رئیسی برای حل مسائل صنفی یا بن‌بست تشكیلاتی؟!

به گزارش نما به نقل از وطن امروز: کانون کارگردانان سینمای ایران پنجم ‌آبان‌ماه در خانه سینما تشکیل جلسه داد و اعضای خود را انتخاب کرد. از این تاریخ تا روز گذشته (29 آبان) حرف و حدیث‌های بسیاری برای تعیین رئیس کانون کارگردانان به میان آمد که در تمام این مدت همایون اسعدیان از انتخاب رئیس کانون کارگردانان و تعامل میان شورای مرکزی خبر می‌داد تا اینکه روز گذشته در کمال تعجب در میان اعضای شورای مرکزی این کانون (اسعدیان، سجادی، پرتوی، بزرگ‌نیا، تبریزی، هنرمند، فخیم‌زاده، داوودی و عسگرپور) کمال تبریزی رئیس کانون کارگردانان شد. اسعدیان در مصاحبه روز گذشته با رد تمام شایعات و اختلافات در شورای مرکزی کانون کارگردانان با بیان اینکه اعضای شورای مرکزی کانون کارگردانان از انتخاب کمال تبریزی به عنوان رئیس این کانون حمایت می‌کنند، گفت: کانون کارگردانان می‌تواند نقش تعیین‌کننده‌ای در آینده سینمای ایران داشته باشد. کارگردانی به عنوان رئیس کانون کارگردانان سینمای ایران انتخاب شده که سخنگوی این کانون اعتقاد دارد او نقش تعیین‌کننده‌ای در آینده سینمای ایران خواهد داشت و این در حالی است که تبریزی بیشترین آثار توقیفی را در کارنامه سینمایی و تلویزیونی خود به ثبت رسانده است. او در سال 78 سریال «قصه‌های رودخانه» را با سرمایه‌گذاری سازمان صدا و سیما و کشور مالزی ساخت و در پاسخ به اینکه چرا سریال توقیف است، می‌گوید: باید برخی از مسؤولان تلویزیون عوض شوند! نکته جالب توجه این است که همین فیلمساز 10 سال بعد فیلم «پاداش» را با سرمایه‌گذاری یکی از زیرمجموعه‌های سازمان صدا و سیما (سیما فیلم) می‌سازد که به دلیل عبور از خط قرمزها و هجوکردن مسائل دینی هیچگاه اجازه اکران نگرفت و تلویزیون هم زیر بار سرمایه‌گذاری فیلم توسط سیما فیلم نرفت و آن را به تهیه‌کننده خصوصی (مهدی کریمی) واگذار کرد.

تبریزی فیلم سینمایی «دونده زمین» را به تهیه‌کنندگی علیرضا شجاع نوری (مشاور بین‌الملل رئیس سازمان سینمایی) در سال 88 ساخت. در این فیلم تبریزی ایرانی‌ها را خواب زده و با جمود فکری به نمایش گذاشت. این فیلم علاوه بر اینکه نتوانست نظر شورای پروانه نمایش را به خود جلب کند، موفقیت چندانی در جلب رضایت سرمایه‌گذار ژاپنی هم نداشت و همچنان نافرجام است. تبریزی یک سال بعد فیلم «خیابان‌های آرام» را با موضوع فتنه 88 در خارج از ایران ساخت. این فیلم نگاهی طعنه‌آمیز به فضای ایران و نیروی انتظامی داشت که نه تنها ارشاد بلکه تهیه‌کننده نیز حاضر به نمایش فیلم نشد و تبریزی از عدم حمایت تهیه‌کننده از فیلم گله کرد. تبریزی سریال «سرزمین کهن» را که یکی از سریال‌های پرهزینه تلویزیون به شمار می‌آید مدت‌هاست در دست ساخت دارد و به تازگی (اوایل آبان‌ماه) بخش دیگری از این سریال را جلوی دوربین برده است. او در این سریال از بازیگران سینما برای ایفای نقش بهره برده است اما هنوز به نتیجه نرسیده و بخشی از تصویربرداری کار در سال آینده با بازی نیکی کریمی پیگیری می‌شود اما این نکته حائز اهمیت است که کمال تبریزی تاکید داشته که در سریال «سرزمین کهن» تاریخ را به دلخواه خود روایت می‌کند و همین امر باعث وقفه و تعطیلی کار برای چندین ماه در زمان‌های مختلف شده است.

کمال تبریزی علاوه بر فیلم‌های توقیفی یکی از امضا‌کنندگان بیانیه‌های حمایت از فتنه 88 است. او با ساخت فیلم درباره فتنه اعتقادش را به نمایش گذاشت و علاوه بر آن نتوانست عقاید و باور قلبی و همسویی‌اش با جریان فتنه را (مانند برخی از دوستانش) مخفی نگاه دارد و در برخورد با بازیگری که در فیلم «قلاده‌های طلا»‌ تنها به ایفای نقش پرداخته بود رفتاری زشت و زننده بروز داد. این کارگردان پرافتخار(!) با تعدد فیلم‌ها و سریال‌های توقیفی در آخرین ساخته خود «طبقه حساس» دست به هجو کردن مسائل دینی زده است. این فیلم با سرمایه‌گذاری مرتضی کاظمی، معاون وزیر ارشاد و مدیرعامل موسسه پویا مهر ساخته شده و قرار است در جشنواره سی و دوم فیلم فجر رونمایی شود. با این کارنامه درخشان شورای مرکزی کانون کارگردانان باید از انتخاب خود حمایت کنند! کانونی که معتقد است نقش تعیین‌کننده‌ای در آینده سینمای ایران می‌تواند داشته باشد، رئیس آن رکوردار فیلم‌ها و سریال‌های توقیفی است. در این حمایت بیش از پیش بوی سیاسی‌کاری به مشام می‌رسد. اگر نگاهی به فیلم‌های توقیفی و سریال‌های این کارگردان که با پول بیت‌المال ساخته است بیندازیم خواهیم دید در تمام این آثار نگاهی توهین‌آمیز به تفکرات دینی داشته و همین کارنامه برای ارزیابی دیدگاه‌های فکری آقای تبریزی کافی است. با این شرایط معلوم است که همایون اسعدیان به عنوان سخنگوی شورای مرکزی کانون کارگردانان باید از وی حمایتی همه‌جانبه داشته باشد و حمایتش را در بوق و کرنا کند. نکته جالب توجه در اینجا این است که قاعدتا کانون کارگردانان باید به‌عنوان یک تشکل صنفی کسی را به‌عنوان رئیس خود انتخاب کند که حلال مسائل کانون باشد. حال چگونه فردی که در حل مسائل فیلم‌های خود وامانده، می‌خواهد مسائل کانون را مدیریت و حل و فصل کند؟!