مجلس هستند و در سال 60 وقتی که به عنوان نماینده تهران در مجلس اول حضور داشتند، به ریاست جمهوری انتخاب شدند. پیش از این ایشان، شهید محمد علی رجایی دومین رئیس جمهور کشور هم قانونگذاری در مجلس را تجربه کرده و از درون مجلس به نخست وزیری و سپس به ریاست جمهوری کشور رسیده بود.
پیش از محمد علی رجایی، بنی صدر اولین رئیس جمهور کشور بود .او نیز در مجلس حضور نداشت چرا که اصلا اولین دوره انتخابات ریاست جمهوری یک ماه قبل از انتخابات مجلس در 5 بهمن 1358 برگزار شده بود.
در تعامل بین دولت سازندگی با مجلس سوم، چهارم و پنجم هم کش و قوسی‌هایی از نمونه آنکه رئیس دولت اعلام کند قانون مصوب مجلس را اجرا نمی‌کند دیده نمی شد. آیت الله هاشمی رفسنجانی در شرایطی در سال در سال 68 به ریاست جمهوری کشور انتخاب شد که چهار سال مجلس اول، چهارسال مجلس دوم، و دو سال مجلس سوم را رئیس قوه قانونگذاری بود و با مسیر قانونگذاری آشنایی داشت.
بعد از او سید محمد خاتمی رئیس جمهور دولت اصلاحات در شرایطی انتخابات سال 76 را از علی اکبر ناطق نوری رئیس مجلس پنجم پیروز شد که خود در دوره اول مجلس و در سال 59 از حوزه انتخابیه اردکان و میبد به مجلس شورای اسلامی راه یافته بود و سابقه قانونگذاری داشت. اگرچه آن هیات معروف نظارت بر اجرای قانون اساسی در دوره خاتمی تاسیس شد و بعضا از سید محمد خاتمی هم سخنانی درباره اینکه رئیس جمهور اختیارات کافی برای اجرای قانون اساسی دارد شنیده می شد اما تنش مجلس و دولت در هیچ دوره ای مثل دوره ای نبود که دولت نهم و دهم سرکار بود و مجلس هفتم، هشتم و نهم.
محمود احمدی نژاد تنها رئیس جمهور کشور است که سابقه قانون گذاری و حضور در مجلس را ندارد. او از ساختمان بهشت و از شهرداری تهران به ریاست جمهوری رسید و حالا بعد از او حسن روحانی هم که روی کار آمده است سابقه ای به اندازه 20 سال در مجلس دارد. روحانی در ادوار چهارم و پنجم نایب رئیس مجلس بوده و حالا در شبی که به ضیافت مجلس آمده بود گفته است دولتش در فکر تقابل به مجلس نخواهد بود و در فکر اجرای قانون است و برای فاصله گرفتن از آن بهانه تراشی نمی کند