باراك اوباما و حسن روحانی در مجمع عمومی سازمان ملل

گروه ترجمه- روزنامه واشنگتن پست 25 سپتامبر 2013 (3 مهر) به سخنان رؤسای‌جمهور ایران و آمریکا در مجمع عمومی سازمان ملل پرداخت و نوشت: حضور باراک اوباما و حسن روحانی در مجمع عمومی سازمان ملل در روز سه‌شنبه بیشتر این انتظار را در پی داشت که ایران و آمریکا پس از دهه‌ها دشمنی می‌توانند به توافق برسند. آقای اوباما گفت که دو دولت «باید بتوانند به توافقی معنادار به منظور محدودسازی برنامه هسته‌‌ای ایران دست یابند.» آقای روحانی نیز در سخنرانی خود خواستار «گفت‌وگوهایی مبتنی بر زمان و نتیجه‌محور» شد. جان کری، وزیر خارجه آمریکا نیز این هفته در نشستی با حضور وزیر خارجه ایران شرکت خواهد کرد که این دیدار، عالی‌ترین تماس ایران و آمریکا طی این سال‌ها خواهد بود.

در ادامه مقاله آمده است: آقای اوباما درست می‌گوید که «مسیر دیپلماتیک باید آزموده شود.» اما پرسش این است که آیا خوش‌بینی آقای اوباما توجیه‌پذیر است؟ آقای روحانی ناظران ایرانی در غرب را طی هفته‌های گذشته شگفت‌زده کرده است؛ زیرا از ادبیات جذاب استفاده کرده و در عین حال، در توئیتر خود سال نوی یهودیان را تبریک گفته است. در عین حال، آزادی برخی زندانیان سیاسی و سخن گفتن از «گفت‌وگوی سازنده» بر ابعاد این ماجرا افزوده است؛ اما دلایل بسیاری نیز برای تردید در مورد نیات ایران وجود دارد به‌طوری که ایران مسیر خود را به سوی ساخت تسلیحات هسته‌ای منحرف کند. ایران به طور مداوم بر ظرفیت غنی‌سازی خود طی یک دهه گفت‌وگو افزوده است. آقای روحانی نیز فردی وفادار به رهبر ایران است. در عین حال، وی در طول مبارزات انتخاباتی خود گفت که به‌عنوان مذاکره‌کننده هسته‌ای، گفت‌وگوها با غرب را طوری مدیریت می‌کرده که ضمن حرکت رو به جلوی هسته‌ای، از تصویب و اجرای تحریم‌ها علیه ایران جلوگیری کرد. از نظر ایرانی‌ها، راهبرد متفاوت آقای روحانی در قبال غرب، پایان نفی هولوکاست و رفتارهای مناقشه‌برانگیز، می‌تواند به پایان تحریم‌ها و در عین حال، حفظ منافع ملی ایران کمک کند.

در پایان مقاله آمده است: به این معنا، اظهارات آقای اوباما در مورد اینکه «روحانی از مردم ایران این اختیار را گرفت که مسیر معتدل‌تری را طی کند، برداشت نادرستی است. آقای روحانی روز سه‌شنبه در نیویورک بود، نه به‌دلیل اینکه در ایران دموکراسی پیروز شده است، بلکه به دلیل اینکه رهبر ایران تصمیم گرفته است راهبرد نرم را نیز در قبال غرب آزمایش کند. ممکن است رژیم بتواند امتیازهایی نیز مانند محدودیت‌های غنی‌سازی پیشنهاد دهد. آقای احمدی‌نژاد نیز چنین گام‌هایی را پیشنهاد داده بود. توافق کمی با ایران به منظور کاهش ظرفیت هسته‌ای در ازای لغو جزئی تحریم‌ها می‌تواند از تحریک آمریکا یا اسرائیل [رژیم صهیونیستی] به حمله نظامی جلوگیری کند. دولت اوباما از سال 2009 به دنبال تحقق چنین توافقی بوده است.

 تحلیل‌: زمانی که تفکر رسانه‌ای غرب درباره رفتار ایران تا این حد بدبینانه است، دلیلی ندارد که مردم ایران تغییر لحن آن‌ها را صادقانه تلقی کنند. اشتباه نویسنده یادداشت فوق این است که گمان می‌کند با انتخاب آقای روحانی، برخی موضوعات مهم در ایران متحول شده است و از پایان نفی هولوکاست نام می‌برد، حال آنکه از نظر قاطبه مردم ایران، هولوکاست همچنان افسانه است و چیزی هم نمی‌تواند آن را تغییر دهد. اگر آن‌ها گمان می‌کنند ایران قصد دارد در قبال غرب، راهبرد نرم را آزمایش کند، آن‌ها این عبارت را برای اقدام ایران انتخاب کرده‌اند و واقعیت این است که ایران در حال اجرای سیاست هوشمندانه‌ای است که مبنای روشن و محکمی دارد.