مقام معظم رهبری در پیام شفاهی ارزشمندشان به دانشجویان پنج محور را بيان كردند كه میتواند نقشه راهی برای جواناني که در عرصه بسیار مهمی در کشور و در مقطع بسیار حساسی عهدهدار مسئولیتهایی در تشکلهای الهی ما در دانشگاهها هستند، باشد. در اولین محور به بحث تهذیب نفس و انس با خدا و آشنایی عمیق با معارف، قرآن و اهلبیت(ع) اشاره فرمودند. به هر حال منشاء اصلی یکی از آفتهایی که الان در زمینه مسائل سیاسی و اجتماعی در کشور داریم، به همین موضوع برمیگردد، یعنی خیلی از افرادی که در عرصههای مختلف سیاسی و اجتماعی فعالیت میکنند، با تهذیب نفس و اخلاق اسلامی فاصله دارند و انسان میبیند عمق معارف دینی آنها زیاد نیست و کاستیها مشهودند، لذا مقام معظم رهبری به دانشجویان ما توصیه کردند از این فرصت استفاده کنند، چون جوانی فصلی است که دلها و ذهنها آمادگی بسیار خوبی برای انس با خدا و تهذیب نفس دارد و بهدرستی هم اشاره کردند و از دانشجویان خواستند از این فرصت استفاده کنند. میخواهم بگویم این موضوعی که مقام معظم رهبری به عنوان محور اول در بیاناتشان به آن اشاره کردند بسیار مهم است و میتواند برای همه کسانی که در عرصههای مختلف فعالیت میکنند، درس باشد و انشاءالله بتوانند به آن عمل کنند.
نکته دومی که مقام معظم رهبری بدان اشاره کردند تأکید بر نقش مهم و اساسی دانشجویان در عرصه جنگ نرم است. ایشان بر عدم غفلت از جنگ نرم و بصیرت داشتن در این عرصه و استقامت در راه تأکید کردند و این نشان میدهد جنگ هنوز تمام نشده و دشمن مهیاتر و آمادهتر شده و تمام قوا، نیرو و انرژیاش را بسیج کرده و در حال برنامهریزی است، لذا افسران جنگ نرم که دانشجویانمان هستند، باید خودشان را با تمام وجود برای این عرصه آماده کنند. تأکید مقام معظم رهبری بر این نکته نشان میدهد این میدان هنوز نیاز به حضور مجاهدانه دارد. بعضی تصور میکنند فتنه تمام شده است و یکی از خطرات و میدانهای اصلی تقابل نظام سلطه با ما که مقام معظم رهبری دائماً به ما گوشزد میکنند، تمام شده است، اما این تأکید نشان میدهد همه باید خود را به بصیرت مجهز کنیم و در این راه استقامت داشته باشیم و این جنگ، جنگ یک روز و دو دور نیست. وقتی ایشان به شناخت نظام سلطه و ابعاد و لایههای آن اشاره میکنند، متوجه میشویم نظام سلطه پیچیدگیهای خاصی دارد که باید شناخته شوند. نظام سلطه در عرصههای مختلف وارد مبارزه با ما شده و فقط یک میدان را انتخاب نکرده است. این میدان بسیار گسترده است و ابعاد و مختلفی دارد و برای این که بتوانیم خوب دفاع و مبارزه کنیم، باید این لایهها و ابعاد را بهخوبی بشناسیم و اهداف و راهبردهای آن را باید تحلیل کنیم. ما با یک دشمن ساده روبرو نیستیم. این که مقام معظم رهبری از آن به نظام سلطه تعبیر میکنند، نشان میدهد دشمن، دشمن قَدَری است و بایستی متناسب با این دشمن خود را آماده سازیم و دفاعمان متناسب با هجمه دشمنان باشد. اگر خودمان را خوب مهیا کردیم، اول با خداوند تبارک و تعالی انس گرفتیم و با معارف عمیق قرآن و اهلبیت(ع) آشنایی عمیقی پیدا کردیم و خود را ساختیم و با پیروی از ولیفقیه به عنوان نایب بر حق امام زمان «ارواحنا فداه» و شناخت دقیق مطالبات ایشان بصیرت پیدا کردیم و در راه مبارزه با نظام سلطه استقامت ورزیدیم، شامل وعده الهی خواهیم شد که خداوند تبارک و تعالی فرمود اگر در راهمان ثابت قدم باشیم و استقامت بورزیم، خدا برکاتش را بر ما نازل خواهد کرد.
دو نکته مهم و اساسی در پایان سخنان مقام معظم رهبری هست و آن این که کار تشکیلاتی نباید برای انسان بت باشد. تشکیلات نباید معبود باشد، بلکه میتواند معبد باشد و فرمودند شهید بهشتی میگفتند حزب برای من عبادتگاه است و با وضو وارد حزب میشدند و کار تشکیلاتی را مقدس تلقی میکردند. اگر کار تشکیلاتی با انگیزه پاک الهی و معنوی بود و با اصول و ارزشهای دینی ما تطابق داشت، آن کار و تشکیلات برای انسان عبادت محسوب و آن حزب عبادتگاه میشود، اما به شرط این که راه را اشتباه نگیریم و مسیر و هدف را اشتباه فرض نکنیم که فقط هدف، خود تشکیلات باشد و ما تبدیل به کسی شویم که تشکیلاتپرست هستیم. تشکیلاتپرستی آفت اصلی کار تشکیلاتی است و انسان باید از آن پرهیز کند.
در پایان هم مقام معظم رهبری مثل همیشه افقهای روشنی را برای این انقلاب پیشبینی میکنند و آینده امیدبخشی را که این مردم و این نظام خواهند داشت. امید دادن به نسل جوان از خصوصیات برجسته مقام معظم رهبری است که در این فرمایش هم تبلور دارد. امیدواریم دانشجویان ما و همه کسانی که در عرصههای سیاسی و اجتماعی فعالیت میکنند با تبعیت کامل از رهنمودهای مقام معظم رهبری بتوانند به اندازه خودشان در راه اهداف نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران گام بردارند و انشاءالله در نهایت شاهد باشیم پرچم اسلام به دست صاحب اصلی آن برسد.
*عضو شورای مرکزی حزب موتلفه اسلامی
فرصتی كه نباید از دست برود
حجت الاسلام ذاكری
۱۳۹۲/۱۱/۲۹