به گزارش نما به نقل از تابناک، بنا بر این طرح، برای جمع‌بندی مطالعات انتقال پایتخت سیاسی و اداری کشور به محلی دیگر، شورایی در قوه مجریه تشکیل خواهد شد که باید در مدت مشخصی از ابلاغ طرح به دولت در این زمینه تصمیم‌گیری کند.
بنا بر این گزارش، انتقال پایتخت از تهران، موضوعی است که در ۲۵ سال گذشته، هر از چند گاهی مطرح شده و هر بار واکنش‌های بسیاری را برانگیخته و معمولا به دلیل ابهامات جدی در موفقیت آن پس از مدتی مسکوت مانده است.
اما دلایل عمده مطرح شدن چندین باره این موضوع در سه چیز خلاصه می‌شود: خطر زلزله و نگرانی از خسارات بزرگ مالی و انسانی ناشی از آن، آلودگی هوا و نهایتا ترافیک و شلوغی شهر تهران.
ابوالفضل ابوترابی در این باره می‌گوید: طرح انتقال پایتخت، سه مقوله اصلی دارد؛ نخستین ویژگی این طرح، ساماندهی تهران بزرگ است. هم‌اکنون ۲۲ درصد مردم ایران در تهران ساکنند و پیش‌بینی می‌شود در سال ۱۳۴۰ یک‌سوم جمعیت در این شهر متمرکز شوند و این یک خطر بالقوه در راستای پدافند غیر عامل به شمار می‌آید که باید از هم اکنون به فکر سازماندهی و ساماندهی آن باشیم. حتی لازم است در این باره، بازار و مراکز علمی مانند دانشگاه‌ها و مراکز اداری جامعی ساماندهی کنیم. ما دانشگاه‌هایی داریم که سیستم آموزشی آنها در یک نقطه از شهر و سیستم اداری آن در جای دیگری از شهر است. در مورد ادارات نیز وضع همین گونه است و مدیریت در بیشتر ادارات در محل خاصی متمرکز نیست.
وی در ادامه می‌‌افزاید: بحث بعدی در انتقال پایتخت، تمرکز‌زدایی از تهران است که باید به گونه‌ای انجام گیرد که کارخانه‌های بزرگ و پادگان‌های نظامی از شهر تهران بیرون برده و در سطح استان‌های کمتر برخوردار توزیع شود؛ مراکز دولتی و دانشگا‌های دولتی نیز مشمول این طرح هستند.
پارامتر سوم، انتقال پایتخت سیاسی و اداری است. هم‌اکنون پنجاه کشور در دنیا هستند که پایتخت‌های سیاسی خود را از پایتخت قبلی جدا کرده‌‌‌اند، به گونه‌ای که حتی برخی از کشور‌ها دارای سه پایتخت هستند. در میان کشور‌های همسایه، کشور ترکیه و ترکمستان و پاکستان پایتخت سیاسی و اقتصادی جدایی دارند. البته به تازگی کره جنوبی نیز توانسته این کار را انجام دهد. ما نیز به لحاظ داشتن چهار پارامتر مهم از جمله مشکلات زیست محیطی، خطر وقوع زلزله، حمله‌های نظامی و نافرمانی‌های مدنی، ناچار به انتقال پایتختیم؛ بنابراین، برای حل مشکل کشور و نه تنها تهران به دنبال این راهکار هستیم.
این نماینده در پایان گفت: هم‌اکنون کشور کره جنوبی، جمعیت ۵۰۰ هزار نفری برای پایتخت جدید در نظر گرفته و دانشگاه دفاع ملی نیز همین افق دید را برای این کار در نظر دارد و به دنبال آن، جمعیت پایتخت جدید را ۳۵۰ تا ۵۰۰ هزار تن در نظر گرفته است.
ابوترابی همچنین خاطرنشان کرد: انتقال پایتخت هزینه زیادی برای کشور نخواهد داشت و ما می‌توانیم بخشی از هزینه‌ها را با فروش اموال دولتی به دست بیاوریم. از سوی دیگر، چون یک نیاز برای کشور به شمار می‌آید، باید هزینه‌های آن تأمین و انتقال انجام شود.
وی افزود: تهران هر دویست سال یک بار، شاهد زلزله‌ای بزرگ بوده و اکنون نیز بین بیست تا شصت سال مانده تا زلزله وحشتناک دیگری در کشور رخ دهد. همچنین ساخت و ساز‌های بی‌رویه احتمال آسیب وقوع سیل عظیم را در این شهر زیاد کرده است. رانش زمین نیز یکی از رویدادهای در حال انتظار تهران است که اگر این گونه شود، تهران به مانند یک قالی بزرگ از بالا تا شهر ری لوله خواهد شد.
به هر حال شهر تهران مشکلات بسیاری دارد؛ بنابراین، ما به دنبال پیدا کردن راهکارهای مناسب برای انتقال آن هستیم، به گونه‌ای که هم اکنون کارگروهی برای این کار تشکیل شده و خوشبختانه دولت نیز می‌خواهد این کار انجام شود و برای این کار، آقای ترکان و وزیر راه و شهر‌زادی، مأمور همکاری با مجلس شده‌اند.
اگر پایتخت منتقل نشود، تهران لوله می‌شود!
اگر پایتخت منتقل نشود، تهران لوله می‌شودطرح انتقال پایتخت، كه كلیات آن در دی‌ماه سال گذشته به تصویب نمایندگان مجلس رسید، در حال ورود به مرحله جدیدی است.
۱۳۹۳/۲/۲۲
