به گزارش نما، البته كه اين پيروزي محصول چند اتفاق بود؛ دايي كه در مصاحبه‌اي به اشتباهات پرسپوليس اعتراف كرده و گفته بود كه هواداران حق دارند ناراحت باشند و ديگر پرسپوليس را اينگونه نخواهيد ديد، به وعده‌اش عمل كرد. او در تركيب پرسپوليس تغييراتي ايجاد كرد و بازيكناني كه عملكرد مناسبي نداشتند را كنار گذاشت.
دايي فهميده بود كه مقابل نفت‌تهران اشتباهات تاكتيكي زيادي داشته و تعدادي از بازيكنان در حد و اندازه‌هاي پرسپوليس بازي نمي‌كنند.
به همين دليل محمد نوري و غلامرضا رضايي را نيمكت‌نشين كرد تا به آنها نشان دهد كه ملي‌پوش بودن و داشتن سابقه همكاري قديمي با او ملاك فيكس بازي كردن نيست. او حسين ماهيني را هم كه در بازي با نفت‌تهران اشتباهي بزرگ مرتكب شد و پرسپوليس در واپسين دقايق گل شكست را دريافت كرد، از ليست 18 نفره كنار گذاشت تا نشان دهد با هيچ بازيكني تعارف ندارد.
دايي با تغييراتي كه در تركيب پرسپوليس ايجاد كرد، به همه بازيكنان اولتيماتوم داد كه كم‌كارها و تنبل‌ها جايي در تركيب پرسپوليس ندارند. دايي برخلاف بازي با ملوان كه در واكنشي شبيه به رفتارهاي سنتي علي پروين گفته بود «اگر مي‌باختيد، شما را به رختكن راه نمي‌دادم»، اين‌بار فارغ از احساس و هيجان به تحليل و آناليز دلايل شكست و ناكامي در بازي قبل پرداخته بود و نتيجه‌اش را مقابل فولاد گرفت.
شايد اگر انتقادها به نمايش ضعيف و پراشتباه پرسپوليس در بازي با نفت تهران فشار زيادي را به علي دايي وارد نمي‌كرد، او همچنان روي بازيكنان و تركيب خود پافشاري مي‌كرد و دوباره غلامرضا رضايي و محمد نوري با بازي‌هاي ضعيف خود مقابل فولاد هم در تركيب قرار مي‌گرفتند و در پرسپوليس چيزي تغيير نمي‌كرد.
ديروز پرسپوليس بعد از مدت‌ها شبيه به پرسپوليس بزرگ بازي كرد. آنها فولادي را شكست دادند كه با حسين فركي و جوانان جسورش براي پيروزي به تهران آمده بود.
اين پيروزي در آستانه دربي، انگيزه و روحيه را به دايي و شاگردانش بازگرداند و اعتماد به نفس اين تيم را بالا برد. حالا دايي علي‌رغم اين پيروزي قاطع باز هم بايد با همين روال عمل كند و با ذره‌بين به دنبال اشكالات ريز و كوچك اين بازي باشد. او بايد به اين فكر كند كه چرا بازيكني مثل اميد عاليشاه بايد به سادگي اخطار بگيرد، اخراج شود و دربي را از دست بدهد.
تيم دايي به دليل تغييراتي كه داشته، تيمي جوان و كم‌تجربه است و اين موضوع شايد در دربي به ضرر پرسپوليس تمام شود و دايي بايد از حالا زمينه اين بازي بزرگ را براي بازيكنانش فراهم كند. اين بار بايد حق را به دايي داد؛او هفته پيش در مصاحبه‌اش گفته بود كه با اضافه شدن رضا حقيقي و پيام صادقيان، مشكل پرسپوليس در فاز هجومي برطرف مي‌شود. اگرچه انتقادات هم سازنده بود كه دايي با ايجاد تغييرات، پرسپوليس را به تيمي تبديل كرد كه فولاد صدرنشين را در هم كوبيد.
حالا بايد از علي دايي چند سوال اساسي پرسيد: آيا نبايد از تيمي كه فولاد را اينگونه شكست مي‌دهد انتظار صدرنشيني و نمايشي در حد پرسپوليس داشت؟ آيا ميان اين بازي و بازي با نفت‌تهران تفاوتي وجود ندارد؟ آيا اين پرسپوليس بيشتر شبيه پرسپوليس روزهاي درخشان بود يا آن پرسپوليسي كه مقابل ذوب‌آهن در هفته دوم به مساوي قناعت كرد و دايي گفت: «اين يكي از بهترين بازي‌هاي پرسپوليس بود.»
قطعا پرسپوليسي كه ديروز ديديم، پرسپوليس واقعي بود و يكي از بهترين بازي‌ها را از خود به نمايش گذاشت. مقايسه ما ميان پرسپوليس و پرسپوليس است؛ تيمي كه تا قبل از بازي با فولاد ديده بوديم، فقط پيراهن پرسپوليس را به تن داشت اما تيمي كه ديروز ديديم، پرسپوليس دوست داشتني و مورد علاقه بود. تيمي كه همه و همه مي‌خواهند. دايي هم بايد پرسپوليس را هميشه اينگونه بخواهد و بپسندد.
اين پرسپوليس، آن پرسپوليس/
علی دایی كدام تیم پرسپولیس را دوست دارد؟
آیا در مورد علی دایی بی‌انصافی كردیم؟ روزی كه او به یحیی گل‌محمدی باخت و پرسپولیس نمایشی مأیوس‌كننده ارائه كرد، انتقادات فراوانی به دایی و تیمش وارد شد اما دیروز پرسپولیس باشكوه و عظمت همیشگی‌اش به میدان آمد و بردی قاطع مقابل فولاد صدرنشین به نام خود ثبت كرد.
۱۳۹۲/۶/۹
