اگر این بار اشتباه كنیم، پدر جد روحانی هم نمی‌تواند كاری كند!

به گزارش نما به نقل از جوان آنلاین وی در مصاحبه با سایت کلمه که از پاریس به روزرسانی می‌شود و درباره ناکامی مخالفان گفته است: یکی از دلایل ناکامی این است که وقتی به فضای باز رسیدیم نخبگان و روشنفکرامون به کمتر از «شتر» رضایت نداده‌اند. مثلا دوران انقلاب کنار دانشگاه تهران چادر زده بودند و برای حزب کومله و دموکرات کردستان، لباس و پتو و غذا جمع می‌کردند، در حالی که این احزاب در حال جنگ با سپاه و ارتش بودند. یعنی اینقدر آزادی وجود داشت. این مشخص بود که دوام نمی‌آورد. بعد از دوم خرداد فضا باز شد. ما صادق زیباکلام‌ها چه کار کردیم؟ گفتیم درباره ولایت فقیه بحث کنیم؛ جنگ بعد از سوم خرداد و فتح خرمشهر درست نبوده؛ قصاص این‌گونه است؛ نعوذ‌بالله خدا و پیغمبر آن‌گونه است؛ ببینید اگر این دفعه هم دچار همین خطا شویم و بگوییم «شتر»، نه روحانی و نه پدر جد روحانی کاری نمی‌توانند بکنند. ما باید یاد بگیریم که دموکراسی میلی‌متر به میلی‌متر جلو می‌رود و یک شبه نمی‌توانیم ره صد ساله را برویم.
وی ضمن بیان اینکه نباید طرف مقابل را بترسانیم، گفته است: حتی در دولت اول احمدی‌نژاد هم فضا این‌گونه [امنیتی] نبود. این وضعیت از سال ۸۸ به وجود آمد. حتی در سال‌های ۶۰-۶۱ من احساس امنیت بیشتری می‌کردم.

زیباکلام این را هم گفته که «با فردی که نامش به عنوان وزیر اطلاعات پیشنهاد شده، این وضعیت ادامه پیدا نخواهد کرد».

او در پاسخ این سوال که «بحث زندانیان سیاسی را چه کنیم» می‌گوید: بهتر است از آقای روحانی بخواهیم فعلا مشکل بیکاری را حل کند؛ با فساد مبارزه کند. در مورد حصر موسوی و کروبی هم همین مسئله حاکم است.

زیباکلام در جواب این پرسش که یک سری فعالانی که در این مدت از کشور خارج شده‌اند، به نظر شما برگردند یا نه؟ می‌گوید: الان نه، الان اگر بیایند باز جناح راست برای این که نشان دهد هنوز حاکم است ممکن است با آنها برخورد شدید کند. بنابراین شاید شش ماه یک سال دیگر بهتر باشد و با یک سری تمهیدات قبلی برگردند.

وی در ادامه این مصاحبه تأکید می‌کند: من از ابتدایی که قطار انتخابات راه افتاد می‌گفتم دنبال یک کاندیدای خیلی اصلاح‌طلب نباشیم. من اتفاقا می‌گفتم برویم دنبال ناطق نوری و او را بیاوریم. چون معتقد بودم آن میلی‌متری‌هایی که دنبالش بودم را ناطق نوری هم می‌تواند بیاورد. به خاطر همین حرفی که شما در سوالتان هست من اگر روحانی نبود حتما به ولایتی رای می‌دادم.

خبرنگار کلمه می‌پرسد: خب الان از سقف کوتاه‌تر ولایتی به سقف بلندتر روحانی رسیده‌ایم. با این حساب باز هم شما می‌گویید که کسی دنبال رفع حصر و حبس‌ها نباشد؟ بالاخره به اندازه پولی که دادیم باید آش بخوریم یا به همان اندازه ولایتی کفایت کنیم؟

زیباکلام در پاسخ می‌گوید: نه، من این را نمی‌گویم. ببینید، من نوه‌ای دارم به اسم حسین‌علی. یکی از سوالاتی که حسین‌علی از من می‌پرسد اینه که چرا من هر وقت سمت پرنده‌ها می‌روم فرار می‌کنند، اما تو که می‌روی این کار را نمی‌کنند؟ به نوه‌ام می‌گویم به خاطر اینکه تو «نمی‌روی» به سمت پرنده‌ها، تو «می‌دوی» به سمت پرنده‌ها. تو می‌ترسانی پرنده‌ها را و من نمی‌ترسانم.