به گزارش نما به نقل از مهر: آسوشیتدپرس در ادعای خود می نویسد : در مذاکرات ژنو، مذاکره کنندگانی بودند که از درهای پشتی محل انجام گفتگوها وارد هتل شده و از راهروها و محل هایی که خبرنگاران در آن حضور نداشتند وارد اتاق گفتگوها می شدند.
به ادعای این خبرگزاری،این مذاکره کنندگان بعد از آنکه خبرنگاران و عکاسان از محل انجام مذاکرات به بیرون هدایت می شدند، بر سر میزه مذاکرات حاضر می شدند.
مذاکره کنندگان نامرئی چه کسانی بودند؟
اما این مذاکره کنندگان که خود را از دید خبرنگاران و عکاسان مخفی می کردند چه کسانی بودند؟ بر اساس ادعای آسوشیتد پرس، این افراد تعدادی از مقامات آمریکایی بودند که سرشناس ترین آنها "ویلیام برنز" معاون وزیر خارجه آمریکا بود.
از دیگر مذاکره کنندگان نامرئی سرشناس در گفتگوهای ژنو "جک سولیوان" معاون "جون بایدن" و همچنین "وندی شرمن" معاون وزیر خارجه آمریکا و مذاکره کننده ارشد هسته ای این کشور بودند.
این رسانه خبری همچنین مدعی شده که گفتگوهایی نیز میان نمایندگان ایران و آمریکا در سازمان ملل انجام شده که این گفتگوها نیز از دید رسانه ها پنهان مانده است.
دلیل حضور این افراد در مذاکرات چه بود؟
به ادعای آسوشیتدپرس، دلیل حضور این مقامات آمریکایی در مذاکرات ژنو آن بود که آنها تقریبا از یک سال قبل چند دور مذاکره را با مقامات ایرانی انجام داده بودند و در واقع توافق به دست آمده در ژنو محصول گفتگوهایی بود که بین این افراد و مقامات ایرانی انجام شده بود.
این خبرگزاری غربی در ادامه می نویسد : آمریکا به هیچ یکی از متحدان خود حتی اسرائیل در مورد این گفتگوها چیزی نگفته بود و مذاکرات در فضایی کاملا محرمانه و در منطقه خاورمیانه که غالبا کشور عمان بود انجام می شد.
جک سولیوان، وندی شرمن و نیکلاس برنز
بر اساس این گزارش،"باراک اوباما" رئیس جمهور آمریکا، در ماه سپتامبر و پس از تماس تلفنی با "حسن روحانی" رئیس جمهور ایران، تل آویو را در جریان مذاکرات مستقیم محرمانه خود با ایران قرار داده و البته تمام ماجرا را به "بنیامین نتانیاهو" نخست وزیر رژیم صهیونیستی، نگفته است.
بعد از اطلاع تل آویو از مذاکرات مستقیم و البته محرمانه آمریکا با ایران، سایر کشورهای عضو گروه 1+5 نیز در جریان این گفتگوها قرار گرفتند که البته این امر ناراحتی هایی را میان اعضا به وجود آورد و گفته می شود که احتمالا سنگ اندازی فرانسه در مذاکرات دو هفته قبل ژنو به سبب ناراحتی از مذاکرات محرمانه واشنگتن و تهران بوده است.
بر اساس ادعای آسوشیتدپرس، از مارس گذشته تا سومین دور مذاکرات ژنو دست کم پنج دور گفتگوی محرمانه میان مقامات ایرانی و آمریکایی که اغلب آنها در عمان بوده انجام شده است.
آسوشیتدپرس در ادامه ادعا می کند که از همان ماه مارس در جریان مذاکرات محرمانه آمریکا و ایران بوده اما به دلیل آنکه کاخ سفید و وزارت خارجه آمریکا این موضوع را تایید نمی کردند این خبرگزاری نمی توانست مطلب خود را منتشر کند.
بر اساس این گزارش، نخستین دیدارهای مقامات ایرانی و آمریکایی از مارس 2011 آغاز شده که البته در آن دیدارها مقامات و دیپلمات های رده میانی حضور داشتند، اما در یک سال گذشته این گفتگوها با حضور چهره های تاثیر گذار انجام شده است.
این دیدارها و گفتگوها نتایجی نیز دربرداشته است که برای مثال می توان به آزادی کوهنوردان آمریکایی بازداشت شده در ایران اشاره کرد.
آسوشیتدپرس اشاره ای به اینکه از طرف ایران چه افرادی در مذاکرات محرمانه حضور داشته اند نکرده اما می نویسد : ایرانیانی که در این گفتگوها حضور داشتند همگی تسلط خوبی به زبان انگلیسی داشته و در مذاکرات قبلی و فعلی ایران و کشورهای 1+5 حضور دارند.
بر اساس این گزارش، حتی در زمان حضور حسن روحانی در نیویورک، آمریکایی های حاضر در گفتگوهای محرمانه با ایران،در تلاش بودند تا دیداری دوجانبه میان اوباما و روحانی ترتیب دهند، اما حساسیت های موجود موجب شد تا این دیدار انجام نشود.
آسوشیتد پرس در ادامه می نویسد : انجام مذاکره محرمانه و مستقیم با ایران همانند یک قمار بود چون از سال 1979 میلادی این دو کشور هیچ رابطه ای با یکدیگر نداشتند با این وجود اوباما تصمیم گرفت تا برنز و سولیوان را به عمان بفرستد تا شاید از طریق مذاکرات رو در رو تهران و واشنگتن بخشی از اختلافات خود را حل کنند.
بحث مذاکرات رو در رو ایران و آمریکا نخستین بار از سوی روزنامه نیویورک تایمز و پیش از انجام انتخابات ریاست جمهوری سال 2012 آمریکا مطرح شد، البته دو کشور این موضوع را تکذیب کردند اما این روزنامه جزئیاتی از اینکه مذاکرات آتی تهران و واشنگتن به چه صورت خواهد بود منتشر کرده بود.
حضور افراد نامرئی در مذاكرات ژنو/عكس
پس از توافق حاصل شده میان ایران و كشورهای 1+5، اظهارات مختلفی درباره آن ایراد شد، اما یك خبرگزاری غربی مدعی وجود مذاكرات سری و همچنین وجود مذاكره كنندگان نامرئی در به نتیجه رسیدن این توافق شد.
۱۳۹۲/۹/۴