به گزارش نما به نقل از ایسنا، آیین پایانی جشنوارهی طنین بیداری (یاد پنجمین سالگرد درگذشت زندهیاد طاهره صفارزاده) در تالار سورهی حوزهی هنری برگزار شد.
در این مراسم، رضا اسماعیلی - دبیر جشنوارهی طنین بیداری - با اشاره به جایگاه طاهره صفارزاده در شعر معاصر، گفت: آثار طاهره صفارزاده نشان میدهد که او در مسیر روشنگری، انقلاب و امام (ره) گام برمیداشت و هدف از برگزاری این جایزه، تلاش برای شناخت کاملتر و عمیقتر این بانوی فرهیخته است که در عرصههایی مانند شعر، پژوهش، ترجمه شناخته شده و بدون اغراق، یک چهرهی جهانی است که در معرفی او تا کنون کوتاهی کردهایم.
او ادامه داد: اگر آثار صفارزاده به زبانهای خارجی ترجمه شود، دایرهی مخاطبان او که دایرهی مخاطبان انقلاب هستند، گستردهتر میشود و پیام انقلاب صادر میشود.
اسماعیلی با اشاره به فاصلهی اندک میان انتشار فراخوان جشنوارهی طنین بیداری و زمان برگزاری آن، اظهار کرد: اگرچه فرصت برای شرکت در این جشنواره کم بود، اما جامعهی ادبی بهخوبی از آن استقبال کرد. در حوزهی شعر، 15 قطعه شعر دربارهی شخصیت علمی و ادبی زندهیاد صفارزاده به جشنواره رسید. همچنین 25 مقاله و 5 پایاننامهی دانشجویی دربارهی شخصیت، زندگی و شعر صفارزاده بهدست ما رسید که از برگزیدگان آن تقدیر میشود.
او اضافه کرد: امیدوارم در سالهای بعد، این جایزه گسترش یابید و دبیرخانهی دائمی آن تشکیل میشود.
محمدرضا عبدالملکیان نیز صفارزاده را چهرهای برجسته دانست و گفت: عزت نفس و آزاداندیشی طاهره صفارزاده، یک ویژگی برجسته و ارزشمند بود و با جرأت میتوانم بگویم که اگر قرار باشد، دو یا سه نفر شاعر و هنرمند معاصر را با این صفت آزادمنشی نام ببرم، خانم صفارزاده قطعا یکی از آنها است.
این شاعر افزود: جرأت، جسارتی و بزرگمنشی ایشان باعث میشد، به بسیاری از تریبونها، جایزهها و بزرگداشتها، نه بگوید و بسیاری شاهد هستند که او از جنس دیگری بود. او بارها به من، قزوه و قصیر امینپور میگفت که شما تحت تأثیر من هستید. اگر کسی دیگر این حرف را میزد، ما دلخور میشدیم، اما صفارزاده واقعا معلم ما بود.
در این مراسم، جلال صفارزاده - برادر طاهره صفارزاده - نیز با اشاره به انتشار دیوان اشعار خواهرش، گفت: 5 سال از نبودن طاهره گذشت، اما من هنوز نتوانستهام بهعنوان برادرش، کاری برای او کنم. تنها اشعار او را جمعآوری و دیوانی منتشر کردم.
او با اشاره به مشکلاتی که برای میراث طاهره صفارزاده ایجاد شده است، ادامه داد: از طریق دادگاه، فقط 109میلیون تومان به ما رسید که در نهایت، با 200میلیون تومان در سیرجان، بنای ساخت یک کتابخانهی مرجع گذاشته شد که استاندار سیرجان کلنگ آن را زد و با حضور وزیر پیشین فرهنگ و ارشاد اسلامی، کتابهای خانم صفارزاده را به ادارهی ارشاد استان منتقل کردیم؛ 7هزار جلد کتاب او، شمارهگذاری و به سیرجان منتقل شد و در 28 مردادماه امسال وزیر ارشاد، کتابخانهی را افتتاح کرد، اما متأسفانه در شیراز، روابط بر ضوابط حاکم است، کاری انجام نشد و بهدست من، بهعنوان برادر او، چیزی نرسید که بتوانم کاری کنم. اگر کسانی در شیراز و تهران کمک کنند، میتوان در سیرجان، کتابخانهی مرجعی ایجاد و پیکر طاهره را به آنجا منتقل کرد.
در ادامهی این مراسم، حجتالاسلام محمود دعایی - مدیرمسوول روزنامهی اطلاعات - با روایت خاطرهی خود از دیدار طاهره صفارزاده و امام خمینی (ره)، گفت: در آن دیدار، خانم صفارزاده حالات مکاشفهیی را که برایشان رخ میداد، با حضرت امام در میان گذاشت و پس از یک ملاقات خصوصی با امام (ره) عنوان کرد که به آرامش رسیده است.
دعایی افزود: بعد از آن، بهدلیل این رابطه با خانم صفارزاده، اگر او شعری داشت، برای انتشار به روزنامهی اطلاعات میسپرد و اصرار داشت که درست چاپ شود. او قرآن و دعاهای معتبری را ترجمه کرد. ایشان همچنین همیشه به دانشجویانی که مشکل مالی داشتند، کمک میکرد و اکنون از او یک خانه در تهران مانده که قرار است، مکتب قرآن شود.
در این مراسم، محسن مومنی شریف - رییس حوزهی هنری - هم با اشاره به وظیفهی حوزهی هنری در معرفی طاهره صفارزاده، اظهار کرد: ما باید تلاش کنیم که این جایزه در حد نام ایشان باشد و در این راه، حوزهی هنری وظیفهی بیشتری دارد، چون صفارزاده از بنیانگذاران حوزه بود و بارها میگفت که حوزه، فکر من بود. امیدوارم فرزندان او در حوزه بتوانند حق او را ادا کنند.
او همچنین افزود: طاهره صفارزاده مانند هر شاعر خوبی، از نقطه و خط شروع کرد و به نور رسید. او با شعرهای پلکانی و ساده آغاز کرد، اما در همانجا نماند و به شعر تفکر دست یافت.
در ادامهی این برنامه که عصر روز گذشته (اول آبانماه) برگزار شد، تعدادی از شاعران شعر خواندند و از برگزیدگان جشنواره تقدیر شد.
طاهره صفارزاده معلم ما بود
محمدرضا عبدالملكیان گفت: طاهره صفارزاده به من، قزوه و امینپور میگفت كه شما تحت تأثیر من هستید؛ اگر كسی دیگر این حرف را میزد، ما دلخور میشدیم، اما صفارزاده واقعا معلم ما بود.
۱۳۹۲/۸/۲