اقتصاد را از كودكی به فرزندانمان بیاموزیم

به گزارش نما، پول توجیبی شروع خوبی برای یاد دادن این مهارت به کودکان و نوجوانان است. پول توجیبی مقدار پولی است که والدین با هم توافق می کنند که به بچه ها بدهند تا آن ها بتوانند جواب نیازهای خود را بدهند. البته نیازهای ضروری فرزندان باید توسط والدین برآورده شود.
آموزش اقتصاد از طریق پول توجیبی
اموزش های مالی والدین به فرزندان با توانایی آتی انان در استفاده از منابع مالی در اوایل نوجوانی ارتباط مستقیم دارد. در مجموع رابطه بین تجربه های دوران کودکی درنحوه استفاده از پول و توانایی بعدی افراد در مدیریت پول انکا رناپذیر و بسیار با اهمیت است. آشنا کردن نوجوان دبیرستانی با تجربه کسب درآمد و در کل با مسائل مالی خانواده از اهمیت ویژه ای برخوردار است.
هر چند اجتماعی کردن از نظر اقتصادی بسیار مهم است اما این به تنهایی کافی نیست. به هر حال این فرصت خیلی خوبی است که فرزندان ما بتوانند از کودکی با مسئله پول و این که چگونه آن را خرج کنند و بین موجودی خود و خواسته هایشان تعادل برقرار کنند، آشنا شوند.
سن پرداخت پول توجیبی
گروهی از روانشناسان معتقدند سن مناسب برای شروع پرداخت پول توجیبی 3 سالگی است، چرا که در این سن کودکان به صورت کلی با مفهوم پول آشنا شده اند و به این درک رسیده اند که برای خرید هر کالا باید پول پرداخت کرد. دیرتر شروع کردن این برنامه ممکن است باعث جا افتادن عاداتی در کودک شود که ترک آن ها خود، انرژی زیاد می طلبد.
در ایران به طور میانگین برای کودکان حدود سن دبستان می توانیم پول توجیبی را در نظر بگیریم و به آن ها بگوییم با این پول می توانی از بوفه ای که در مدرسه وجود دارد خرید کنی، به این ترتیب کودک می فهمد که با موجودی خود می تواند چیزی را انتخاب کند و بابت آن پول پرداخت کند. بنابراین با همین پول توجیبی، مهارت های مالی را می توان به فرزندان آموزش داد. و اجازه داد تا کودکان مسئولیت پول هایشان را خودشان بر عهده بگیرند و در آن راستا رشد کنند.
نظارت بر خرج کردن
نظارت و تجسس بیش از اندازه به پول توجیبی و طریقه خرج کردن آن و نیز استفاده از آن به عنوان وسیله ای برای تنظیم پاداش و تنبیه کودکان، هدف اصلی این وسیله را خنثی می کند. نباید فکر کنیم که اگر فرزندمان پول توجیبی خود را از دست داد، معنی اش این است که او چیزی یاد نگرفته، اتفاقا این هدر دادن ها برای او فرصتی است تا در دراز مدت یاد بگیرد که پولش را چگونه عاقلانه تر خرج کند. در واقع در همه حیطه های فعالیت فرزندان، از سویی اصل بر اعمال درست و مداوم از سوی والدین است و از سویی دیگر، کمیت این نظارت با افزایش توانایی ها و مهارت های فرزند کم تر می شود، در واقع روند درست رابطه والد – فرزند در همه حیطه ها به سوی کمتر شدون نظارت در صورت دستیابی بهتر فرزند به مهارت ها می باشد.
رابطه پول توجیبی و خطر مصرف مواد
داشتن پول زیاد ممکن است به خودی خود از عوامل خطر مصرف مواد نباشد ، اما ممکن است خانواده هایی که ارتباط کمی با فرزندانشان دارند، وقت کمی را به آن ها اختصاص می دهند و نظارت کمی دارند، این خطر برایشان ایجاد شود. مطالعات محققان نشان می دهد دادن پول توجیبی زیاد به دانش آموزان و عدم نظارت بر مصرف آن، خطر اعتیاد آنان به مواد مخدر را افزایش می دهد. عدم نظارت والدین به نحوه مصرف پول توجیبی کودکان و دانش آموزان، خطر معتاد شدن آنان به مواد مخدر و مشروبات الکلی را در پی دارد. بنابراین به والدین توصیه می شود میزان پول توجیبی دانش آموزان را طوری تنظیم کنند که از سوی آن ها با کمبود پول مواجه نشوند و از سویی وسوسه خلاف به ذهنشان راه پیدا نکند.
تا چه زمان پول توجیبی را پرداخت کنیم؟
واقعیت این است که زمان خاصی برای اینکه حمایت ما از فرزندانمان تمام شود، وجودندارد. یکی از دلایل آن این استکه سالهای تحصیل خیلی طولانی شده و در عمل امکان کار کردن برای بسیاری از جوان ها فراهم نیست. یعنی آن ها تحت حمایت خانواده زندگی می کنند و دریافت پول توجیبی هم بخشی از این حمایت محسوب می شود. البته این به آن معنا نیست که تا سنین بالا موظف به پرداخت پول توجیبی به فرزندانمان باشیم چون خیلی از اوقات ممکن است حمایت های بیش از اندازه خانواده ها موجب ایجاد تنبلی و تن پروری در فرزندان شود و آنها تا سنین بالا نیز حاضر به کار کردن نباشند. این جاست که خانواده و آن فرد باید تشویق شوند به اینکه او را به طرف استقلال مالی سوق بدهند.

تهیه و تنظیم: سیده الهام جوادی