حدادعادل در سودای ایفای نقش «ریش سفیدی» پارلمان!

به گزارش نما؛ آسمان رابطه دولت و مجلس این روزها ابری است، هرچقدر حسن روحانی با لبخند از تعامل با مجلسی که خود را فرزند آن می داند و از نگران نبودن سنگ اندازی‌های اقلیتی از نمایندگان مجلس سخن بگوید و هر چه علی لاریجانی قول همکاری بدهد و در لفافه از نمایندگان بخواهد با دولت کنار بیایند اما قابل انکار نیست که دولت تازه روی کار آمده با اقلیتی تندرو و پرکار در مجلس روبرو شده است که روابط دو قوه را در سراشیبی قرار داده اند.
اقلیتی که صبغه سیاسی آنها را باید به برخی جریانات سیاسی بیرون مجلس چون جبهه پایداری، رهپویان و ایثارگران جستجو کرد که از مجلس هشتم تاکنون متناسب با شرایط سیاسی حاکم بر کشور و پارلمان در کنار یکدیگر قرار گرفته‌اند، و دولت روحانی نقطه ثقلی دیگر برای گرد هم نشستن‌های این روزهای این طیف از نمایندگان مجلس. آنگونه که علی مطهری نیز صراحتا از نقش آفرینی های موثر این اقلیت تندرو در مجلس سخن می گوید و تاکید دارد« اقلیت تندرویی ابتکار عمل را به دست گرفته و از احساسات، دلگیری‌ها و ناراحتی‌های نمایندگان استفاده می‌کند.»
علی لاریجانی و معضلی به نام تندروهای اصولگرا
علی لاریجانی که خود بارها و بارها با علم مخالفت‌خوانی این طیف از نمایندگان روبرو شده است، چه در ماجرای ریاست مجالس هشتم و نهم و چه در نحوه مدیریت و عملکردش در پارلمان، و هر بار نیز با موفقیت ازاین جدال ها بیرون آمده است، گویی اینبار چندان در کنترل و مدیریت کردن این طیف از نمایندگان در مجلس موفق نبوده است.
امری که در عدم رای اعتماد چندین باره نمایندگان به وزرای پیشنهادی دولت برای وزارت ورزش و جوانان آغاز شد و با تهیه طرح های فوریت دار مربوط به تصمیمات دولت و احضارهای پی در پی وزرا ادامه یافت و این روزها با دادن کارت زردهای پی در پی به وزرای روحانی، دلخوری بین دولت تازه روی کار آمده و مجلس را سبب شده است.
لاریجانی که به پشتوانه رای اکثریتی فراکسیون تحت مدیریتش در روزهای رای گیری برای کابینه دولت روحانی به خوبی وارد عمل شده بود و توانست با قدرت لابی گری ژنرال‌های فراکسیونش رای اعتماد را برای بسیاری از وزرای لب مرزی دولت به همراه آورد، گویی چند دستگی رخ داده در فراکسیون متبوعش، قدرت مانور و اثرگذاری او و همراهان نزدیکش در مجلس را گرفته و به رقیب دیرینه اش در پارلمان یعنی غلامعلی حدادعادل و فراکسیون 100 نفره او واگذار کرده است.
این احتمال از آن روی محتمل به نظر می رسد که حدادعادل که در 6 سال حضور لاریجانی بر صندلی ریاست پارلمان، روزه سکوت اختیار کرده بود، این روزها فعال شده است و سرمست از تاثیرگذاری‌های گاه و بیگاه طیف سیاسی همراهش در مجلس تا پای رایزنی با علی لاریجانی برای یکی کردن دو فراکسیون نیز پیش رفته است تا شاید اینگونه خود ریاست فراکسیون اصولگرایان مجلس را در شرایطی که لاریجانی درگیر رتق و فتق امور ریاستی مجلس است در اختیار گیرد و پل رسیدن به ریاست مجلس در دو سال آینده یا ریاست مجلس بعدی را از همین 2 سال باقیمانده تا انتخابات مجلس دهم بزند. تاکتیکی که حدادعادل را به عنوان یک وزنه در پارلمان نگه خواهد داشت.
در بحبوحه خبرها از چنددستگی در فراکسیون رهروان ولایت بود که حدادعادل خبر دیدار خود با لاریجانی را رسانه ای کرد، دیداری که مدت ها پیش انجام شده بود و طرح دیرهنگام آن از سوی حدادعادل این شائبه را ایجاد کرد که لاریجانی در فشار تن دادن به خواسته فراکسیون اصولگرایان برای وحدت و یکی شدن دو طیف از اصولگرایان مجلس است.
بنا برآنچه از این دیدار مخابره شد برگزاری این دیدار به تقاضای حدادعادل، رئیس فراکسیون اصولگرایان بوده و هماهنگی بیشتر دو فراکسیون اصولگرای مجلس در دستور کار این نشست قرار داشته است. حدادعادل نیز در روایت خود از این دیدار با بیان اینکه این دو فراکسیون در برخی امور مربوط به دولت هماهنگ با هم عمل می‌کنند توپ بخشی از مخالفت های پارلمان بادولت را نیز به زمین فراکسیون رهروان انداخت.
در همین راستا سایت نزدیک به فرزند حدادعادل نیز در سلسله گزارشاتی به نزدیکی حداد و لاریجانی در برخورد با دولت روحانی اشاره کرده است تا شائبه نزدیک شدن این دو رقیب دیرینه را اینگونه در فضای رسانه ای کشور پررنگ کند. این سایت ضمن آنکه پخش اخبار اختلاف بین دو فراکسیون مجلس را برنامه طیف اصلاح طلبان و خبرسازی های آنان دانسته است از اتحاد بین دو فراکسیون سخن گفته و آورده است«ترس از اتحاد دو فراکسیون از زمانی شروع شد که جریان سیاسی اصلاح طلب، رای اعتماد به صالحی امیری را قطعی می دانست و با تعجب فراوان با عدم اقبال اکثریت نمایندگان ملت مواجه شد. در اتفاقات مربوط به تذکر ۱۵۰ نماینده درباره عزل و نصب ها در وزارت علوم ثابت شد که ترس این جریان سیاسی خاص از اتحاد دو فراکسیون اصولگرایان و رهروان بی جا نبوده بنابراین اتاق فکر این جریان در اقدامی دستور اختلاف افکنی میان دو فراکسیون را صادر کرده است.»
اتحاد اصولگرایان برای مقابله با اتحاد دولتی ها و اصلاح طلبان در انتخابات مجلس دهم؟
تحلیل دیگر از فضای این روزهای پارلمان در رابطه با دولت اما آنجا مطرح می‌شود که برخی معتقدند اصولگرایان از نزدیکی بین اصلاح طلبان و دولتی‌ها در انتخابات مجلس آینده و واگذاری کرسی های پارلمان به رقبای اصولگرا، دچار واهمه شده اند و در پی نزدیکی به هم و وحدت در انتخابات آینده هستند، وحدتی که قرار است از درون بهارستان و با یکی شدن دو فراکسیون اصولگرایی که در 2 سال اول مجلس نهم آنچنان تفاهمی با هم نداشته اند، آغاز شود.
این درحالیست که بنا به اعتقاد تحلیلگران با توجه به حجم بالای اختلافات بین دو فراکسیون، اگر هم وحدتی در درون مجلس و میان لاریجانی و حدادعادل صورت بگیرد بدون شک این وحدت آنچنان پایدار نخواهد بود چرا که حدادعادل و یارانش در گذشته نشان داده‌اند که آنچنان پایبند به اصول تشکیلاتی نیستند و هدف از یکی شدن این فراکسیون بهره برداری سیاسی از موقعیت علی لاریجانی است تا یک سو ترمز همراهی قاطع مجلس با دولت را بکشند و از سویی دیگر اگر نتوانند ریاست مجلس را در 2 سال آینده در اختیار داشته باشند، مجلس آینده را نیز به دولتی ها و اصلاح طلبان واگذار نکنند.
علی لاریجانی اما رییس سیاس و هوشمند پارلمان طی 6 سال اخیر بوده و بارها و بارها در بازی سیاسی با فراکسیون تحت امر رقیب دیرینه اش حدادعادل سربلند و پیروز بیرون آمده است، امری که شاید احتمالات را به سوی موفقیت دیگر بار او و شکست چندین باره حدادعادل در مصاف با علی آقای لاریجانی بیش از همه مطرح کند.