صدور موفق انقلاب به عراق و افغانستان

برگزاری موفقیت آمیز انتخابات مجلس ملی عراق و دور اول انتخابات ریاست جمهوری افغانستان در شرایط امنیتی قابل قبول همراه با مشارکت مطلوب رای دهندگان،شاخصی برای ارزیابی تحکیم سلسله روندهای مردمسالاری در دو کشور همسایه جمهوری اسلامی ایران است.البته پیش بینی نتایج انتخابات و گمانه زنی های اولیه از جریانات پیروز در انتخابات عراق و افغانستان حکایت از آن دارد که سلسله روندهای تحکیم مردمسالاری در این دوکشور به لحاظ سیاسی گیج و یا بی جهت نیست.پیش بینی پیروزی جریان های نزدیک به ائتلاف دولت قانون و حزب الدعوه، که متمایل به نوری مالکی و گروه های شیعیان هستند در عراق و ایضا گمانه زنی در خصوص پیروزی احتمالی “عبدالله عبدالله” وابسته به جریان “جمعیت اسلامی” جریانی که رهبری آن را شهید “برهان الدین ربانی” بر عهده داشت و در دور دوم انتخابات رقیب اصلی اش “اشرف غنی احمد زی” وابسته به جریانات غربگرا و متمایل به آمریکایی هاست، نشان می دهد که کالبد مردمسالاری در کشورهای حوزه غرب آسیا دارای یک روح اسلام گرایانه است. در واقع تحکیم روندهای مردم سالاری در عراق و افغانستان ضمن اینکه موجب تقویت وحدت و یکپارچگی میان آحاد این دو ملت و گروههای سیاسی در دو کشور شده، در عین حال به بستری برای طرح مطالبات اسلامگرایانه و پویش های دین مدارانه تبدیل شده است.شاید از همین رو است که اغلب پژوهشگران غربی دموکراتیزاسیون در جوامع اسلامی را منطبق با منافع دولت های استکباری نمی دانند و بر این باورند که توسعه اسلام سیاسی نسبت مستقیمی با تحکیم مردمسالاری در کشورهای مسلمان دارد. کانون این رویکرد جمهوری اسلامی ایران است و بعد از پیروزی انقلاب اسلامی به طور شگرفی الگوی بی بدیل و بدیع مردمسالاری دینی توانسته تاثیرات غیر قابل انکار خود را بر کشورهای پیرامونی بگذارد.در همین زمینه زبیگنیو برژینسکی معتقد است:«ما هیچ زمانی شاهد این مقدار جمعیت فعال سیاسی در منطقه خاورمیانه نبوده‌ایم در این منطقه به دلیل استعمارزدگی و استبداد این پدیده وجود نداشت اما امروز شاهد نوعی بیداری و حضور فعال ملت‌ها در سرنوشت خود هستیم .» به تعبیر رهبر فرزانه انقلاب حضرت آیت الله امام خامنه ای(مدظله العالی) انتخابات در کشورهای عربی«علامت می دهد که همه می خواهند «مسلمان معاصر» بدون افراط خشک‌سرانه و تفریط غربگرایانه باشند و با شعار «اللّه اکبر» می خواهند مسلمانانه، با ترکیب «معنویت»، «عدالت» و «عقلانیت»، و با روش «مردم‌سالاری دینی»، از پسِ تحقیر و استبداد و عقب‌ماندگی و استعمار و فساد و فقر و تبعیضِ صد ساله رهائی یابند؛ و این، درست‌ترین راه است.»
انقلاب اسلامی ایران بدون تردید علت موجده بیداری اسلامی کشورهای منطقه غرب آسیا و شمال آفریقا است.اما این بیداری اسلامی امروز به علت مبقیه نیز نیاز دارد که برگرفته از همان علت موجده است. این علت مبقیه در شرایط کنونی نظام سازی، قانون نویسی و نهاد مندی است. یعنی همان مسیری که امام راحل در صیانت از انقلاب اسلامی و خون هزاران شهیدی که پای شجره طیبه انقلاب ریخته شده بود، پیش گرفتند. امام راحل ضمن نظریه پردازی در فقه سیاسی شیعه برای آن نظام سازی کردند.انتخابات افغانستان و عراق ثمره محدودی از این نظام سازی است. امروز علت مبقيه انقلابهاي تونس، مصر، یمن و...تکيه بر يک بنيان مرصوص و متجانس با علل موجده اين انقلاب هاست. مردمسالاري ديني يکي از الگوهاي موفقي است که طي 35 سال گذشته توانسته نهاد مطلوبي براي اهداف انقلاب اسلامي ملت ايران باشد. امروز جوانان انقلابي در کشورهاي عربي کنجکاو و مشتاق هستند که بدانند ملت ايران چگونه توانستند سه دهه علي رغم توطئه هاي سنگين آمريکا، رژيم صهيونيستي، انگليس و ... استقامت کنند و روز به روز بالنده تر و زاينده تر از گذشته به اهداف و آرمانهاي انقلاب اسلامي خود وفادار بمانند. قانون اساسي در ايران از چه قواعد و مباني پيروي مي کند که ضمن انعطاف پذيري توانسته نيازهاي جامعه ايران را در 35 سال گذشته پوشش دهد. راز پيشرفت هاي علمي ملت ايران در عرصه هاي حساس و جهشي فناوري مثل هسته اي، سلول هاي بنيادين، ابر رايانه ها، نانو تکنولوژي، هوافضا، ... چيست؟ پاسخ همه اين کنجکاوي ها را ملت هاي انقلابي منطقه مي توانند در نظام مردمسالاري ديني بيابند.انقلاب اسلامی ما امروز در قالب مردمسالاری اسلامی به کشورهای منطقه غرب آسیا و شمال آفریقا صادر شده است. در این منطقه که حساس ترین نقطه کره زمین محسوب می شود هر انتخاباتی که برگزار شود بی تاثیر از نظام مردمسالاری دینی ما و انتخابات های ما نیست.نظامي که کاملا دموکرات و بر مبناي دين مبين اسلام است.انقلاب هاي منطقه غلبه دين بر سکولاريسم است نه غلبه سکولاريسم بر دين. از این رو نظام سازی آنها و انتخابات آنها نیز به سوی سکولاریسم زدایی پیش می رود.