به گزارش نما به نقل از فرهنگ نیوز، شاید این روزها دشواری های زندگی در کلان شهرها و تبعاتی همچون آلودگی هوا و محصور شدن در آپارتمان ها که این سبک زندگی را بر مردم تحمیل می کند بیش از هر زمان دیگری شهرنشینان را به سوی استفاده از مناظر طبیعی و تفرج گاه های برون شهری سوق می دهد؛ اماکنی مانند جنگل های سر سبز شمال، سواحل دریای خزر و مناطق زیبای کوهستانی هریک می توانند مقصد مناسبی برای دوستداران طبیعت و خانواده هایی باشند که به دنبال لذت بردن از هوای پاک و گذراندن یک روز تعطیل در دامن طبیعت هستند.
اما متأسفانه مدتی است که به دلیل عدم رعایت شئونات اسلامی و اخلاقی از سوی عده ای از گردشگران که عمدتاً به وسیله ی تور های گردشگری عازم این مناطق می شوند لذت بهره مندی از طبیعت به کام دیگر مسافرین و میهمانان طبیعت که به صورت خانوادگی و به منظور طبیعت گردی و برخورداری از تفریحات سالم عازم مناطق نام برده می شوند تلخ گردیده است؛ چرا که عدم نظارت کافی بر عملکرد تور های گردشگری و مناطق تفریحی و پر تردد برون شهری موجب گشته تا آژانس های مسافرتی که تعدادی از آنان حتی فاقد مجوز های لازم از سازمان میراث فرهنگی و گردشگری می باشند، بدون رعایت قوانین و مقررات و به قصد سود جویی به برگزاری تور های مسافرتی و جابه جایی افرادی اقدام کنند که غالباً به صورت گروه های مختلط و مجرد به مناطق توریستی اعزام می شوند.
** از رقص و پایکوبی تا سرو مشروب! **
این افراد اگرچه به ظاهر به قصد تماشای مناظر طبیعی و بهره مندی از جاذبه های تاریخی و گردشگری به مناطق نام برده سفر می کنند اما در واقع اهدافی غیر ازطبیعت گردی در سر دارند؛ به طوری که رفتارهای نامناسب و هنجار شکنی های آنان موجب شده تا گردشگاه ها به محیطی ناامن برای خانواده ها تبدیل شود.
موسیقی، رقص و استفاده از آلات قمار در کنار بازی ها و سرگرمی های خارج از عرف بدون در نظر گرفتن حدود شرعی در رابطه ی زن و مرد و رفتار های هنجار شکنانه ای از این دست دیگر به صحنه هایی عادی برای این گروه ها تبدیل شده به طوری که اگر احیاناً فرد یا افرادی که به اصول اخلاقی و ارزشهای مذهبی پایبند می باشند ندانسته و به طور اتفاقی با این گروه ها همسفر شوند، به جای آرامش گرفتن از طبیعت چیزی جز آزردگی روح به دست نخواهند آورد.
در چنین شرایطی امکان استفاده از خدمات تورهای مسافرتی و تفریح گاه های عمومی خارج از شهرها عملاً برای خانواده ها از بین خواهد رفت، چرا که همواره این نگرانی از سوی آنان وجود دارد که از سوی این افراد مورد مزاحمت و تعرض قرار گیرند.
حال سوال اینجاست که در جامعه ی اسلامی چرا تفرج گاه ها و اماکن عمومی خارج از شهر ها باید به مکانی امن و جولانگاهی برای بی اخلاقی و هرزروی گروهی از جوانان تبدیل شود؟ آیا قوانین شرعی و مدنی کشور تنها به حوزه ی داخلی شهرها محدود می شوند و فضاهای برون شهری، جاده ها و اماکن توریستی از این قاعده مستثنی هستند؟ آن گونه که پیداست عدم نظارت مستمر و کافی نهاد های مسئول یکی از اصلی ترین دلایلی می باشد که موجب شده ما شاهد این گونه جریانات ناخوشایند باشیم.
با این وصف برقراری امنیت اخلاقی در خارج از شهرها و تور های مسافرتی امر مهمی است که از طریق همکاری سه جانبه ی نیروی انتظامی، آژانس های مسافرتی و خانواده ها امکان پذیر می گردد. امید است پی گیری مستمر و مسئولانه ی نهادهای زیربط به حل هرچه سریعتر این معضل اجتماعی منجر گردد و ما در آینده ی نزدیک دیگر شاهد این هنجارشکنی ها نباشیم.
