به گزارش نما، «محسن پیرهادی، مسئول بسیج شهرداری تهران است، همان نهادی که تابلو‌هایی با عنوان «صداقت آمریکایی» در سطح تهران نصب کرده بود که نسبت به نزدیکی به آمریکا هشدار می‌داد. پیرهادی بر این باور است که این تابلو‌ها اثر‌شان را گذاشته‌اند و هدف‌شان که خدمت به منافع ملی بوده، محقق شده و به همین دلیل تابلو‌های مشابه دیگری در راه است.
انگیزه‌تان از نصب این تابلو‌ها در سطح شهر چه بود؟
ما می‌خواستیم پیامی واضح به سراسر جهان مخابره کنیم. این فقط کار ما در مجموعه بسیج شهرداری نبود بلکه گروهی از هنرمندان خوش‌ذوق و انقلابی کشور کمک کردند تا این تابلو تهیه شود. در این تابلو‌ها هم سعی کرده‌ایم پیام موجود در آنها به‌سادگی و به‌وضوح به دید همه برسد.
چه پیامی می‌خواستید به جهان مخابره کنید؟
قصد ما این بود همانطور که آن تابلو‌ها و بیلبور‌ها نمایش دادند، بی‌صداقتی همه جهان بگوییم که مردم ایران درباره آمریکا چگونه فکر می‌کنند. ما می‌خواستیم به آمریکایی‌ها بگوییم که به این سادگی به آنها اطمینان نخمواهیم کرد. تاریخ سیاه آنها هر‌نوع اعتمادی به آنها را از بین می‌برد. این تابلو‌ها هم همین پیام را می‌رساندند.
فکر می‌کنید نصب این تابلو‌ها چه نسبتی با اوضاع کنونی سیاست خارجی کشور دارد؟ آیا اعتراضی به آن دارید؟
اتفاقاً این تابلو‌ها دقیقاً در راستای خدمت به منافع ملی بود. هر نوع افشا‌گری نسبت به ماهیت آمریکا، خدمت به منافع ملی است. ما در این تابلو‌ها تلاش کردیم باطن جنگ‌طلبانه آمریکا را که این روز‌ها پشت ظاهر خوش آنها پنهان شده است، نشان دهیم. اسم این کار فقط دفاع از منافع ملی است. اتفاقاً کسانی که در تهیه این کار حضور داشتند، هیچ انگیزه و دغدغه دیگری به جز دفاع از منافع ملی نداشتند.
اگر هدف این تابلو‌ها خدمت به منافع ملی بود پس چرا اینقدر زود جمع‌آوری شدند.
زود جمع‌آوری نشدند. این تابلو‌ها پنج، شش روز در سطح شهر بودند و اتفاقاً بررسی‌های ما نشان می‌دهد که آنها اثر خود را گذاشته‌اند یعنی پیام این تابلو‌ها را خیلی از مردم گرفتند. هر تابلو، بیلبورد یا پارچه‌نویسی هدفی دارد. وقتی هدف‌شان به دست آمد، دیگر مهم نیست در سطح شهر باشند یا جمع‌آوری بشوند. تابلو‌های ما هم پیام‌شان را گذاشتند و کارشان تمام شد. خیلی‌ها از کار ما حمایت کردند و این حمایت‌ها ما را به ادامه کار ترغیب می‌کند. برنامه‌ای داریم که این کار ادامه پیدا کند و منتظر تابلو‌های مشابه دیگر در روزهای آینده باشید. می‌خواهیم این کار حسنه را با تداوم آن تقویت کنیم.
خبر دارید چه نهادی اقدام به جمع‌آوری این تابلو‌ها کرده‌اند؟
دقیقاً خبر. به صورت عادی، هر تابلویی که در سطح شهر نصب می‌شود، فارغ از اینکه از سوی نهاد‌های انقلابی، موسسات مردم نهاد، وزارتخانه‌ها و دیگر دستگاه‌ها باشد، بنا به ضرورتی که در نصب‌شان وجود دارد، مدتی در سطح شهر وجود دارند و بعد مسئولان جمع‌آوری آنها را جمع می‌کنند.
برای نصب تابلو‌های شهری نیاز به مجوز شهرداری است، آیا شهرداری تهران با این کار موافق بود؟
کلاً هر تابلویی که قرار است در قسمت‌های متعلق به شهرداری در سطح شهر نصب شود باید با نظر معاونت فرهنگی و هنری شهرداری باشد. تابلو‌هایی که ما نصب کردیم در این قسمت‌ها نبود، یعنی در قسمت‌هایی نصب شدند که به شهرداری تعلق ندارد. البته با موافقت کلی آنها را داشتیم ولی برای این کار با نهاد‌های مربوط هماهنگ کرده بودیم.
کدام نهاد‌ها؟
بالاخره برای هر کاری باید مجوزی از نهاد‌های ذی‌ربط گرفته شود. شاید آنها نخواهند من نام‌شان را بیاورم.
پس شهرداری به صورت کلی با این تابلو‌ها موافقت داشته است؟
برای این کار باید ممیزی‌های لازم صورت بگیرد ما هم ممیزی مربوط به این کار را انجام داده‌ایم.
شهرداری چه شد پس؟
اگر دقت کرده باشید این تابلو‌ها اصلاً در قسمت‌های مربوط به شهرداری نبود.
برخلاف نظر شما که این تابلو‌ها را خدمت به منافع ملی می‌دانید، برخی چهره‌های سیاسی این تابلو‌ها را سنگ‌اندازی در مسیر دولت در مسیر خارجی دانستند.
این تحلیل اشتباه است. اتفاقاً ما این تابلو‌ها را در روز‌هایی تهیه کردیم که قرار است به قول شما مسیر جدید ایجاد شود تا به مقام‌های سیاسی کشور کمک کنیم. این تابلو‌ها نوعی یاد‌آوری بودند. در روزهای اخیر بارها مقام‌های آمریکایی تهدید‌هایشان را تکرار کرده‌اند. یک روز می‌گویند مذاکره می‌کنیم. یک روز می‌گویند تحریم‌ها را بیشتر کنید. روز دیگر می‌گویند طرحی ببریم در کنگره تا فشار‌ها را افزایش دهیم. یکی از پیام‌های موجود در تابلویمان هم این بود که مسئولان را کمک کنیم تا این مسائل را هم ببینند.
یعنی می‌گویید مسئولان فعلی این مسائل را نمی‌بینند؟
چنین منظوری نداشتم. قصد ما کمک کردن بود که اتفاقاً محقق هم شد.
برداشت شما از نرمش قهرمانامه چیست؟ آیا این تابلو‌ها با نرمش قهرمانانه که مقام معظم رهبری عنوان فرمودند، نسبتی دارند؟
ببینید حضرت آقا هم در آن سخنرانی فرمودند که ما نمی‌توانیم به آمریکایی ها اعتماد کنیم. خود آمریکایی‌ها با سابقه تاریک مداخلات‌شان در اوضاع ایران این برداشت را تقویت کرده‌اند. همانطور که گفتم، پیام این تابلو‌ها هم حس بی‌اعتمادی ملت ایران به آمریکا بود.
پس نرمش قهرمانانه چه می‌شود؟
جای نرمش قهرمانامه در مذاکرات است یعنی بحث آن را باید در مذاکرات جست‌وجو کرد. پیام تابلو ما افشای ماهیت آمریکا بود.
پیرهادی: منتظر تابلو‌های مشابه با صداقت آمریكایی در روزهای آینده باشید
۱۳۹۲/۸/۱۳
