انتظار روزهای انتظار

تا چند روز ديگر 1175 سال از آغاز امامت منجي اي مي گذرد، كه از آرزوي در ركاب او بودن را بزرگاني همچون امام صادق عليه السلام بارها به زبان آورده بودند. چه بسيار اوليا و انبيايي كه آرزوي درك اين روزگار را داشته اند و چه بسيار رواياتي كه به وظايف اين دوره مي پردازد، رواياتي كه نشان از وظيفه خطير ما دارد همچون "افضل العبادة انتظار الفرج”

دشواري اين امر در آن است كه شيعه بارها در ميانه حيراني مانده و يافتن راه دشوار مي گردد. امام صادق (عليه السلام) فرمود: «يأتى على النّاس زمان يغيب عنهم امامهم»، زمانى بر مردم فرا رسد كه پيشواى شان غايب گردد. زراره پرسيد: در آن زمان مردم چه كنند؟ فرمود: «يتمسّكون بالأمر الذى هم عليه حتّى يتبيّن لهم»، به همان امر ولايتى كه دارند چنگ زنند، تا بر ايشان تبيين شود. و در كلامى ديگر فرمود: خوشا به حال شيعيان ما ! آنان كه در زمان غيبت قائم ما به ريسمان ولايت ما تمسك مى جويند.

تبيين و شناخت راه بر كسي ميسر است كه از سويي دانش كافي به فقه اسلامي داشته باشد و از سوي ديگر نيازهاي روز را بشناسد و امروز اين راه با حضور ولايت فقيه براي ما روشن است. 19 دي 1357 تا 9 دي 1388 گواه وظيفه شناسي امت در اين راه بوده است. اما آيا اين ميزان مشاركت ما كافي بوده است؟

امام خميني (ره) تلقي خمودگي را از معناي اين انتظار زدود و آموخت كه اين انتظار از جنس كسب آمادگي است. آنچنان كه در هنگامه آغاز به كار موتلفه اسلامي فرمود بايد متشكل شد و جهان را براي حضور مولا مهيا نمود و آنگاه گفت مولا جهان منتظر قدوم شما است.

اين رويكرد بيانگر نگرشي متفاوت به تحزب است كه به جاي محوريت قدرت و ... وظيفه را محور عملكرد خود مي داند؛ وظيفه اي كه مهياگر ظهور باشد و از اين رو روزي همّ غالب آن جهاد و روز ديگر مشاركت در مديريت اداره كشور است.

جاي تاسف است كه سالها با يكسان انگاري تحزبي كه مورد تاييد امام بود با تحزب غربي؛ از يك سو به ترويج حزب بر اساس منطق نظريه پردازان قرن 19 اروپا و از سوي ديگر تلاش براي حذف حزب از ساختار كشور را شاهد بوده ايم.

اين روزها كه سخن از آشتي دولت با احزاب است؛ انتظار آن است كه تعريف دقيق تري از حزب مورد نياز در ساختار كشور ارائه شود. تعريفي كه زيرساخت آن توسط رهبر معظم انقلاب در سفر كرمانشاه پايه گذاري شد و بايد اينك وزارت كشور قبل از آغاز دور تازه اي از ترويج تحزب آن را به يك سند رسمي تبديل نمايد. سندي كه حزب در آن برانداز حاكميت اسلام نباشد بلكه با نگاهي اصلاحي در تعجيل ظهور مولا ايفاي نقش نمايد.