علت گرانی اینترنت در ایران دولتی است

به گزارش نما ، مسعود بمانی پور درباره علت گران بودن اینترنت در ایران گفت: زنجیره ای از عوامل قیمت تمام شده اینترنت در ایران را رقم می زند، این نکته قابل ذکر است با ورود پیشگامان به این عرصه و ایجاد یک رقیب داخلی در کنار تامین کننده خارجی پهنای باند قیمت پهنای باند ورودی کشور به میزان قابل توجهی کاهش یافته است.

وی از شركت پيشگامان با عنوان تنها شرکت خصوصی دارنده فیبر نوری پهنای باند بین الملل ياد كرد و در خصوص عوامل گرانی اینترنت گفت: یکی از عوامل افزایش قیمت پهنای باند، هزینه های انتقال آن از مبادی ورودی و خروجی کشور تا دیتا سنتر مرکزی است که این پهناي باند براي انتقال به دیتا سنتر مرکزی نيازمند بسترسازی و به روزرسانی و نگهداری این بستر است، پهنای باند بعد از ورود به دیتا سنتر مرکزی زیر ساخت به کل کشور توزیع می گردد.

عضو هییت مدیره پیشگامان دومین عامل افزایش قیمت را هزینه انتقال این پهنای باند از دیتاسنتر زیرساخت به دیتاسنتر شرکت های PAP دانست. این انتقال به صورت نقطه به نقطه با ظرفیت حداقل یک STM1 بین زیرساخت و شرکت های PAP بر قرار می گردد، لازم به ذکر است هزینه این ارتباط برای دو نقطه داخل شهر ماهانه حدود 50 میلیون ریال می باشد که به هزینه های اولیه پهنای باند اضافه می گردد. عامل سوم، هزینه انتقال از شرکت PAP تا مرکز مخابراتی می باشد که این ارتباط نیز به صورت نقطه به نقطه و حداقل 2 مگابیت بر ثانیه می باشد، متاسفانه قیمت گذاری در این حوزه منطقی نیست و نیاز به بررسی مجدد و تخصصی دارد.

وی در ادامه افزود: هزينه ها باز هم ادامه دارد به طوری که هزينه هايي از قبيل آبونمان مخابرات، برق، فضا و ... از شرکت PAP دریافت می شود و اين در حالي است كه هزينه هايي مانند: نیروی انسانی، تجهیزات، تهیه مکان، پشتیبانی و ... به قیمت تمام شده پهنای باند نیز افزوده مي شود.

بماني پور خاطرنشان كرد: با توجه به افزایش قیمت ها شرکت های PAP طی 5 سال گذشته قیمت اینترنت را ثابت نگه داشته اند.
این کارشناس درباره کاهش قیمت ها افزود: در موضوع افزايش قيمت ها برخی از عوامل فوق را می توان تغییر داد، اول بررسی هزینه های زیر ساخت و برآورد هزینه تمام شده انتقال آن از مرز تا دیتاسنتر مرکزی است.

وی در پاسخ به این سوال که آیا زیر ساخت تمام هزینه های سنگین سازمان خود را به وسیله افزایش قیمت پهنای باند از مصرف کنندگان اخذ می کند گفت: جواب دادن به این پرسش بدون تشکیل کمیته تخصصی و بررسی تمام هزینه های جاری و ثابت این حوزه قابل بررسی نیست.

بمانی پور افزود: با توجه به اینکه از طریق بستر فیبرهای نوری بین مراکز مخابراتی می توان چندین گیگا بایت را انتقال داد آیا هزینه تمام شدن بین مراکز مبلغ 5 میلیون تومان به صورت ماهانه است؟ البته این موضوع شامل تمام هزینه های دیگری چون آبونمان، هزینه فضا و ... است که مخابرات به صورت انحصاری از شرکت های PAP دریافت می کند هم می شود.

بماني پور تاكيد كرد: اینکه ما می بینم در کشور های همسایه قیمت تمام شده پهنای باند از ایران کمتر است به علت کمتر بودن هزینه های فوق است و نه انحصاری بودن تامین پهنای باند، چرا که در حال حاضر قیمت پهنای باند خریداری شده در ایران و سایر کشورها یکسان است.

عضو هییت مدیره پیشگامان نصف جهان افزود: اگر امکان واگذاری پهنای باند توسط شرکت های خصوصی به صورت جامع تر وجود داشته باشد، یعنی در واقع ساز و کار مناسبی جهت ورود شرکت های خصوصی در حوزه انتقال پهنای باند از لب مرز تا زیر ساخت به جهت شکستن این انحصار وجود داشته باشد و همچنین ایجاد بستری برای حضور شرکت ها در حوزه انتقال داخل شهری که هر دو به صورت انحصاری در اختیار شرکت مخابرات است، دو عامل مهم است که می تواند در تعیین قیمت اینترنت به شدت تاثیر بگذارد.

بمانی پور درباره خصوصی شدن مخابرات و ورود به ارایه اینترنت پرسرعت نیز گفت: به طور کلی رقابت می تواند سازنده باشد اما در وضعيت یکسان، در حالی که تنها بستر ارایه اینترنت ADSLدر کشور از طریق سیم مسی می باشد که در انحصار شرکت مخابرات است، بدیهی است که هر زمان اراده کند توانایی کارشکنی را در این مورد دارد لذا در این شرایط رقابت معنی ندارد، اگر سیم مسی به جای مخابرات در اختیار شرکت زیر ساخت قرار می گرفت این رقابت مفهوم صحیح خود را پیدا می کرد.