كارت زرد علی خسروی به جامعه داوری

به گزارش نما ، لیگ سیزدهم تمام شد اما هنوز صحبت ها درباره همه چیز آن هنوز هم ادامه دارد. حرف و حدیث‌ها درباره مسائل داوری در لیگ سیزدهم بسیار فراتر از حد تصور بود؛ بسیاری از مدیران، مربیان و بازیکنان تیم‌های حاضر در مسابقات از عملکرد داوران رضایت نداشتند و به گونه های مختلف اعتراض خود را ابراز می‌کردند. با علی خسروی، داور قدیمی فوتبال کشور گفت‌وگویی انجام دادیم و نظر وی را در این باره جویا شدیم.

عملکرد داوران در لیگ سیزدهم را نسبت به دیگر دوره‌ها چگونه دیدید؟
عملکرد داوران همانند سال‌های گذشته بود. در بعضی مواقع خیلی خوب و در برخی زمان‌ها بسیار بد بود. در این میان 15 تا 20 درصد داوران اشتباهاتی داشتند که در نتیجه تأثیر داشت. البته این موضوع هیچ ارتباطی به تشکیلات داوری ندارد چون فوتبال همیشه توسط داور کنترل می‌شود و داور هرگونه که قضاوت کند مسئولیتش با خودش است. البته یک نگاه دیگر هم وجود دارد.

این نگاه مثبت است نه منفی؟
بیشتر منفی است. متاسفانه در یک سال گذشته جامعه داوری انسجام کافی نداشت. البته بعد از گذشت دو سه ماه داوران ما کمی منسجم‌تر شدند. نمونه مشخصی که نشان‌دهنده عدم انسجام داوران ما در لیگ گذشته بود مربوط به ماجرای محسن قهرمانی بود که متاسفانه داوران ما در این باره خوب عمل نکردند.

اما داستان قهرمانی وارد فازهایی شد که کمتر کسی جرات می‌کرد به آن ورود کند چه برسد به داوری که می‌خواست در لیگ برتر سوت بزند یا پرچم به دست بگیرد.

من قبلاً هم نظرم را درباره این موضوع گفتم. نه می‌دانم قضیه چیست و نه می‌دانم اعضای کمیته داوران چه اطلاعی از این قضیه داشتند. این موضوع را از کسانی بپرسید که این غائله را برپا کردند. فقط می‌گویم داوران ما رفتار غیرحرفه‌ای کردند.

به نظر شما داوران ما در این مورد به خصوص باید چه کار می کردند؟
متاسفانه وقتی داستان محسن قهرمانی مطرح شد داوری کشور مورد هجمه شدید انتقادات، تهمت ها قرار گرفت اما متاسفانه نه دپارتمان داوری و نه کمیته داوران و حتی خود داوران از یکدیگر حمایت نکردند. تنها ارگانی که در خصوص این حواشی از داوران حمایت کرد کانون داوران بود. داوران ما سکوت کردند و به کار داوری خود پرداختند در صورتی که به نظرم باید همگی اعتصاب می‌کردند و درون زمین مسابقه برای قضاوت نمی‌رفتند. با این کارشان از قهرمانی و کرمانشاهی و... حمایت می‌کردند. متاسفانه داوران یک خط مشخص نداشتند. تنها داوری که بعد از توهین مربی گفت تا زمانی که عذرخواهی نشود دیگر قضاوت نمی‌کند محسن ترکی بود.

البته نباید فراموش کنیم که این تصمیم ترکی تاثیری در تغییر گفتار مربیان نداشت چرا که نه تنها دایی معذرت خواهی نکرد بلکه در هفته‌های بعد هم مربیان به راحتی نحوه قضاوت داوران را به باد انتقاد گرفتند.

از نظر من 90درصد مربیان فوتبال ما تا زمانی که تیمشان ببرد این برد به هنر فنی خودش و کادرفنی تیمش برمی گردد اما زمانی که نتیجه بازی را واگذار می‌کنندباخت را بر گردن داورمسابقه می‌اندازد و دنبال مبرا کردن خودشان هستند. ببینید امسال چند تا مربی در تهران و شهرستانها بودند که درکنار زمین مرتکب جرائم انضباطی شدند و داوران به سادگی از کنارتخلفات آنها گذشتند. خوب این مربیان احساس می‌کنند که دچار مصونیت هستند و جسارت بیشتری پیدا می‌کنند.

درست که اشتباه هم جزیی از داوری است اما گاهی اوقات این اشتباهات لطمات زیادی به تیم ها می زند.

اشتباهات داوری یک امر طبیعی بوده و کسانی که می پندارند داوران در یک بازی به نفع تیمی سوت زده‌اند باید بدانند در جای دیگر به ضرر همان تیم سوت زده‌اند پس این عمل هرگز عمدی نیست.

شما چه راه حلی برای این مشکل دارید؟
به نظرم تشکیلات داوری و دپارتمان آن باید توسط خود داوران اداره شود. 32 سال است که افراد برای حفظ میز سکوت کرده‌اند. من یک پیشنهاد جدید دارم وآن این است رییس کمیته و دپارتمان داوری با رای داورها انتخاب شوند. متاسفانه در این میان مشکل دیگری هم وجود دارد و باید براساس لیاقت داوران را درون زمین مسابقه بفرستیم. متأسفانه چینش داوری براساس سهمیه استانی است نه شایستگی یک داور.

چگونه شایسته سالاری کنند؟
ببینید حسن اکرمی از گلستان و موعود بنیادی فر از چهارمحال و بختیاری اگر اشتباه نکنم داوران بین المللی ما هستند. آن وقت در هفته پایانی لیگ برتر به آنها قضاوت نداده‌اند. چنین کارهایی را دیدم که یک ماه پیش نامه دادم که دیگر مرا به عنوان ناظر مسابقه انتخاب نکنند. متأسفانه ما در داوری رفیق بازی، باندبازی و فامیل بازی داریم. ما با افراد معامله می‌کنیم. دعوایی که بین عسگری و اصفهانیان بود به جامعه داوری ما لطمه زد.

این ضربه به چه شکل بوده است؟
آقایان عسگری و اصفهانیان نباید انتخاب داورانشان به گونه ای باشد که اجازه رانت‌بازی برای افراد ایجاد شود. داوران اگر تهرانی هم نباشند باید در تهران کنار فدراسیون فوتبال و سازمان لیگ اسکان داده شوند. جلسه داشته باشند و کلاس توجیهی برگزار کنند. کلاسهای توجیهی امسال فقط توسط چهار، پنج نفر برگزار شد و این یعنی خودشیفتگی که کاری کاملا اشتباه است.

اما باید قبول کرد که داورانی که خارج از تهران پرورش یافته اند سطح پایین تری از داوران تهرانی دارند.

نه این را قبول ندارم . در تمام استان‌ها آموزش به داوران جوان به صورت مطلوب صورت می‌گیرد اما این آموزش‌ها به تیم‌هایی کافی نیست و استان ها باید داوران خوب خود را برای کسب تجربه بیشتر به معرفی کنند.

به عنوان آخرین سوال با جوانگرایی در حوزه داوران موافق هستید؟
بدون شک همه به جوانگرایی اعتقاد دارند ، من هم از این قاعده مستثنا نیستم باید در همه زمینه هابه جوانان بها دهیم تا بتوانیم از نیرو و انرژی آنها استفاده کنیم و از آینده خوبی هم برخوردار باشیم و بتوانیم از آنها در روزهای سخت کار بکشیم.