دكتر ظریف، شخصیتی پركشش و جذاب برای سینما

به گزارش نما ،یکی از مشکلات اساسی سینمای ایران برای ساخت وقایع تاریخ معاصر و آثار پرتره سیاسی، به سلیقه های سیاسی و تنگ نظری های بی مورد برمی گردد؛ به طور مثال اگر قرار است فیلمی در موضوع تسخیر لانه جاسوسی ساخته شود، نویسنده و سازنده اثر به علت حساسیت موجود نسبت به برخی اشخاص و دانشجویان فعال در آن رویداد که امروز به علل مختلف در محدوده خط قرمز قرار گرفته اند، نمی تواند به نقش آفرینی آنها در آن واقعه بپردازد و همین باعث می شود که قادر به بیان روایتی کامل از این واقعه تاریخ معاصر نباشد. همچنین اگر قرار باشد امروز اثری سینمایی در مورد استاد شهید مرتضی مطهری یا شهید دکتر بهشتی و دیگر شخصیت هایی از این دست به تصویر کشیده شود، بسیاری از همین محدودیت ها مانند همکلامی، دوستی و همکاری این شخصیت ها با برخی چهره های هم عصر خود که امروز نسبت به آنها حساسیت وجود دارد، کار را با مشکل مواجه خواهد ساخت، به طوری که این حساسیت ها که اکثرأ ریشه در سلایق و رقابت های سیاسی دارد، نویسنده و فیلمساز را محدود نموده و از کاری ریشه ای باز می دارد تا جایی که بسیاری از هنرمندان به واسطه همین موضوع، به طور کل از ساخت اینگونه آثار دست می کشند، زیرا حاضر نیستند روایتی مخدوش از یک چهره یا واقعه سیاسی معاصر را بیان نموده که حتی یاران و دوستان آن شخصیت سیاسی که هنوز زنده و در بطن جامعه حضور دارند، آن را نفی کرده و مخاطبان نیز آن را باور نکنند. این نوع سلیقه های بازدارنده کار را به جایی رسانده که هم اکنون نمی توان در باره برخی شخصیت های سیاسی و برجسته کشور که حتی در رأس بعضی دستگاه ها و مجامع عالی کشور قرار دارند و انبوهی از وقایع و خاطرات بسیار مهم سیاسی را از سر گذرانده اند، یک اثر سینمایی خلق کرد؛ در حالی که جهان غرب در باره بسیاری از شخصیت های سیاسی خود که هم اکنون در قید حیات هستند، بدون تنگ نظری دهها فیلم سینمایی ساخته و روانه پرده سینماهای سراسر جهان نموده است. با این حال ضمن امید به اندیشیدن تدبیری برای رفع این معضل، به نظر می رسد یکی از شخصیت های پرکشش و جذاب برای احیای سینمای سیاسی و پرتره در ایران که امروز به تصویری بس آشنا و دوست داشتنی برای مردم کشورمان تبدیل گردیده و همچنین در عرصه سیاسی، رسانه ای و افکار عمومی جهان از جذابیت سیاسی خاصی برخوردار شده، دکتر محمد جواد ظریف وزیر خارجه جمهوری اسلامی ایران است که در این روزها یکی از حساس ترین، پیچیده ترین و به قول سینمایی ها یکی از دراماتیک ترین وقایع سیاسی و چالشی کشور را در قالب مذاکرات 1+5 مدیریت نموده و در عین حال صدها میلیون مخاطب در سطح جهان اعم از عالی ترین مقامات تا عادی ترین مردم نیز با حساسیت و هیجان تمام به روند این ماجرای نفس گیر، اوج و فرودها، نقاط عطف و در نهایت نتیجه گیری آن چشم دوخته اند. فضای امروز مذاکرات ژنو، از دکتر ظریف شخصیتی قهرمانی ساخته که باید در برابر شش کاراکتر دیگر و در قالب دوئلی دیپلماتیک، دست و پنجه نرم کرده تا منافع ملتی را در برابر غولهای نظامی، سیاسی و اقتصادی جهان حفظ کند. مجموعه کنش ها و واکنش های این مذاکرات هر چند که درحال حاضر و به طور معقول و معمول بخشی ازآنها محرمانه است، با این حال در مجموع می تواند یکی از بهترین آثار نفس گیر سیاسی جهان را حول این موضوع رقم زده و در تاریخ سینما ماندگارشود.
موضوعی که اگر ما زودتر به سراغش نرویم و در باره اش فیلمی در خور و به معنای واقعی بزرگ نسازیم، خیلی زودتر از آنچه فکر می کنیم سینمای غرب به آن خواهد پرداخت و روایت خود را از این واقعه تاریخی و استراتژیک، آنگونه که می پسندد به تصویر خواهد کشید. پس جا دارد تا سازمان سینمایی به شکلی ویژه این موضوع را در دستور کار خود قرار دهد تا این بار ما در عرصه سینمای سیاسی، زمین بازی را زودتر از سینمای غرب در اختیار گرفته و اثری خلق کنیم که ضمن داشتن تمام مولفه های یک اثر جذاب و استاندارد سینمایی، روایتگر دراماتیک بخشی از تاریخ این سرزمین و بلکه جهان باشد. بی شک هراثر سینمایی که دراین باره و به شکلی درست رقم بخورد، کاراکتر جذاب و پرتره پر کشش آن دکتر ظریف است که تا امروز به شکلی بسیار «ظریف» آداب دیپلماسی عمومی را در کنار مذاکرات پیچیده سیاسی پیش برده است.